e m kraak schreef op vrijdag 5 juli 2013, 15:36:


Heerlijk onderwerp dit, en ik sluit me helemaal bij Egon aan. Uiteindelijk is een mens niets anders dan de manier waarop een bepaald stukje DNA zich voortplant. Net als alle andere (min of meer) levende wezens op deze planeet. Een wezen dat er in slaagt meer kopietjes van 'zijn' DNA voort te brengen is dus een succesvolle manier van een stuk DNA om zichzelf te vermeerderen. Dat wezen noemde Darwin dan maar 'the fittest' Dat DNA in kwestie geeft er geen moer om wat er verder gebeurt, of dat wezen de planeet verkl** of andere wezens opeet of pijn doet...

Ik 'geloof' ook in de evolutietheorie (en praktijk), net zoals ik geloof dat als ik een steen uit mijn hand loslaat die naar beneden gaat vallen. Dat geloof in het vallen van die steen is ingegeven door persoonlijke ervaring, maar ook door 'geloof' in de zwaartekracht, iets waar slimme mensen (Newton onder die appelboom ) zo veel over gemeten en berekend en getheoretiseerd hebben dat ik zelfs zou kunnen voorspellen hoe snel die steen valt enz.

Als je eens overdonderd wil worden door de schoonheid van de natuur, door de grootsheid van tijd, dan kan ik het boek 'the blind watchmaker' van Richard Dawkins enorm aanbevelen.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Volhouden Sanne!
Ofwel je ook een beetje aanpassen. Dat wil zeggen: hoefschoenen gebruiken. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom je paard gevoelig blijft op grind, en je haalt er zelf al een aantal aan. Die zijn niet altijd zo maar weg te werken. Wat is er dan mis om de hoeven van je paard te beschermen als ze over een ondergrond moet (met ruitergewicht dan nog) waar haar hoeven niet op getraind zijn? Ik heb hier al wel eerder over mijn hoefschoen ervaringen met verschillende merken geschreven, ik kan de Easyboot zeker aanbevelen. Renegade ken ik niet maar lijkt ook goed.

Mijn Lolita is nu ongeveer toen jaar denk ik? van de ijzers af. Een jaar nadat ik Parelli gestart ben alleszins. En op al die tijd heeft ze misschien een paar maand op alle ondergrond goed gelopen. Ik heb bekapcursus gedaan, dan nog ens vier dagen cursus, nog eens een losse dag les... Bekappers thuis gehad (goeie), heel frequent bekapt, dan minder, uiteindelijk blijft Lolita lelijke hoeven houden, flares, dunne zool. Ze loopt nog het best als ik zeer minimalistisch bekap, dwz van de onderkant afblijf (ik heb wat verharding en steentjes in de paddock dus steunsels slijten wel) en af en toe rondrasp tegen het brokkelen. Hielhoogte kijk ik niet naar, haal ik niets vanaf. De hoeven zien er niet uit, en als ik wou kon ik ze mooi bijsnijden onderaan en raspen tot ze er cosmetisch veel beter uitzagen, maar dan loopt ze gegarandeerd zelfs slecht op vlakke verharding.
Dus van zodra we op straat gaan doen we easyboots aan. Lolita krijgt ook voordroog gezien haar dampigheid. Ik denk dat een half leven hoefijzers + genetisch niet zo voordelige hoeven (haar dochter heeft ook platvoeten) maken dat ik niets meer kan verwachten.
Mijn twee andere paarden in dezelfde leefomstandigheden met zelfde voer zijn anders. Cesar heeft hoeven waar ik quasi nooit wat aan hoef te doen en die loopt altijd goed. Je ziet ook dat hij niks flare heeft. Huppel heeft dan wel de platvoeten van haar mama maar is blootvoets opgegroeid en heeft ook mooi rechte hoefwanden (ik bedoel parallel met het hoefbeen zonder flare). Haar bekap ik ook gewoon 'light', de straal genoeg om alles schoon te houden, de hoefwand genoeg om niet te rafelen. Liefst ga ik voldoende met haar op straat, dan bekapt ze zichzelf, met mooi lage hielen. Ze loopt overal goed, lekker dier

Ik moet wel zeggen dat ik het niet OK zou vinden dat mijn paard spuitpoep krijgt! Hier ook in plastic verpakt spul maar zo droog mogelijk en (dus?) geen rare mest.

Veel succes, bedenk: hoe meer je weet hoe meer je beseft wat je allemaal niet weet en dat maakt je soms nog onzekerder dan de blije onwetenheid van er voor.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Angela29 schreef op vrijdag 12 juli 2013, 11:58:


Hoi Angela,

Niet durven aan je paard's hoeven te komen? Daar is een simpele remedie voor. Doe een bekapcursus. En indien nodig nog één, en nog één. En spreek dan met je bekapper af, laat hem je ook wat lesgeven of eens kijken wat je doet, of laat hem komen nadat jij al bekapt hebt of zo.
Het is echt veel beter als je zelf ook wat kan en veel vaker kan bekappen. Beter elke week een klein beetje doen, dan kan je ook niet veel fout doen toch? En als het zwaar werk is dan doe je de voorhoeven de ene dag en de achterhoeven de andere. Als je elke week wat doet kan dat ook, dat is dan maar zo'n mini verschil.

Plus z'n cursus is nog super gezellig ook! Aanrader hoor.
(OK behalve de dooie hoeven dan...)

e m kraak schreef op woensdag 10 juli 2013, 17:44:


Hmm dan was ik onduidelijk in mijn bewoordingen, want al de rest van je betoog ben ik het nog steeds roerend mee eens. Ik gebruikte het woordje 'geloven' (aanhalingstekens!) opzettelijk omdat gelovers in opperwezens of hogere machten of andere onbewezen dingen soms wel eens zeggen dat wij ook maar gewoon 'geloven' in de evolutietheorie. Wel, als dat geloven is dan is het een geloof gebaseerd op enorm veel bewijs, evenveel bewijs of nog meer als de allerduidelijkste dingen die niemand kan in twijfel trekken zoals mijn voorbeeld van de zwaartekracht.


Yep, nutteloze moeite, ... geen enkel ook maar half gelovige durft immers nog maar in de buurt komen van een boek dat 'The God Delusion' heet. Ik vond het wel heel goed als weer eens een andere kijk op mensen, en het hielp mij wel om van een soort agnost naar een duidelijke atheist te worden.

Wat leuk Lies dat mijn filmpje hier staat!
Veel lieve groetjes uit het zonnige Belgie

Merel Stoffers schreef op donderdag 4 juli 2013, 14:15:


Ik begrijp je reactie wel, we kijken allemaal met onze eigen bril (ik kan persoonlijk geen ruwe handen aan leidtouw of teugels verdragen), en als hoefgezondheid je nauw aan het hart ligt zie je dat ook meteen...
Ik moet zeggen dat ik er bij deze specifieke paarden al niet meer bij stilstond, want uiteraard zit het filmpje vol met persoonlijke vrienden en de ijzermensen in kwestie
daar kan ik ook maar af en toe het weer over de voeten hebben maar ik ga er de vriendschap niet voor opblazen. Ook zij zitten soms gebonden aan omstandigheden en familieleden, echtgenoten die er nog minder voor openstaan.

Wat betreft Parelli en paardnatuurlijk zijn de hoeven het enige waar vanuit Parelli zelf inderdaad niks nuttig gedaan wordt. Individuele Parellistudenten zijn echter in mijn ervaring op verschillende continenten 90 procent barefoot, PP en zo meer. De beginnende Parelli-er is vaak nog stal/ijzers, maar eens ze verder geraken verandert dat (was bij mij ook zo). Nu ik zelf Parelli-les geef kom ik op heel wat paardenpensions, maneges, weitjes enzomeer. Huisvesting, voldoende goed ruwvoer, paard in kudde, daar heb ik het van bij het eerste contact over, en vaak ligt volgens mij daar ook de oplossing van heel wat van de 'problemen' waarvoor ze menen gewoon even 'natural horsemanshiples' te moeten volgen. En dat zeg ik dan ook meteen, en daar ben ik als Parelli-instructeur niet alleen in. Maar ook dan blijf ik gematigd, ik besef ook dat verandering tijd kost in het hoofd van veel mensen. Hoeven dat bewaar ik voor later... Ik zeg meestal niets van ijzers. Als een paard blootshoefs is dan geef ik ze een complimentje (zeker als er anderen bij zijn met ijzerpaarden ) en vraag eens voorzichtig hoe of wat ze doen. Ik ben immers ook geen hoefexpert en wil me ook niet als zodanig voordoen.

harry11 schreef op vrijdag 5 juli 2013, 18:25:


Ik clicker maar wat zonder diploma maar ik kan je wel zeggen hoe Parelli het doet. Je brengt ze 3 keer per dag (of hoe vaak je nodig vindt, kan van het weer afhangen) water in emmers. En er is geen water vrij beschikbaar uiteraard op hun wei. De eerste keren zet je de emmers neer en kijk op welke afstand ze durven komen drinken, dan kan je stelselmatig dichterbij blijven tot ze uit de emmers komen drinken die jij nog vasthoudt. De meer nieuwsgierigen zoeken dan ook al eens contact en dan begint het hele friendly game tot er een halster om kan. Wat ze op de Parelli-ranch vaak deden als ze kuddes jaarlingen kregen of zo is eens ze dan zo ver waren de paarden een paar keer per dag komen halsteren om ze in groep naar het water (in een andere wei bv.) te leiden.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Sterkte en medeleven Piet...
Wat vreselijk om mee te maken, hopelijk voor Shiny een plotse dood zonder lijden, hopelijk voor Don een verwerkbaar verlies.
Kom ik hier eindelijk nog eens (op FB ben ik zelden) en idd een beroerd bericht. Ik zie Shiny nog voor me bij je vader op de wei, gevoelig paardje dat direct met de kont naar je toe kwam (had jij hem toen ook net geleerd).
Prachtig wat hij allemaal in jou verwezenlijkt heeft, in die zin was zijn 'werk' hier wel gedaan. Maar 12 is zo jong. Nogmaals veel sterkte - en het verdriet om een dier kan gerust even diep zijn als om een mens is mijn ervaring.

Hier grasdallen van 10cm dik bij de hooiruiven. In de wei heb ik die indertijd zelf gewoon op de aarde gelegd, en toen ik een winter de paarden daar heb laten staan zijn die grasdallen volledig begraven geraakt onder de aarde, modder die door de hoeven er op werd achtergelaten en misschien ook een beetje naar beneden zakken in de onderliggende modder.
Tweede plek is op de wei aan de overgang met de rijbak waar drie jaar geleden zand gelegd is, datzelfde zand lag ook bovenop de weigegrond op dat stukje net ernaast (uiteraard, van het aanleggen) en daarbovenop heb ik dan zelf grasdallen gelegd, die blijven prima liggen ook met drie keer per jaar passage van zwaar materieel om de mesthoop leeg te halen en uit te rijden. Enige is dat ook hier de paarden er stelselmatig het zand opvoeren dat ze in de hoeven meebrengen. Als ik het effect van de harde ondergrond op de hoeven wil houden, en dat wil ik want dat scheelt toch weer wat op handmatig bekappen/straatbekappen (=buitenrijden), moet ik er het zand telkens wat vanaf vegen of scheppen.
Derde plek is op de overgang naar de stal, hier zakten ze ook langzaam weg omdat ze op (verterende) houtsnippers lagen, nu ook sinds een jaar op kleine steentjes (3-7mm) die ook verder naar de stal toe liggen. Houdt tot nu toe ook goed maar is nog niet lang natuurlijk. Ook al helemaal volgelopen met zand en steentjes overigens.

Groeten en succes!

Hoi,

Moeilijk probleem als een paard aftands wordt, in hoeverre grijp je in? Ik heb er voor gekozen de natuur een handje te helpen nu mijn Cesar zijn gebit echt achteruitgaat. Hij zal nu ruim 30 jaar oud zijn en is al verschillende keren om andere redenen aan de dood ontsnapt (net als een kat heeft hij vele levens!). Laatste keer zijn de tanden gedaan in de dierenkliniek want er zaten er meerdere los die er uit moesten. Dat is nu anderhalf jaar geleden. Hij werd toen ook al een tijd magerder ondanks dat ik al Equifyt Zupa (grasbrok, bietenpulp en lijnzaadbrok mengsel) bijgaf.
Er is toen in de dierenkliniek (Merelbeke) ook een voedingsadvies gemaakt voor hem. Per toeval was ik vorige week ook op een lezing van hun dienst en weet ik er nu ook qua achterliggende theorie nog meer vanaf.
Cesar krijgt een 'modern krachtvoer' (dat wordt zo genoemd, ieder merk voer heeft er nu wel één, een voer met laag zetmeel en suiker en hoog vezelgehalte). Daarbij bietenpulp, luzernebrok, een vitaminekorrel (want een grote hoeveelheid krachtvoer krijgt hij niet, het blijft zelfs in de moderne versie de gekende nadelen hebben) en maisolie.
Vooral de olie is een goede aanvulling. Gelijk welke plantaardige olie kan dienen, enkel kokosvet niet. Maisolie wordt hiervoor vaak gebruikt maar lijnzaad oid kan dus ook. Die vetten worden goed opgenomen, zijn een goede bron van energie en zijn zeer veilig wat betreft maag, darmen en metabole problemen. Je moet het enkel langzaam opbouwen of het kan diarree geven. 50ml per dag starten en om de paar dagen 50 ml meer bijvoorbeeld. Natuurlijk is het niet (want uit zichzelf eten ze geen olie) maar het sluit wel goed bij hun natuur aan
Er werd ook aangeraden een paard met tandproblemen zeker ruwvoer te blijven aanbieden zelfs al doen ze er niet veel nuttigs meer mee. Enkel als ze er verstopping van krijgen of zo dus niet, anders wel, om de speekselproductie aan de gang te houden (door het knabbelen) wat beschermt tegen maagzweren, en om hun natuurlijke 'graas'behoefte te voldoen.
De natuur een handje helpen kan dus best. Veel succes!

Mariss schreef op donderdag 25 december 2014, 14:45:


Dat was Fiberforce van Cavalor, zij waren hier in de streek de eersten om een 'modern' voer op de markt te brengen, andere merken hebben dit intussen ook.

http://youtu.be/lcQ5tojNLI4
via YouTube deze keer
groetjes!
Nathalie