Een hooinet tegen een wand of onder een eenvoudig te maken constructie kan ook: http://barefoot-saddle.nl/shop/nl/Slowfeeders/

Ik zou dan wel zorgen voor een zandvrije te houden ondergrond (van bijv. tegels of rubberen matten), omdat ze de gemorste hooitjes waarschijnlijk ook zullen 'opstofzuigeren'.

Waarom zou je per se een Nederlands paspoort willen hebben? Als dit paspoort is uitgegeven door de Ierse stamboekorganisatie, is het toch ook gewoon geldig hier?

Ik heb 2 Schotse Highlandpony's. Mijn merrie is geboren in Schotland, en had dus een Schots paspoort. Ik heb haar drachtig gekocht, en haar zoon is dus in Nederland geboren. Omdat er geen Nederlandse stamboekvereniging voor dit ras bestaat, moest ik voor hem ook een Schots paspoort aanvragen.

De indeling van de Schotse paspoorten is wat anders (je moet bijv. in plaats van aftekeningen - die bij dit ras ongewenst zijn - de plaatsen en soorten kruinen in de vacht aangeven en benoemen), maar het paspoort is gewoon geldig hier. Ik heb ervoor gekozen om mijn jongste pony niet te laten chippen, en in plaats daarvan zijn DNA-profiel te laten vastleggen. De code van zijn DNA-profiel is door de inspecteur gewoon in zijn Schotse paspoort geplakt, en voorzien van een KNHS-stempel.

Het enige 'probleem' dat ik met het afwijkende paspoort heb gehad, is dat de veearts altijd een hele tijd moest bladeren voordat hij de pagina gevonden had waar de entingen in genoteerd moesten worden . Inmiddels laat ik mijn pony's niet meer vaccineren tegen influenza, en krijgen ze alleen eens per zoveel jaar een tetanusenting.

Marlies Sanders schreef op donderdag 6 november 2014, 13:50:


De tetanusenting laten geven, bedoel je? Dat wil ik binnenkort weer een keer laten doen, de laatste keer is nu bijna 5 jaar geleden. Had het afgelopen jaar willen doen, maar na Dibble's hoefbevangenheid vond ik het fijner nog een tijdje te wachten. Tot hun vorige enting kregen mijn pony's trouwens wel gewoon jaarlijks de influenza/tetanuscombo, omdat dat verplicht was op de pensionstal waar we toen stonden.

Eerst moet ik nog eens goed oefenen met Dibble, want zij heeft wat issues met vreemden die aan haar lijf zitten, laat staan als die ook nog iets van haar moeten . Inmiddels geeft ze op commando kusjes aan vreemden, dus het begin is er. Ik moet alleen nog de tijd nemen om echt gestructureerd naar de daadwerkelijke injectieprocedure toe te werken (op Connection Training wordt heel duidelijk een stappenplan beschreven waarbij ze een stationary target gebruiken om de focus wat te verleggen: de opdracht 'WEL je voet op de target houden' lijkt me voor Dibble veel beter werken dan het 'NIET weglopen' dat ik vroeger altijd probeerde af te dwingen). En een fijne veearts vinden die bereid is om zo nodig eerst voor alleen een oefensessie langs te komen (betaald uiteraard ).

Hoi Joep,

Hoe wordt je paard gehouden? Als hij een deel van de dag op stal of in een paddock staat, ben ik bang dat het niet zo gemakkelijk zal zijn om z'n ruwvoer gedeeltelijk te vervangen. De vervangers zullen namelijk in (veel) kortere tijd opgegeten worden dan normaal ruwvoer. En dat terwijl je normaal gesproken juist wil dat je paard zo lang mogelijk over zijn eten doet. Niet alleen voor zijn geestelijk welzijn, maar ook om problemen als maagzweren te voorkomen. Als je paard gewoon 24/7 in de wei staat en het ruwvoer alleen als bijvoeding dient, geldt het bovenstaande natuurlijk niet.

Ik denk dat anders een goed gesprek met de staleigenaar toch de beste optie zal zijn. Wat is precies de reden dat je niet zelf hooi mag inkopen? Willen ze niet dat je het daar opslaat of gaat het om het principe dat je iets anders wil voeren dan de rest krijgt? Als opslag het probleem is en daar echt niet over te praten valt, kun je misschien elders een opslagplaats vinden en bijv. dagelijks gevulde hooinetten naar je paard brengen. Verre van ideaal natuurlijk, maar beter dan een ongezond dik paard of een paard dat uren achtereen zonder eten staat.

Omdat goed en voldoende ruwvoer voor het psychisch en fysiek welbevinden cruciaal is, zou het voor mij persoonlijk een dealbreaker zijn als je stalhouder je laat kiezen tussen ongepast ruwvoer en onvoldoende ruwvoer. Anders misschien toch eens uitkijken naar een plek waar ze wel aan de primaire behoeften van je paardje kunnen voldoen?

Groetjes,

Wieteke

e m kraak schreef op zaterdag 15 november 2014, 23:17:


Eigenlijk was ik op basis van de info van de TS ervan uitgegaan dat het paard in een traditionele pensionstal staat, met individuele huisvesting in boxen. Op de stal waar mijn pony's vroeger stonden, werd vrijwel al het ruwvoer in de box gegeven (wat dus betekende dat ze bijna heel de dag met een lege maag stonden...). Wij hadden toen overigens de keuze tussen voordroog en graszaadstro.

Als het paard in een groep staat, wordt het inderdaad lastiger om het ruwvoer aan te passen. Al is er dan wellicht een subgroep te maken met andere paarden die ook wel wat kilo's kwijt kunnen, aangezien vrijwel alle paarden te dik zijn . De laatste jaren raakt het voeren van voordroog sowieso wat meer in opspraak, dus er zijn dan vast wel meer mensen te vinden die liever gewoon weidehooi voor hun paard willen.

Hoi Nane,

Top dat de boer je deze mogelijkheid heeft gegeven, dat is al een flinke verbetering voor je paard en de pony's!

Op wat voor grond ligt het perceeltje en wat versta je precies onder blubberig en blubber? Wordt het alleen een papperig bovenlaagje, of echt onbegaanbare blubber waar ze een centimeter of 30 in wegzakken? Die laatste variant heb ik (leve de zeeklei - NOT), waardoor onverharde delen in de winter totaal onbruikbaar zijn. Als het bij mij eenmaal nat wordt in de herfst, blijft het water vervolgens tot het voorjaar staan...

Als het echt vreselijke blubber wordt, zou ik persoonlijk toch kijken of je niet het hele stuk winterproof kunt maken, anders heb je waarschijnlijk aan het achterste stuk helemaal niets in de winter. Omdat het zo'n smal perceeltje is, is de kans op kniediepe blubber natuurlijk groter dan wanneer je een grote wei tot je beschikking zou hebben.

Heeft de boer gezegd dat je aan het achterste stuk niets mag doen, of mogen jullie zelf bepalen hoeveel er verhard/verbeterd wordt?
Bij sommige grondsoorten is het mogelijk om de bodem te laten keren, waardoor de zandlaag naar boven wordt gehaald. Bij mijn wei was dat helaas niet mogelijk. Paddockmatten zonder fundering bleek bij mijn wei niet te werken. Inmiddels heb ik een groot stuk verhard met puin (sommige stukken heel grof, andere stukken heel fijn), en dat bevalt erg goed. Dat was voor mij de enige manier om enigszins betaalbaar een flink stuk blubbervrij te houden in de winter. Maar het is natuurlijk maar de vraag of jullie boer daarvoor open zou staan . Gronddoek met daarop een laag zand zou ik ook nog wel durven proberen, mits je dat onder afschot kunt plaatsen, zodat regenwater kan weglopen naar de sloot langs je perceel.

Je zou ook eens kunnen kijken op http://paddockparadijs.actieforum.com/ , daar kun je meerdere praktijkvoorbeelden (met foto's) vinden van mensen die hun wei/track blubberproof hebben gemaakt.

Succes met alle plannen. Het is in elk geval super dat je probeert om de winters voor je paardje wat leuker te maken .

Als het nu nog begaanbaar is, zou ik het zelf waarschijnlijk de eerste winter even aanzien. Het is immers al half november, en over iets meer dan een maand hebben we de kortste dag al gehad en gaan we richting voorjaar (zo moet ik altijd denken om met een goed humeur de herfst en winter door te komen ). Als het erg tegenvalt kun je altijd volgend jaar alsnog de rest van het stuk onder handen nemen. Ik had het eerste jaar geen verharding, maar het was al snel duidelijk dat dat geen doen was . Na die eerste winter wist ik wel precies wat de favoriete hangplekken van mijn pony's waren, dus kon je daar rekening mee houden met het plannen van de te verharden stukken.

Waren jullie van plan om te bestraten zonder fundering? Mijn verharding ligt op paden van 4 en 5 m breed, langs de buitenrand van m'n wei. Daar rijden ze gewoon zonder problemen overheen voor het onderhoud van de sloten (vorige maand nog tegelijk met 1 trekker voor het baggeren en 1 trekker + aanhanger voor het afvoeren van de bagger). Wilden jullie bestraten zonder fundering?

In een doorgang van pad naar wei heb ik trouwens dichte rubbermatten gebruikt. Die liggen op een laagje zand dat direct (dus zonder puin of gronddoek eronder) op de klei is gegooid. Afgelopen zomer is daar tig keer een zware trekker met een aanhanger vol puin overheen gereden, en daarna waren de matten maar iets verschoven. Ze moesten toen alleen weer even netjes worden gelegd.
Die matten zijn niet goedkoop (volgens mij rond de EUR 25 per m2 voor de zwaarste kwaliteit, die ik heb), maar wel ideaal als niet-permanente oplossing. Ik heb ze (met pijn en moeite, maar toch) al meerdere keren hergebruikt op andere plaatsen. Het zijn de 'Allround Massief'-matten onder aan deze pagina: http://www.pac-horseware.nl/ridcon-stalmatten/

Ik kan hem hier (in NL) ook niet bekijken, misschien i.v.m. de 'https:'?

joop schreef op dinsdag 25 november 2014, 10:13:


In Johns bericht staat "Ik heb beide boeken al gelezen en de dvd bekeken en ik ga binnenkort de dagcursus natuurlijk bekappen volgen, maar ik wil ondertussen haar hoefjes zo goed als mogelijk verzorgen."

Hoi,

Wat voor wormenkuur heb je precies gebruikt tegen de vermoede aarsmaden? Bij mijn pony's bleek eigenlijk alleen Panacur (met de werkzame stof fenbendazol) daar goed tegen te werken.
Mijn plaatselijke dierenarts schreef altijd een ander middel voor tegen aarsmaden (volgens mij op basis van ivermectine, maar in elk geval niet op basis van fenbendazol), maar bij Het Woud zeiden ze dat de middelen zonder fenbendazol vaak onvoldoende effect hebben.

Als ze aarsmaden hebben, zie je vaak een gelige afzetting onder de staart, of taugé-achtige wormen in de mest. Zie bijv. http://www.wormbestrijding.nl/paard_worm06.html

Martina schreef op zaterdag 17 januari 2015, 7:38:


Erg opvallend, inderdaad.

Een belangrijk voordeel van Facebook vind ik dat mensen die zich hebben aangemeld bij de groep, elke keer dat ze op FB komen de PN-gedachte tegenkomen in hun newsfeed, en er dus vaak mee geconfronteerd worden. Ook als ze eigenlijk helemaal niet actief op zoek waren naar informatie (maar bijv. alleen benieuwd waren of hun vrienden al nieuwe babyfoto's op FB hadden gezet ).
Ik denk dat de PN-gedachte op die manier sneller beklijft dan wanneer ze af en toe eens het forum zouden bezoeken (forumbezoek wordt immers al snel achterwege gelaten als er een keer een antwoord wordt gegeven dat niet bevalt...). Ik kan me voorstellen dat de PN-gedachte op die manier sneller als wat meer 'mainstream' wordt ervaren. Door de vele reacties weten mensen in elk geval dat ze niet de enige vreemde eend in de bijt zijn.

Het vluchtige karakter van FB vind ik wel een heel groot nadeel. Het voelt soms een beetje zinloos om inhoudelijk diep op een onderwerp in te gaan, aangezien dat onderwerp na 2 dagen meters scrollen van het begin van de pagina verwijderd is. Mensen doorzoeken niet eerst de hele PN-pagina om te kijken of een vraag al eerder gesteld (en uitgebreid beantwoord!) is, maar stellen hem gewoon opnieuw. Gelukkig zijn er nog steeds mensen die de tijd nemen om zulke vragen uitgebreid te beantwoorden.

Al met al vind ik dat de PN-FB-groep toch een heel zinvolle toevoeging is.