Nils Vellinga schreef op zondag 24 juni 2012, 16:09:


Hier nooit eerder dazen aan de bosrand, vorig jaar een paar, dit jaar al meer.
En ze komen op Rubio's kleur af....

Sinds kort hebben we geconstateerd dat BD aan haar rechteroog zo goed als blind geworden is als gevolg van ontstekingen in dat oog. Ze moet nu altijd een vliegenkap op omdat het oog het zonlicht niet meer kan filteren door verklevingen want dat schijnt pijnlijk te zijn. Door die kap wordt het zich in het goede oog ook duidelijk belemmerd. Eigenlijk zou ik dat oog er liever uit laten halen. Dan kan BD weer zonder pijn verder en hoeft ze die kap niet meer op. Volgens mij is het een onontkoombaar feit, echter onze DA wil nog even wachten en door behandelen dus ik geef het nog even het voordeel van de twijfel. Het zicht in dat oog komt echter niet meer terug.

Ik heb ooit, in een lang verleden, eerder twee paarden meegemaakt wiens oog geamputeerd werd en dat heeft goed geholpen. Een van de voordelen zou allleen al zijn dat BD die vliegenkap niet meer dag en nacht op hoeft. Wie heeft ervaring met het eruit halen van een oog?
I
n tussentijd wil ik een ooglap maken, ook iemand die dit al eens gedaan heeft en maak-tips voor me heeft?

Groetjes, Pien

Sabots Libres schreef op maandag 25 juni 2012, 20:50:


Hi, ik heb je PB gehad, ik zal contact opnemen met haar. Ja, je had het zondag meegekregen bij die slagboom in het bos, dat er even een schrikmoment was, is waar ook Wij moeten met ons allen nog een weg vinden in BD's gedeeltelijke blindheid, het andere oog is ook iets korrelig, ik vrees het ergste....
Zelf is ze er gelukkig heel OK en gelaten onder, daar richt ik me dan maar op....

muriel schreef op maandag 25 juni 2012, 21:20:


Goede tip, Muriel, met het openknippen rondom het goede oog, zo simpel had ik het me niet kunnen bedenken. Ik ga eens achter die Divosa oogklep aan.

joop schreef op dinsdag 26 juni 2012, 10:03:


Precies, ze heeft zelfs geen emotionele problemen over haar halfzijdige blindheid, dat is natuurlijk weer een mensending en wij vinden dat zieluggggg maar zij past zich gewoon aan aan haar nieuwe situatie. En als ik nu terugkijk nu ik het weet heeft ze dat toch al langer. Van mij mag het oog er ook uit. Ik ga het binnenkort toch maar weer eens bespreken met de DA. Deze blindheid verklaart me nu wel waarom dat paard zo'n scheefheids/rug/bekkenproblemen had. Ze houdt haar hoofd ook iets schuin af en toe. Tja, geen wonder.....

Puck en BD worden de lamme en de blinde, zo aan mekaar gehecht, die kun je niet meer uit elkaar halen. Puck begint met haar 19 jaren soms toch al echt slecht te lopen agv haar artrose en BD ziet maar half. Laten we het zo maar bekijken met wat humor, ik vind het al erg genoeg allemaal dat ik van zo veel dingen samen afscheid heb moeten nemen....

Sandra van Bommel schreef :


BD had al vaker oogontsteking in de afgelopen 3 jaar en de blauwe waas over haar gehele oog had met zonlicht te maken, dat wisten we al. Maar het werd zelfs met kap op erger, ze schuurde tegen dat oog en ik heb de DA weer laten kijken. Ze knipperde niet eens met dat oog als je er met je hand naartoe ging (test). DA heeft met zo'n zalf en ook met een lampje gekeken, we hebben het goede oog afgedekt en ik moest haar toen richting hooibalen leiden om te zien of ze ertegenaan zou lopen. Ze zwalkte op haar benen, richtinggevoel kwijt, maar wat nog opvallender was; ze liep er zó tegenaan en dat is niks voor BD. Er zit door de ontstekingen een soort van 'korrel' in dat oog en dat is een verkleving waardoor het niet meer kan samentrekken dus het zonlicht is niet verdraagbaar. Dat schijnt best pijn te geven en dat merk je ook, ze wil altijd tegen je aan schuren met die kant van haar hoofd en in het licht knijpt ze zelf dat ook steeds dicht.


BD is nooit in de les geweest, wordt rechtgericht en heeft nu een heel lieve bijrijdster die heel veel moeite voor haar doet. Ze kan gewoon bereden worden maar je moet er rekening mee houden dat ze aan haar rechterkant nauwelijks meer ziet. Slagbomen, hekken, benaderen, dat is even wennen voor ons want ze kan een beetje schrikken als je ineens met je hand van rechts komt. Dus 'oja, denken we dan, effe omdraaien en met het andere oog laten kijken' en het is goed. Het is niet eens zo'n groot probleem als ik vantevoren gedacht zou hebben. Ze gaat gewoon mee op de St Pietersbergritten hoor, zelfs een lekkere rengalop gaat prima! Ze heeft altijd heel erg op de rijder vertrouwd dus dat is niet veranderd.

Puck is zo goed als met pensioen maar zij wíl nog zo graag dus af en toe helpt ze soms nog even mee in de rustige lessen en ze geniet daarvan, ondanks dat ze niet meer 100 % zuiver loopt. Het is het zoeken naar een evenwicht en dat hebben we wel gevonden zo. Grote ritten zitten er niet meer in voor haar maar wat aan huis gekloemel gaat prima. Op de dagen dat ze minder goed loopt hoeft ze niks.


De klanten hebben niet de keuze op welk paard ze rijden, wij delen in, dus we komen daar nooit in de problemen mee We hebben voldoende rijpaarden en Puck is niet meer 'echt nodig'.
Veel maar gedoseerd bewegen is heel goed. Ik ga ervanuit dat Puck dat zelf heel goed kan aangeven. Ook denk ik dat Puck zo graag wil werken dat ze haar pootjes wel voor lief neemt.

Greetz!

Coralie schreef :

Een draad ertussen is toch heel anders voor het sociale gebeuren dan geen draad ertussen hoor

Herman schreef op vrijdag 29 juni 2012, 8:46:


Maar, Herman, waarom zet je Avanti dan niet bij Eddy? Dan heeft hij dat leven dat je hem graag wilt geven en hoef je je daarover geen zorgen meer te maken, ook al is het verder weg, Avanti heeft dan wel direct soortgenotencontact.....

Myriam schreef :

Ja da's mijn Gría, en Rubio natuurlijk!

Christel Provaas schreef op vrijdag 29 juni 2012, 20:44:


Klopt. Zij is wat robuuster steviger en groter ook, en vrij cool. Maarja, haar papa is Andalusiër he.

Myriam schreef op maandag 2 juli 2012, 14:12:


Nu heb ik al een paar keer gelezen dat je meer tijd gaat krijgen.
Ga je met pensioen ofzo?

Myriam schreef :


HEERLIJK!!!! Geniet er maar lekker van.
Ik wist het wel als ik met pension mocht, maarja dat zal er wel niet in zitten voor ons

Jacqueline v d Berg schreef


.... of de paarden op regelmatige basis eens wat meer laten bewegen. Hier alle rassen doormekaar, ook koudbloeden, maar ze werken wel allemaal hun uurtjes, het laatste waar ik me hier druk over maak is hoefbevangenheid of te dikke paarden.
Een luxepaard hoeft echt niet de hele dag met z'n hoofd in het gras/hooi om gelukkig te kunnen zijn.

Jacqueline v d Berg schreef :

Waar ik persoonlijk meer moeite mee heb is dat ik dan weer op plekken kom waar de paarden letterlijk volgestopt worden met vanalles onder het mom van 'ja maar, ik voer niks bij'. Tijdens een bekapuurtje wordt paard stilgehouden met worteltje, hooi, snee oud brood, hapje voer hier, hapje voer daar. Of : 'nee, ik voer niks bij maar mijn paard moet wel elke dag zijn vitamientjes hebben', dus slobber, Equilife, andere prutjes. Hoe 'natuurlijk' dan ook, het blijft iets extra's.
Wat ik ook wel zie is dat dikke Shet ook voer krijgt als dun recreatiepaard wel wat nodig heeft, onder het mom van 'ja maar, het is zielig als hij niks krijgt'. Allemaal "jamaars" en antropomorfisme. Een paard went razendsnel aan de gewoonte dat hij niks krijgt en die ander wel. Je maakt een paard pas jaloers als je er zelf in deze gedachte mee omgaat.

Zoiets gaat jarenlang goed want vetbulten bouwt een paard niet na een paar keer voeren op en dan is leiden in last; dikke manenkam, gevaar op hoefbevangenheid etc.
Een paard dat jarenlang op een vette weide loopt en nooit wat hoeft te doen is alhaast vragen om problemen. Vooruitkijken en plannen is belangrijker dan á la moment ineens al je gewoontes (en die van het paard) te moeten omgooien.

Ik denk dat het dat is wat te weinig gebeurt.

Jacqueline v d Berg schreef :


Nee, simpel is het niet. Plannen en vooruit kijken zijn echter goed te doen.

Een klein laagje najaarsspek om in de winter op te teren bijvoorbeeld vind ik niet erg. Ook omdat mijn paarden hun energie wel nodig hebben om te werken. Dat extra speklaagje verliezen ze vanzelf in de laatste wintermaanden, daar is het immers voor. En dan komt ook het vitamine D uit het opgebouwde vetlaagje vrij. Pafferig of vetbulten zijn een heel ander verhaal, oorzaak deels rasafhankelijk, genetisch, maar zeker bij bijvoorbeeld maar twee paarden gebeurt er ook weer niet zoveel onderling. Twee veel spelende ruinen of een groep met veel interactie is weer anders dan twee serieuze merries die van hooibak naar drinkbak bewegen, dat zien we hier ook.

Ik weeg niks, ik meet niks, voor mij is het belangrijk dat de paarden goed in hun(glanzende) vel zitten, energiek zijn, niet humeurig, niet overdreven druk, sociaal, en blij voorwaarts met werken en op gewicht blijven. Al onze paarden staan overdag op gras en komen elke avond terug in de paddock met hooi en dat hooi is nu in de zomer echt geen 10 kilo per paard. Halverwege de nacht is dat op en dan zijn er een aantal uren dat ze niks hebben tot de volgende ochtend. Dan gaan de weides weer open. Ik vind dat niet erg, ik merk geen koliek, ziektes, bozige of overdreven hongerige paarden. Ze hoeven echt niet de hele nacht met hun neus in het hooi. Als het slecht weer is voeren we meer hooi, als de paarden veel werken idem.

Paarden die te dun worden (en dat zijn vaker de nieuwelingen die uit een stal komen en nog geen stabiel plekje in de groep hebben) worden bijgevoerd, de lespaarden ook trouwens. We zetten we zo'n paard gerust apart van de rest om 's nachts bij te eten (wel met een gelijkwaardig maatje erbij). Zoals jij, Jacqueline, met een draadje ertussen bijvoorbeeld, om ervoor te zorgen dat Player voldoende kan eten, dat zou ik ook verkiezen.

Maargoed, ik heb gemakkelijk praten, met zoveel paarden zijn er altijd wel combinaties te maken. Daarom dat ik er ook altijd zo op hamer gelijkwaardige paarden samen te zetten, in ras, temperament, voedingsbehoefte. Een te dikke Shetmerrie in combi met een jonge Volbloedruim die z'n ei niet kwijt kan is een onlogische combinatie. Maar hoeveel mensen hebben dat niet?!