Ik merk toch ook rare dingen bij de opname van likstenen.
(de mijne zijn nog de traditionele rode exemplaren)
- één paard eet er nooit van (al 6 jaar niet).
- 2 paarden eten ervan in perioden. Tijdens de zomermaanden komen ze er vrijwel niet aan, ook niet als het hittegolf is en ze dus wel veel zout uitzweten. In de wintermaanden (ook 12 u op de weide, rest binnen/paddock) eten ze er elk zo een grote op. Ook in die wintermaanden eten ze overdag gras en 's nachts leven ze van hooi/voordroog dat van diezelfde weide komt.

Ofwel schort er iets aan de theorie ofwel schort er iets aan mijn paarden.
(Het laatste wil ik zelfs niet in overweging nemen!)

Ik ben niet zo allergisch van het rijden van een driejarige (ondertussen toch al 3,5 jaar).
Veel hangt er natuurlijk vanaf wat voor paard je hebt, hoeveel jij weegt en hoe je rijdt.
Persoonlijk denk ik dat het in de bak rijden het zwaarst is, zeker psychisch.

Ikzelf ben nu mijn 3,5 jarige aan het rijden. We rijden vooral eerder korte wandelingen buiten, met héél veel stap.
Ik denk dat het simpele en nogal vrije rechtdoorwerk voldoende tijd moet krijgen. Hij krijgt tijd om alles te zien en echt voorwaarts te worden.

Mijn paard (165 cm springpaard, ikzelf "eerder licht") ziet het in elk geval helemaal zitten én ik ook.

Als ik het goed begrijp vinden jullie dan springwedstrijden jonge paarden pure mishandeling? Idem voor dressuurwedstrijden jonge paarden?
Mijn 9-jarig all-round paard dat steeds beter scoort in dressuur, springen en cross en waarmee ik ook lange ritten rijd aan een heel stevig tempo is dus zo goed als versleten?