Moniek schreef op woensdag 16 september 2009, 17:05:


Eh ja! Wisten wij ook niet..... nou ja, zolang je alle gangen goed gescheiden kunt rijden is het geen probleem. Vind het wel kicken eigenlijk!

Dus vanaf nu zullen we idd. ook rentelgangen. En hij gaat vreselijk hard.
Ik zat er niet zelf op, ik zat op Chaser, in galop ernaast.
Ben benieuwd in hoever we die snelheid nog op kunnen voeren.
Ook nog over het asfalt! En Catcher loopt echt blootvoets. Kleistampers heeft ie.
De Walk zit er nu ook echt ingebakken.
Aanspringen in galop, vanuit stilstand, zou het volgende moeten zijn.
Dat vind ie nog moeilijk.... de rentelgang is ook p.o. ontstaan, omdat hij niet meteen in galop aansprong, wat eigenlijk wel de bedoeling was.
Maar heuvel op..... gaat in galop. Dus dat doet hij wel weer...
Oh, en dát is dus zijn favo hobby geworden! Met een noodvaart tegen de meest steile heuvels opdenderen. Dat vind ie helemaal kicken.
Nou goed, ieder diertje z'n pleziertje nietwaar?

Groet,

Wil.

stumperd schreef op woensdag 16 september 2009, 19:04:


Ja... geef het me even door joh... misschien is het leuk als ze elkaar in Gent weer tegenkomen.... Of blijkt dat ze misschien klasgenoten zijn )

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 september 2009, 19:38:

KNIP

Gevleugelde uitspraak van mijn Jules is: dan moet je er tijd voor vrijmaken!
)

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 september 2009, 20:21:


Ja hoor!

veerle godts schreef op woensdag 16 september 2009, 22:02:


Pffff.... wat een probleem zeg! Allereerst uit elkaar halen!
Want jouw ruin raakt superstressy op deze manier.
Het zou met haar hormonen te maken kunnen hebben....
Maar eigenlijk is het geen excuus he?? Lijkt paard-asociaal gedrag.
Ik denk dat dit een paard is wat ook veelal gewonnen heeft van andere paarden, dus zeg maar: beloond voor haar daden. Omdat andere paarden die strijd niet willen of kunnen aangaan en dan omdraaien en maken dat ze wegkomen.
Een oplossing zou ik in dit geval niet zozeer weten.
Ik probeer me voor te stellen hoe dat dan gaat maar ik denk dat het niet normaal is.
Nogmaals, uit elkaar halen... en een draad ertussen houden.
Ik zou een paard niet in elkaar laten slaan want je loopt ook een risico op gebroken botten.

Sterkte ermee!

Wil.

Martina schreef op woensdag 16 september 2009, 19:18:


Nee... idd. wij noemen het een opzet of bevel. Geen toe rocker...
Maar goed, het ziet er hetzelfde uit.

Spirithorses schreef op donderdag 17 september 2009, 9:17:


Dag Pien... ik beschreef iets wat ie als veulen hardstikke leuk vond om te doen.
En de fases die daarna gekomen zijn in de jaren....
Wees gerust, ik heb dat nog nooit goed gevonden.
Dit is iets wat ie altijd bij mensen deed die in de weilanden kwamen en die moesten daar dan om lachen. Het ís ook om je te bescheuren als je het ziet.
Ik vroeg dan altijd: leuk he?? Hoe leuk is dit als hij een volwassen paard van 500 kilo is?? Nee... dan is het niet leuk natuurlijk! Oh..... en waarom sta je het nu wél toe dan? Dus ja, hij heeft ooit weleens z'n zin gekregen hoor.
En er is zeker om gelachen...natuurlijk ook weleens door mij.

Hoe zal ik het uitleggen? Catcher is een paard wat dingen vaak zal blijven proberen. Terwijl hij duvels goed weet dat ik bepaalde dingen niet goed vind.
Dus zet ik hem terug. En dat doet hij ook. Alleen zit in zijn karakter om het nogmaals te proberen. Dus zet ik hem weer terug.
Nou.... en dát kunnen we heel lang volhouden.
Als ik hem 1 vinger geef in bepaalde situaties... wordt ik meteen weer helemaal afgelebberd. Hij is nu eenmaal oraal ingesteld en wil kennelijk graag dat contact.
Alleen wil ik niet afgelebberd worden... dus mag ie dat niet. Uit m'n ruimte.
Zoals al gezegd... blijft ie het proberen. En hier ben ik vrijwel alle dagen mee bezig geweest. Oh, geleidelijk aan is het steeds beter geworden hoor.
En ik heb hem dat echt niet aangeleerd!

Maar: zodra hier mensen komen die hem niet zo in de gaten hebben, of niet zo consequent zijn, en dat zijn de meesten, probeert hij het gewoon weer.
Nou, over ze heen lopen niet hoor, dat is er echt wel uit.
Maar veters trekken, of aflebberen... blijft een heel interessante bezigheid hoor.
Hij wil aandacht, en meestal krijgt ie dat ook op deze manier.
Hij is ook heel erg nieuwsgierig... en zál en moet erbij zijn als er b.v. geklust wordt of zo. Mensen kunnen hem blijven wegsturen..... duurt een paar minuutjes, en dan staat ie er weer. Dat is gewoon zijn aard. Hij is een paard wat zich niet gemakkelijk iets laat zeggen.
Je moet hem zien te overtuigen, en dat kan alleen als je heel erg consequent bent. Dát + zijn aanhankelijkheid en nieuwsgierigheid... maakt hem tot wat hij is.

Daarom is Catcher ook het paard wat gewoon naast een draaiende vrachtwagen staat te kijken als er een grote mestcontainer opgeladen wordt.
Fantastisch vind ie dat. Diezelfde nieuwsgierigheid en dingen willen onderzoeken heeft er ook een bomproof buitenpaard van gemaakt.
Een heel fijn en lekker jochie, super betrouwbaar en terreinvast.
Kwestie van consequent en (misschien?) minder toestaan als je bij een ander paard zou doen.

Inmiddels is hij 6,5 en is echt wel volwassen geworden. Dat puberale gedrag en uitproberen zal geleidelijk aan gewoon verdwijnen.
Hij is eigenlijk tot dit voorjaar nog altijd een 'puppy' geweest en dat gaat nu eruit.

Groet,

Wil.

KB schreef op vrijdag 18 september 2009, 4:24:


Het duurt zolang als er een nieuwe hoefwand gegroeid is. Dus vanuit het epiderm naar beneden. Ligt aan de groeisnelheid. In de praktijk blijkt echter dat als er zo'n 5 a 6 cm. nieuwe hoefwand gegroeid is, de verbinding meestal alweer aardig sterk is.
Dan is het nog steeds een kwestie van gemakkelijk over de toon laten rollen, en ook altijd goed af blijven ronden zodat de hoefwand never nooit de grond kan raken.
Geduld. Het gaat niet zonder vallen of opstaan. Vind het wel sneu voor je paardje hoor! Het is een pijnlijke zaak.
Het is dus niet het wennen om zonder ijzers te lopen, maar de rotzooi die nog van binnen zit (losgelaten/uitgerekt laminea) wat eruit zal moeten groeien.

Piet schreef op vrijdag 18 september 2009, 16:54:

Piet, vroeger werd het een snavelijzertje genoemd.