Coralie schreef op vrijdag 20 februari 2015, 15:26:


Ik ben het er helemaal mee eens. Mijn 4 paarden (allemaal springgefokt), krijgen winter en zomer onbepekt hooi. (1 dag per week iets minder zodat ze de boel eens 'opkuisen'). Er zijn er 2 die het er op doen en 2 die echt moeten bijgevoerd worden, ze redden het niet op hooi alleen, worden wandelende skeletten. En 't is echt niet dat ze zich hier moeten doodwerken.

Ze eten hier wel niet continu, in de beginperiode deden ze (toen waren het er nog maar 2)
dit wel, heeft een hele tijd geduurd, ik denk tot hun systeem was aangepast.

Ik zie ook een enorm verschil in eethoeveelheid afhankelijk van het weer, iets waar we steeds rekening mee houden.

joop schreef op zaterdag 28 februari 2015, 10:53:


Interessant, maar het gaat hier wel over een erg korte periode: 29 dagen. En uiteraard is Op lange termijn werd hier dus niets getest. Het gaat in het artikel over de energievoorziening en dat die pakken beter wordt is uiteraard logisch: Cola als ontbijt geeft ook een heel ander effect dan een zwarte boterham.

Het onderzoek zegt ook niets over vitaminen en mineralen. Ik kan me best inbeelden dat bij intensieve trainingen er tekorten kunnen ontstaan, zeker als je niet het perfecte hooi hebt (bestaat dat eigenlijk?).
In het artikel werd geproken over "high energy forage", maar wat dat nu precies inhoudt?
Fysieke training en stress hebben toch een invloed op oa het magnesium, dus ik kan de topicstarter haar bezorgdheden erg goed begrijpen. (maar ik heb helaas geen antwoord)

Toen ik vanmorgen - lekker in het zonnetje - op mijn gemakje enkele paarden hielp bij het kwijtraken van hun wintervacht, kwamen mijn gedachten ineens bij het volgende.

Ik heb steeds geleerd dat de vachtwissel vooral getriggerd wordt door het lengen/korten van de dagen en veel minder door temperatuur.

Hoe zit dat dan bij paarden die in gebieden leven waar de dagen altijd of quasi altijd even lang zijn? Dat ze rond de evenaar geen dikke wintervacht moeten aanmaken lijkt me logisch. Verharen ze misschien continu een beetje? Of ook 2x/jaar een grote wissel? En hoe werkt dat daar dan?

Niet dat ik van plan ben om te verhuizen, gewoon iets wat ik me afvroeg.

Ik ben een tijdje lid geweest van de fb-groep, maar heb me terug afgemeld. Te vermoeiend, te veel posts, gewoon niet te volgen en heel veel dingen die uitdentreure herhaald (moeten) worden.
Heel veel vragen moeten niet gesteld worden als ze eerst de PN site eens grondig doornemen en laten bezinken.
En wat mezelf betreft... hier heb ik een idee van de ideeën en standpunten van de mensen die reageren en het gevoel dat hier veel degelijker gereageerd wordt.

Maar mijn grootste respect voor de mensen die heel geduldig op fb daar de goede boodschap willen blijven promoten.

Piet schreef op dinsdag 5 mei 2015, 13:51:


Oeps, ik bedoel niet dat de mensen van hier niet degelijk reageren(!!!), maar soms wel andere waar ik dus geen zicht op heb. En dat filteren vind ik dus best vermoeiend! Hier is die selectie reeds gemaakt. Best wel handig vind ik
En nogmaals, waar jullie die energie blijven halen...

Als je aan het werk gaat, of gaat wandelen zou ik voor hoefschoenen opteren.

In het weekend zag ik op Een in het programma: de zoo - achter de schermen, een reportage van een zebra die bekapt moest worden.
Ik keek vol verbazing naar het bekappen zelf, vooral het deel " tot er een puntje bloed zichtbaar is". Hij leek me een blokvoetje te hebben en misschien zijn zebrahoeven anders, daar durf ik me niet over uitspreken.

http://www.een.be/programmas/de-zoo-achter-de-schermen/hoefsmid-van-de-zoo

Maar wat ik me vooral afvroeg is of zebra's niet te clickertrainen zijn?
Dit dier wordt dus verdoofd en dus liggend bekapt. Een narcose is toch altijd een risico.
Ik zag al reportages van olifanten in dierentuinen die hun voeten clickerend lieten doen, zelfs kippen en konijnen en roofdieren zijn te clickeren.
Waarom zou het met zebra's niet kunnen???

Maar een kind dat één keer aan een hete kachel komt, doet dat nadien nooit meer.
Mijn moeder was in een ver verleden onthaalmoeder én we hadden een kachel. Ze probeerden het àllemaal... één keer... inclusief mezelf

joop schreef op zaterdag 13 juni 2015, 10:25:


Op een traumatische manier

Ik was er niet goed in, mocht owv medische redenen niet gaan zwemmen, dus 'moest' ik steeds sommetjes maken...
't Is nooit meer goed gekomen.
(en meer dan 30 jaar later blijkt dat ik een milde vorm van dyscalculie had )

Maar omgaan met vuur lukt me prima hoor!