Jeetje mina wat een verhaal zeg, ik word er helemaal koud van! Ik wens je heel veel sterkte met Patches en ik hoop dat je nog iets voor haar kunt doen, want dit zijn geen geintjes...

Sinds bijna 2 jaar heb ik een eigen paardje Vosje en het is echt een schatje! Ze stond de eerste anderhalf jaar op een fijne maar 'traditionele' stal waar de paarden 's nachts naar binnen gaan met alle deuren en ramen dicht bij vorst. 2 Maanden geleden is ze verhuisd vanwege de afstand en het hoge stalgeld, ik mis de gezelligheid nog vaak. Een fijne bijkomstigheid is dat ze nu dag en nacht met een maatje buiten staat, helaas is er geen schuilstal aanwezig en de pensionhouder staat er ook niet open voor. Sowieso wil hij zo min mogelijk werk hebben aan de paarden, want hij verdient er ook nauwelijks mee. Dat is jammer want een echt hart voor de paarden heeft hij niet. Jammer want ik snak naar iemand om mijn opvattingen mee te delen en uit te voeren. De andere mensen op stal zijn nog erg van de dekentjes, veeeel krachtvoer, wortels en brood en ijzers bij brokkelhoeven en verder weinig doen met de paarden in de winter, want nu kun je toch niks met de paarden met dit weer?!?!?! Elke wei heeft een automatische drinkbak maar is al bevroren geweest met de vorst...wat schetst mijn verbazing?! De paarden krijgen dan geen water bij in de wei, ik kreeg het volgende te horen: 'de paarden doen ook veel met sneeuw en verder hebben ze geleerd om uit de plassen te drinken'! Ik wist echt niet wat ik hoorde, de plassen zijn vies, modderig en er ligt mest in! Dus ik driftig iedere morgen met emmers in de weer, 'als jij zo de hele winter met emmers gaat sjouwen, kost dat wel heel veel tijd hoor!' Maar dat lijkt mij geen reden om het niet te doen, net zoals luiheid en gemakzucht trouwens...zeer slechte excuses
Ik heb 2 maanden lang iedere dag de mest van 2 paarden opgeruimd, van Vosje èn haar maatje, want ook dit vindt haar eigenaar onzin... Ik merk dat ik het in m'n eentje nu de wei zo nat is, nauwelijks nog red om de kruiwagen de wei uit te rijden. En dat vind ik erg want ik vind het wel heel belangrijk, maar eigenlijk ben ik ook gek om ook de mest van een ander paard steeds op te ruimen. Terwijl zij nauwelijks naar haar paard omkijkt.
Dus ik heb een 'natuurlijke' stal gevonden maar de achtergrond blijkt niet zo ideaal. Terwijl ik wel alles merk hoe goed 24/7 buiten is voor Vos. Ik merk het aan haar slanke pezen, mokvrije kootholtes, schone neusgaten en ogen, soeple tred, harde hoeven en relaxte houding tijdens buitenritten.
Een paard hebben is fantastisch, het maakt me blij en vrolijk om haar dagelijks te zien en lekker bij haar in de buurt bezig te zijn. Maar ik voel me ook eenzaam staan en mis het lekker kletsen waarbij je totaal op één lijn zit.

Jaaa, dit is echt heel fijn zeg, voel ik me niet zó'n overdreven geitenwollen sok-type...want zo kijkt men me wel aan op stal als ik weer eens mest sta te ruimen...Laatst regende het pijpenstelen en stond het Friese maatje van Vos met een zeiknatte (dus 3x zo zwaar!) kapotte staldeken...leg er dan niks op! Doet me echt pijn om te zien dat een eigenaar daar zo weinig naar omkijkt.

Pfff echt blij dat ik hier m'n ei kwijt kan, zo leuk!!!

Nou dat kan ik echt niet geloven hoor! En als er zo weinig energie en suikers in krachtvoer zit, waarom voer je het dan? Mijn paard krijgt af en toe een handje brok ter beloning en omdat het nou eenmaal nog niet op is, maar ze lijdt er niks onder hoor! Sterker nog:ze is wat vetreserves, en dat mocht echt wel. Vreselijk toch van die superdikke overvoerde paarden. Zolang ze glanst, vrolijk en alert is en het hooi goed eet, is er wat mij betreft niks aan de hand. Een paardelijf is nou eenmaal niet gemaakt op het verteren van al die korte voedingsketens en snelle suikers. En ik vind paard zonder ronde buik ook niet natuurlijk, er moet volume in die darmen zitten om de kachel aan de gang te houden. Met veel krachtvoer krijgen ze het JUIST koud, want dat gaat als een sneltrein door de darmen èn het maakt hooi met al z'n belangrijke voedingsstoffen moeilijk te verteren en op te nemen. En wat gebeurt er dan...?! Het paard kan juist magerder worden daardoor en minder energiek want mist de belangrijke bouwstoffen. Het is te vergelijken met coeliakie (glutenintolerantie) wat mensen kunnen hebben, zoals ik zelf. Ik verdraag de moeilijk verteerbare granen niet waardoor mijn darmen beschadigd raken en praktisch niks meer kan opnemen en dan word ik zo mager als een lat.
Paarden kunnen natuurlijk verschillend reageren op krachtvoer en soms zal het misschien lijken alsof ze er beter uitzien, en het 'beter doen'. Paarden passen zich natuurlijk ook wel aan, maar of dat nou gezond is en of je dat moet willen.... Daarnaast is het gras en hooi in NL eerder te rijk aan suikers e.d. dan te arm (een speciaal mineralenblok is wel een must)

Waarom is het voor mensen zo moeilijk te accepteren dat paarden alleen op gras en hooi leven zoals in het wild? Omdat wijzelf een rijkelijk gevuld en gevarieerd dieet nodig hebben maar een paard is nou eenmaal anders. Deze site is bij uitstek de manier om daar meer over te leren! En een dierenarts die zegt dat krachtvoer goed is voor je paard, is of van de ouwe stempel of wordt gesponsord door de voerproducenten. Of zelfs allebei.

Advies gevraagd!
Drie jaar geleden heb ik bij Paardnatuurlijk de cursus 'Natuurlijk Bekappen' gevolgd en om een heel lang verhaal kort te maken loopt mijn paard over grind nog steeds overgevoelig. (Helaas kan ik geen foto's versturen.) Mede waarschijnlijk ook door mijn onzekerheid om soms bepaalde acties te ondernemen aan de hoeven, maar waarschijnlijk ook door de leefomstandigheden (kuilvoer, alleen gras- en zandgrond/land als dagelijkse ondergrond) waar ik helaas nu niks aan kan veranderen. De zool van de voorhoeven zijn nog erg plat, de witte lijn nog steeds poreus en vaak vol met pijnlijke steentjes, de stralen zijn behoorlijk die, maar komen niet boven de hielen uit. Twee van de vier hoeven lijken wat aangetast door rotstraal en behandel ik nu dagelijks met Betadine shampoo en teatree olie. De hoefballen zijn nog steeds erg samengeknepen, terwijl de hielen al behoorlijk laag staan. Ook zijn er wat bloeduitstortingen in een aantal hoefballen te zien. Alle hoeven vertonen verticale lijnen vanaf de kroonrand naar de grond toe. Ik weet het soms echt even niet meer! Heb zelfs een tijdje getwijfeld aan de hele methode en dat is wel het laatste wat ik wil. Stond al op het punt om een hoefsmid te bellen, vooral na het verhaal op hoofcare.nl. Daar werd ik niet vrolijk van. Hoe natuurlijk bekappers hun paard zouden verpesten en na een dag denken dat ze er verstand hebben (arrogant). Inderdaad ik voelde me ineens arrogant! En heel schuldig. Inmiddels ben ik weer zo goed als overtuigd van deze natuurlijke methode, alleen vraag ik me wel af hoe het zit met de voetas die gebroken wordt. En ik vraag me af of ik de hoeven ooit helemaal goed en gezond krijg als ik niet aan alle eisen qua huisvesting en voeding kan voldoen, aangezien ik gebruik maak van een eenvoudige (hoeft niet per se slechter te zijn), conservatieve pensionstalling.
Advies, bemoedigende woorden, mening gevraagd! De onzekerheid nekt me af en toe en alle sceptische woorden en blikken maken het er zeker niet beter op...Hoe gaan jullie daar mee om? Toen ik door ziekenhuisopname en revalidatie 2 maanden niks aan de hoeven mocht doen, kon ik daarna weer opnieuw beginnen en dat is nu een maand geleden. Wel vol goede moed moet ik zeggen hoor!

Wow bedankt voor alle reacties, echt fijn! Ik zal even wat meer vertellen over de leefomstandigheden van mijn paard. Ze heeft een uitloop met zand en grasland, het lijkt me niet dat ik daar betonplaten of grind in mag leggen... Niet gevraagd maar durf het ook niet, de sceptische blikken alsof ik god weet wat mijn paard aan doe...ik heb er soms echt geen zin in. Maar dus erg fijn dat ze in en uit kan lopen, er zit niet eens een achterdeur in de stal Opsluiten kan niet meer, is Vosje erg blij mee. In de stal leg ik zo min mogelijk stro, zo kiest ze haar plas plek zorgvuldig, poepen doet ze buiten en de betonvloer blijft zo hard mogelijk. Hoeveel ze er op staat weet ik, vanwege het lekkere weer heb ik het fijnmazige hooinet buiten hangen.
Ik vertelde dat ze 's nachts kuil krijgt, maar vraag me nu af of het dat is. Het komt verpakt in van dat mintgroene plastik aan. Vaak is het nat en vochtig van binnen en ruikt het heel zoet. Geeft me nooit een fijn gevoel...Het pak dat ik vanmiddag heb open gemaakt, bevatte weer heel groen geurig droog hooi. 'Nou daar moet je niet teveel van voeren' riep een stalgenootje nog...Terwijl mijn idee was dat dit juist beter is dan dat natte kleffe warme spul, wat vaak ook nog schimmel bevat. Ze heeft ook wel regelmatig wat spuitpoep zoals veel paarden hier op stal met de bijbehorende vieze kontjes.
Zo'n 9 uur overdag staat ze op grasland met de voederkorf om, ze als heel wat kilootjes verloren gelukkig.
Ik probeer zoveel mogelijk met haar te wandelen en te rijden en dan vaak de harde ondergronden te pakken. Ook de grindpaden. Is zij vaak minder blij mee. Kiest dan ook echt de berm. En ik daarna weer pulken met de krabber.
Hoe doen jullie het nu met de droogte? Vosjes hoeven zijn nu echt knoeperhard! Geen beginnen aan met een hoefmes. Ik zet ze een keer per dag flink in het water. In de hoop daarna de steunsel wat te kunnen in korten maar vergeet het maar hoor. Ook met de hoevenkrabber de poederachtige substantie verwijderen om de zool te kunnen vinden, is nu echt geen doen. Zeker niet in het driehoekje bij de hielen om deze evt. in te kunnen korten vind ik nu risky business. Vanmiddag ging de Mustangroll aardig en wat kwartierboogjes kunnen zetten, maar het zweet stond me in de bilnaad. Van mij mag het gaan regenen! Met de laatste regendaagjes kon ik ten minste weer wat met die hoeven. Ik hoefde maar naar de zool te kijken en de poeder verdween al als sneeuw voor de zon. Het werkte wel lekker moet ik zeggen! Nat of droog weer: qua gevoeligheid maakt het weinig of niks uit. Ze krijgt ook geen krachtvoer trouwens. En volgens mij is de zool dik want ze heeft diepe straalgroeven.
Vanmiddag een lange wandeling gemaakt over het harde, ze loopt graag over beton en asfalt. Maar los zand vermengd met stenen vind ze drie keer niks.

Een goede bekapper heb ik: Klaas Feuth uit Uden. Iemand ervaring mee? hoefgezondheid.nl De beste man is goed maar niet te bereiken. Vreselijk. Hekel aan. Iemand ervaring met Jaco Overduin van ijzervrij.nl ? Mooie website hoewel nu 'under construction' helaas, maar aangezien iedere jan doedel zich natuurlijk bekapper mag noemen...
Ik twijfel al heel lang over hoefschoenen. Moeilijke keus.