e m kraak schreef op zondag 23 december 2012, 2:14:
> De belasting voor een 'extra' speciale auto zoals busje/vrachtwagen(tje)
> voor je paardenvervoer over langere afstanden is op een 60 dagen kaart,
> denk ik, een pak minder dan de extra belasting die je als 'basisauto'
> kwijt bent voor het soort PCHoofttractor dat een paardentrailer mag
> trekken.
Veel gewone personenauto's mogen dat ook.
> Net als de brandstofkosten en de milieubelasting. Banden, etc. Kortom
> alles eraan kan veel efficiënter en goedkoper dan die PCHoofttractor en
> moet dus meegerekend worden.
Niet elke 4wd is vervuilender dan een tractor of een vrachtwagen.
>
>> Gebrek aan comfort in een trailer wat een busje/vrachtwagen wél heeft?
>> Wat voor soort comfort moet ik me daarbij voorstellen?
>
> Dit topic is eerder voorbijgekomen op PN, meerdere keren zelfs. Als je nu
> nog en geen voorstellingsvermogen hebt én niet uitgeprobeerd hebt hoe het
> is om je een uur in de gemiddelde veetrailer te laten rijden (wél blijven
> staan, je mag je nergens aan vast houden want dat kunnen die beesten ook
> niet, en níet bang zijn!) wil je het gewoon niet weten.
Ik heb dat jaren geleden al eens geprobeerd want ik wilde het wél weten. Het is lawaaierig maar het schudden valt wel mee, heeft ook te maken met de vering van de trailer en hoe er gereden wordt. Zou het achter een tractor of in een veewagen minder lawaaierig en shaky zijn?
> Maar ik kan me wel prima voorstellen waar de trailerfobie bij veel dieren
> zich door opbouwt, nadat ze zich de allereerste keer probleemloos lieten
> laden. En natuurlijk is er aan te wennen en
desensibiliseren etc. maar
> plezierig en gerieflijk is het duidelijk niet en wordt het ook niet.
Ik mag wel zeggen dat ik erg veel ervaring heb met paarden in een trailer rijden. Mijn paarden hebben geen trailerfobie. Ze zijn na de allereerste probleemloze keer ge
desensibiliseerd door het vaak te doen, gemiddeld 2x per week, met altijd een goede afloop. Ver en dichtbij, snelweg en binnenwegen. Stappen er op stemcommando in, staan onderweg gewoon stil, kijken door de raampjes, vreten hooi en stappen rustig en niet bezweet uit.
Je zou het haast plezierig en gerieflijk noemen.
Wat Monique beschrijft, is een eerste overrompelende onaangename ervaring. Maar zo zo is er wel meer de eerste keren niet fijn, zoals de eerste blootstelling aan een langsrazende trein, of de deelname aan het verkeer, of een overvliegende helicopter of de passerende motorclub of de eerste deelname aan een schrikparcours of de eerste brommer, de eerste tractor die gepasseerd moet worden, de combine van de buurman, de sproeinstallaties op het land, etc etc.
Het zijn geen te pamperen watjes, ze kunnen wel wat hebben en alles went, zoals ook het vervoerd worden in een paardentrailer.
Warboel
