Quiberon had door die Limburgse weggetjes juist hele harde hoeven. Nu staat hij midden in het bos. Veel op de wei en op een zanderige paddock, in de schuistal wel op beton maar hij loopt niet meer over die vuursteentjes. Zijn hoeven zijn op zich prima maar helaas ook wat gevoeliger geworden.

Nu we weer meer langere afstanden rijden zoek ik zoveel mogelijk afwisselende ondergronden om de zolen weer meer af te harden maar laat hem tussendoor ook even lekker in de zachtere berm lopen om niks te forceren.
Het kan helaas dus ook andersom. Mijn rockcruncher heeft wat dat betreft dus wat in moeten leveren.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Talitha schreef op donderdag 25 juli 2013, 8:49:


Jawel, een zeebrapaardje hoor

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Het zouden ook sarcoïdes kunnen zijn maar dat kan ik op deze foto niet goed zien.
Zit er nog haargroei overheen of zijn ze meer schilferig en grijzig van kleur (soort wratje)
Misschien heb je nog een foto die iets duidelijker is.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.