Leuk om te lezen en wat ben je toch bescheiden!
Over het struikelende paard: het kan goed dat dit paard stuikelde juist omdát er een slofteugel aanhing (de teugel die je beschrijft die tussen de voorbenen gaat). Dit is echt levensgevaarlijk om mee te rijden! Zeker buiten moet een paard zich kunnen uitbalanceren op ongelijk terrein en met een slofteugel ontneem je hem zijn belangrijkste balanceerinstrument: hoofd en hals. Onbedoeld trek je een paard zodanig uit balans dat hij zijn evenwicht kan verliezen en op zijn bek gaan. Met name bergaf is het gevaar met een slofteugel reëel dat het paard een koprol maakt aangezien hoofd en hals niet omhoog kunnen door de wurggreep van de slof. Ik heb dit in de duinen een keer zien gebeuren.

Als je echt iets wil aantonen, wil bewijzen, kun je het beste de 'voor' en 'na'-situatie naast elkaar zetten. Mensen kunnen dan zelf hun conclusies trekken en jij hoeft het beeld niet met tekst te sturen. Is een oprechte, niet gekleurde raad en hoef je je niet persoonlijk aan te trekken.

Dat deze mevrouw EERST heel bang was en het paard EERST heel wild en EERST niet kon galopperen etc etc, moet de kijker nu op basis van jouw bewering geloven. Overtuigender had geweest wanneer beide situaties, of de overgang van de ene naar de andere situatie getoond werden. Dan zie je het 'wonder' geschieden en bewijst het zichzelf.
Want dit voorbeeld heeft nu helaas hetzelfde effect als de borderline hengsten van Klaus: je moet het op zijn blauwe ogen geloven dat ze eerst hartstikke onhandelbaar en verknipt waren, want het filmpje laat het niet zien!

Osteopaat kan helpen bij haast elk soort problemen!

Paard van Ans had geperforeerde darm door onzorgvuldig leverbiopt nemen, geen reactie van de darmen zelf dus.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 maart 2010, 18:04:

Euhm.. de essentie ontgaat jou ook weer eens. De essentie van mijn bericht was vanuit de presentatie-invalshoek: dat je om aan te tonen hoe goed iets is, het overtuigender is om ook te laten zien hoe slecht het eerst was. De essentie van mijn bericht was niet om de geweldigheid van bitloos bij nota bene een SPORTpaard aan te vechten.

Jij spreekt over "een beter result." dus ik vraag zeer terecht: beter dan wat? Want dat zie ik niet.
Dat staat allemaal los van de eigenaar van het cameraatje.

Karen Koomans schreef op maandag 8 maart 2010, 17:53:


Langdurige regen op een levende plant zal het fruktaan niet beinvloeden. Langdurige regen op hooi wel. Maar dat hooi zou ik dan niet meer gebruiken als het in de regen op het land ligt.

Ben jij dat op de foto, Trudy? Is het een IJslander? Vertel eens!

Wat goed dat hij een kans krijgt! Wie weet komt het vanzelf goed als het dier eenmaal 24/7 buiten kan zijn met sociaal contact en ander hooi dan kuil.
Het trainingsverhaal is om te huilen schrijf je. Zou dat kunnen resulteren in dat hij geen ruiter op zijn rug accepteert? Want dat je er niet op kan omdat je dan op zijn pijnlijke lever zit, vind ik eerlijk gezegd nogal een wenkbrauwfronser.

Dat snap ik, maar ik vind het erg jammer, want daarmee wordt de goedbedoelende hobbyist toch gewoon aan zijn lot overgelaten. Met alle risico's vandien.
De ng-cursus promoot het maken van foto's en het onderling overleggen, maar als degenen die er wat meer kijk op hebben vervolgens niet op foto's willen reageren uit angst de vingers te branden, is dat ook een wassen neus. Ik heb diepe waardering voor Koen die zijn gedachten vrij de loop laat en ook gewoon terugkomt op een mening. Zo hoort een forum te werken naar mijn mening.
En tegen Cedric zeggen: haal er een professional bij om het live te aanschouwen -terwijl de man in Saudi Arabië of all places bivakkeert-, is uiteraard een dooddoener, hij klopt niet voor niets hier aan.
Hulde aan Marlies en Nils, die niet te benauwd zijn om een mening te geven en een denkspoor uit te zetten.

En anders maar niet! Ik kan d'r niet mee zitten.

Geef jij het lijnzaad ongekookt, Els?

Kluger Klaus positioneert zich nu eenmaal graag als het intellect op paardenfluistergebied, en dan klinkt de term 'borderline' een stuk wetenschappelijker dan 'moeilijk'. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het allemaal onderdeel is van KFH's marketing machine die op volle toeren draait in deze economisch schrale tijden.

Wat zou de reden zijn voor iemand om een topic te plaatsen op bokt, waarin hij zegt: "ik heb de voeten van mijn paard verkloot en gelukkig heeft mijn smid het weer in orde gekregen. Kijk, hier zijn foto's van mijn stommiteit."
Masochisme?

Er zijn nu eenmaal situaties waarin je het met 'zachte leiding' het ook niet redt. Omdat je ze simpelweg niet hebt kunnen trainen. Je kunt het leven niet altijd voor zijn! Niet alles is trainbaar, anticipeerbaar, manipuleerbaar, bestuurbaar, controleerbaar.
Nou en?
Dan maar een keer wat minder zachte leiding!

Mijn paard liep mij laatst in blijde opwinding omver. Dit had ik niet zodanig kunnen trainen dat het nooit voor zou komen. Moet ik dan gaan trainen dat hij immuun blijft voor vrolijke invalshoeken?

Karen Koomans schreef op woensdag 10 maart 2010, 13:05:

Foute aanname.
Het was toch heus blijde opwinding en het is geen lomp paard. Ik haalde hem uit de wei en hij liep te dansen naast me, blij, geagiteerd, klaar om te knetteren, we kennen die gemoedstoestand allemaal wel. Stond plotseling stil toen er een eend opvloog en verschoot in zijn opgefokte vrolijkheid waardoor hij mij met zijn boeg een duw gaf en ik voorover viel in een hoop zand die daar lag; ik bevond mij al enigszins in een rottige positie tussen stroomdraad, zandhoop en hupselend paard.
Hij hield dus even niet feilloos rekening met de centimeter waar ik stond en hij was ook niet in paniek. Hij lette door zijn eigen opfokkerij gewoon niet voldoende op mij.
Dus volgt er een vloek en een ruk.