Het verhaal van de veearts, die zaterdag op cursus was en die vertelde waarom ze geen paarden op haar bedrijf houdt, zit nog in mijn hoofd.Ze waarschuwde ook nog eens tegen koeiengras voor paarden.
Ze heeft samen met haar vriend een melkrundveebedrijf in de buurt van Utrecht en vertelde me n.a.v. de vragen in de theorie over fructaan het een en ander over hoe het vorig jaar met het gras ging op hun bedrijf.
Zij hakselen het gras met een omgebouwde maisverhakselaar tot stukjes van 2 cm. Dat gebeurt met het idee dat dan de aanwezige suikers eerder beschikbaar komen voor de melkzuurbacteriën en aldus een voorsprong hebben op de ongewenste boterzuurbacteriën
We weten dat gras om goed te kunnen groeien zonlicht, temperatuur en vocht nodig heeft en dat wanneer één van deze voorwaarden ontbreekt de suikers in het gras opgestapeld worden omdat ze niet verbruikt worden.

Vorig jaar was een extreem droog voorjaar. De eerste snede bevatte toen zoveel suiker dat het gras vastplakte aan de hakselaar. Ze hebben hun normale werkwijze toen niet kunnen gebruiken.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Peter Donck schreef op woensdag 11 april 2012, 2:31:


Ochtendje vrij en alle verhalen en reacties in deze topics nog eens doorgelezen.
Ik zag ook geen verbening en geen gat in het hoefbeen, maar is "uiterst gevoelige zool " niet een gevolg van andere oorzaken?

Dit is óók wat Ilse schreef

"De eerste keer als ik hem zag in januari 2009 had hij LV hoefperforatie.
Hier heeft hij nog steeds het meeste pijn ook al lijkt de hoef van buiten "beter" als RV waar al een jaar bijna constant pus uitkomt."

Dus linksvoor een perforatie en rechts een jaar pus uit. Het is een godswonder (en dat heet Ilse denk ik) dat dit paard nog leeft en dat het nu beter gaat.

Er zijn hartstikke goede adviezen gegeven zoals hielen verlagen, beweging, zeewater, alternatieve medicijnen. Het maakt het interessant te lezen welke en wat ze nu precies gebruikt heeft
In ieder geval hoop ik dat er geen terugvallen meer zullen zijn en het lijkt me dat nú zo goed lopen een heleboel mogelijke oorzaken en "oplossingen" uitsluit.
Maar ik zit nog wel met een vraag: "wat kunnen we nog verwachten van de schildklier? Wat kan het effect daarvan op de voeten zijn?"

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren