> Pien, het is één groot deja vue
>
> Steeds weer opnieuw het wiel uitvinden.
> Wat dat betreft bevinden wij ons nog steeds op de barricades.
Ja, maar wat mij sterkt en doet verdergaan is toch dat ik nu, na 11 jaar, en jij nog veel langer, resultaat zie. Klein, dat wel. Bepaalde discussies hoeven tegenwoordig niet meer gevoerd te worden. In theorie. Maar de praktijk..
De paardenwereld is geheel nieuw voor mij en ik ben geschokt. Afgelopen weekend waren hier in Apeldoorn de Apeldoornse Ruiterkampioenschappen. Bitten, ijzers, sporen, 'rotpaard', ik ben slechts 2 uur geweest en was er zat van. De locatie is op een open stuk gras in de kroondomeinen hier rondom paleis t' Loo. Heel erg mooie locatie. Ik was er 's morgens vroeg, dus gras nat, paarden allemaal op ijzers, het was één grote glijpartij. Op het springparcours wilde paard na paard niet over de hindernis, wanneer ze er toch toe geschopt en geprikt waren, gleden ze daarna flink uit.
Ik ben met mijn dochter tussen de toeschouwers gaan staan en heb haar met goed hoorbare stem (ik praat vrij zacht....) uitgelegd wat ik zag en waarom dit zo gebeurde. Rustig, weloverwogen, vriendelijk, netjes, maar heel duidelijk anti. Enkele omstanders gingen meeluisteren. Vervolgens heb ik mijn dochter verteld dat het ook anders kan en uitgelegd hoe. Vervolgens zijn we rustig maar weloverwogen en toch ook wel wat demonstratief van het terrein afgelopen. Doei!
Gisteravond manegeles gehad op een paard met een loszittend ijzer. Kon best volgens instructrice. Tja..........