Hier verschillende ervaringen met drie ruinen, 'k zet ze even op een rijtje
Eerste situatie was een shetlander van 6 jaar, een haflinger van 9 jaar en mijn paard (6 jaar) bij elkaar. De grote paarden trokken wel naar elkaar toe voor kriebelen, maar de shet werd niet genegeerd, ze stonden eigenlijk altijd wel met drie in de wei of in de inloopstal.
Tweede situatie was mijn paard (toen ondertussen 8 jaar), de pony van mijn zus, en een draver van ong 6 jaar. Tussen de draver en de pony klikte het absoluut niet en de draver joeg de pony ook veel weg. Nu hebben we 2 hectare weiland (wel in drie stukken) dus ruimte genoeg om langs elkaar te leven. Mijn paard en de pony klikte wel, en mijn paard en de draver ook. Hij stond dus eens bij de ene, en dan bij de andere.
Derde situatie is mijn paard (ondertussen 11 jaar), de pony van mijn zus en mijn tweede paard (ondertussen 22 jaar). De draver verhuisde naar een pensionstal en ik heb een oud manegepaard overgekocht die bij ons komt pensioenvieren. De pony zag zijn kans en gedroeg zich vanaf dag één nogal vervelend tegenover mijn oude paard. We zijn nu twee jaar verder en sinds enkele maanden spelen ze zelfs samen (het kan dus nu lange tijd dan toch nog goedkomen...) en ze staan vaak met z'n drieeën in één inloopstal gepropt. Mijn jonge paard is een beetje de 'leider' van het groepje en kan gelukkig zowel met oude paard als pony goed overweg, dus de pony past wel op z'n tellen met 'oud paard pesten' zolang mijn jonge paard in de buurt is.
Drie verschillende situaties en ervaringen dus! Wat me opviel bij onze laatste twee situaties is dat mijn jonge paard de boel altijd wat in evenwicht houdt en beide andere (oude paard en pony, of draver en pony) verdeeld aandacht geeft. Er is geen paard dat echt buiten de boot valt. Hier dus overwegend een positieve ervaring
En wat ook handig is, als ik er met jonge paard op uit trek, houdt mijn oude paard de pony gezelschap, wel zo fijn
Warboel
