Marianne Gomes schreef :
>
> Ik hoop haar bij de 100 paarden te zetten, zodat ze zelf op natuurlijke
> manier een maatje uit kan zoeken. Ik heb al te veel verhalen gelezen hier
> en op Bokt van paarden die mekaar gewoon niet moeten.
Hi Marianne.
Ik heb net even in je berichten teruggelezen maar ik vond nergens een ander bericht over de 100 paarden. Misschien zeg ik dit dus ten overvloede maar één nieuw paard in een bestaande kudde zetten kan enorm veel stress aan Maya geven, dus let daar heel erg mee op. Beter is eerst een draadje tussen haar en (een deel van) de kudde en, afwachten of er zich een maatje aandient (geïnteresseerde aan de andere kant van de draad). Vaak zie je je paard dan spontaan hengstig worden, goed teken, dan is ze meer 'open' (hihi, letterlijk zelfs) om vriendschappen te sluiten. Gillen, met benen slaan ed is geen teken van boosheid maar de kont toedraaien en willen trappen moet je toch wel effe in de gaten houden. Je ziet vanzelf of ze interesse heeft en in wie, al helemaal als ze gaat staan piesen. Betreffende paard zou ik de dag erna dus bij haar introduceren. Dan kan zowel een ruin als een merrie zijn. Het is van te voren moeilijk te bepalen waar haar interesse naar uit zal gaan maar als ze hengstig is zal ze sneller een ruin opzoeken. Wat je meestal wel ziet is dat gelijkgestemde paarden in kleur, formaat mekaar wel sneller zullen opzoeken.
Maargoed, ook wij 'vergissen' ons hier nog wel eens in hoor.
> Op PN staat dat een paard toch wel de hele dag
>> moeten kunnen eten dus elk een baal hooi naast die worteltjes en
>> appeltjes, want ja, het gras is ver op en het wordt koud vannacht. En die
> beschikbaar. Alleen de goeiemorgen en welterusten wortel en piepklein
> bakje lekkers (ik denk dat het een soort spelt is) worden door mij
> gegeven. En 's avonds rent ze van de wei naar de tuin voor haar bakje
> lekkers, echt handig.
Hoefbevangenheid kan ook een combinatie van factoren zijn en ja, spijsvertering, teveel eten dat niet verwerkt wordt, maar vergeet ook de aanleg van zo'n dier niet. De een heeft er meer aanleg voor dan een ander. Toch is overgewicht een mede oorzaak. Jouw Maya kan onbeperkt wat snacken aan grasjes, struiken, bomen, kruiden, dus ze kan zelf kiezen wat en hoeveel ze wil eten. Vergelijk dat eens met een paard op een beperkt opppervlak dat alleen hooi, brok en zoetigheden krijgt?!
> Dus die paarden die dan te vet zijn, daar moet dus meer in gaan dan
> uitkomen, dus de
hoefbevangenheid zou dan iets met de spijsvertering zelf
> te maken moeten hebben, en niet met wel of niet veel bewegen. Grazen zelf
> is ook geen aerobic aktiviteit.
Dat bewegen heeft twee doelen: de pompfunctie en dus doorbloeding stimuleren binnen de hoeven en door te bewegen gaat de algehele bloedomloop omhoog, hartslag en ademfrequentie nemen toe, aan- en afvoer van bloed en voedingsstoffen tot in de kleinste haarvaatjes. Bewegen dus de pompfunctie binnen de hoeven heeft zelfs een hart-ondersteunende functie! En daarnaast kost bewegen energie voor het hele organisme, net als bij (te dikke) mensen, zelfde verhaal.
> Maar hoe zit het dan met de magere rescue paarden, weer slechte
> spijsvertering maar dan door ziekte? Maar de eerste waarneembare symptomen
> die beschreven worden die lijken echt op cholesterol verschijnselen. Maar
> suiker wordt als de grote
HB boosdoener neergezet. Snap er niets van.
Zoek het effe op hier op de site (via hoefnatuurlijk, tabje links): het is niet het cholesterol maar de insuline. Dan snap je het wel. Diabetes.
Een paard kan beter te mager zijn (zonder ziektes dan wel) dan te dik. Obesitas is naast kanker volksziekte nummer één. Stond deze week een stukje op nu.nl over het feit dat Amerikaanse huisdieren zo vreselijk zijn aan het vervetten.
> Dus voor deze leek die, na het eindelijk zien van de bekappings dvd, zelf
> hoef 'bevangen' is, zijn er nog een hoop vragen. En inderdaad ga je overal
> hoeven zien.
Ja, je gaat overal hoeven zien en vooral ook wat je niet wilt zien. Ik kan me er nu tegen wapenen en me omdraaien, maar dat heeft een tijd geduurd zeg....
Groet, Pien
Warboel
