Ilse Bartholomeeusen schreef op dinsdag 8 september 2009, 16:43:


Tuurlijk spreken we dan af!! Altijd leuk om bij te kletsen, geef me maar een belletje of een mailtje.
Sidepull vind ik een goei ding en die van JP zijn op maat gemaakt, ik zou geen ander meer willen: jij vraagt, hij maakt en ze zijn van goeie kwaliteit.

Cindy Helms schreef op dinsdag 8 september 2009, 18:18:


Cavallux = JP

Arabesk schreef op maandag 7 september 2009, 21:42:


Die bijzetteuges, is dat een trend tegenwoordig ofzo?
Beate haar haard (die meededen met de demo van Eddy) was ook zo gereden door de vorige eigenaars. Van deze martelmethode had ik nog ni gehoord.
Volgens deze eigenaresse op bokt zit er genoeg rek in, jawadde

Mijn Jack Russel, Noppes, en de paarden... 't is altijd wat geweest.
De paarden waren altijd heel braaf, soms zelfs té vergevingsgezind naar mijn mening maar de Noppes hè, die zag hen levend wild
Al jaren probeer ik Noppes rustiger te krijgen bij de paarden, zolang ze staan of stappen, is er niks aan de hand maar bij een vitesse sneller of rollen, ging hij er als een razige naartoe, blaffen, grollen, bijten, noem maar op. Met als gevolg dat de paarden gingen lopen, dan nog wat bokken erbij en ikke maar roepen als een onnozel, hij gaf mij just 0,0 aandacht op die momenten.
Een keer onder Nobody zijn hoeven te zijn beland, heeft ni veel uitgemaakt. Als ik eerlijk ben, was ik op den duur ook ni meer gerust als ik hem meenam want hij luisterde op zo'n momenten niks en vroeg of laat moest er toch iets gebeuren?
Maar...hij vindt da daar zo plezant! Het woordje 'wei' is voor hem een reden om kwispelend klaar te staan aan de deur, zelfs als ik mijn rijkleren nog maar aantrek, staat hij klaar, ik kon hem dat plezier toch ni ontnemen? 't Is ni zo dat hij altijd den ezel uithing, enkel als de paarden iets anders deden dan gewoon eten of soezen.
Hoewel ik toch een vermoeden heb dat hij bang is voor de paarden en dat hij daarom zo grellig (veel kabaal) doet als er een paard in de buurt komt.

Blijven doorzetten dus, ik merkte op dat hij minder aandacht voor me kreeg als hij dagelijks mee mocht, dus mocht hij dan een paar dagen ni mee en daarna was alle terug ok, dit heeft zo een jaar geduurd.
Een paar weken terug merkte ik verandering bij hem, hij is toen wel tegen den draad gelopen, mss dat dat er iets me te maken heeft? Zo van oei, er zijn hier boze, pijnlijk spoken, zorgen dat ik aandacht heb voor mijn baasje want daar is het veilig? Mss wat zweverig maar toch opmerkelijk.
Ten eerste bleef hij bij mij als ik dat vroeg als de paarden zot begonnen rond te rennen (ik was echt waar héél verbaasd) en ten tweede bleef hij bij mij als de kat er ineens was (als ze de Noppes ziet, is ze altijd ribbedebie), ze zat aan den ingang van de wei en liep weg over de straat, de Noppes was haar vorig jaar zo eens gevolgd, bange momenten want hij ziet ni of er auto's aankomen hè!
Hij is dus de laatste tijd bijna voorbeeldig en algoe want mijn ouders zijn voor een maand in Frankrijk met onze andere hond waardoor hij alleen is als hij ni met mij mee mag.
Vandaag moest ik 's avonds werken en wou ik daarvoor gaan rijden. Dilemma: de Noppes kan ik ni meepakken als ik ga rijden want dan loopt hij als ne zot achter ons aan en wilt hij in de benen van het paard bijten, maar als ik hem ni meepakte, zat hij zoveel alleen. Een paal met ketting heb ik op de wei om hem daar dan aan te hangen maar daar doe ik hem geen plezier mee.

Maar omdat hij zo braaf is de laatste tijd, wou ik het nog eens riskeren. Zo'n 3j geleden heb ik hier op geoefend maar het hielp niks, der draaide precies ne knop om in zijne kop en hij zou zelfs mensen hebben gebeten die hem wilde tegenhouden, terwijl hij juist zone sloeber is...
Dus ikke opgezadeld terwijl de Noppes achter het hoekje bleef wachten (daar is hij tegen den draad gelopen en dat weet hij nog goe ). Dan naar de piste maar ons Nopje zat er ni meer? Algoe dat ik ook brave paarden heb (zo'n typische PN-paarden hè ) en dat ik die gewoon effe los in de piste kon laten staan om de Noppes te gaan halen want ik wou hem wel in't oog kunnen houden, hij zat naast den auto te wachten
Allé, hij mee in de piste en ikke opgestapt, stappen was zoals verwacht geen probleem, hij liep netjes naast ons. Een drafje proberen? Helaba! Wa ne flinke woef! Hij bleef netjes naast ons lopen, zeker ni te dichtbij. Proef op de som: ne galop... Just hetzelfde Yes! Amai, ikke zo fier als ne gieter en ik hield halt om mijne brave hond en paard uitvoerig te bestoefen, ons Nopje ging op zijn achterpootjes staan want hoe geraakte hij daar

Echt waar, dit is iets waar ik al lange tijd van droom maar dat ik ni meer had durven hopen met de Noppes. Een ontspannen rit met je hond dat naast je loopt, zalig toch!
Vandaag was één van mijn toppers!

Maar ons Nopje was wel heel moe van al dat meegeloop en toen we daarna op ons terras zaten en hij wou drinken uit de natuurlijke filter van de vijver, viel hij erin Hij kwam er verdwaasd uit gekropen als een half groen monster
Maar 't is mijn monster, een schat van een monster, beesten, I love them!!!!

Marlies Sanders schreef op woensdag 9 september 2009, 12:01:


Ja leuk is anders hè. Onze andere hond, border collie: Shy, gaat elke keer mee met mijn ouders naar Frankrijk en ze gaan toch zeker elke maand over en 't weer. Ze durven de Noppes ni meenemen omdat ze bang zijn hem daar te verliezen als hij daar één of ander beest tegenkomt en achtervolgt Maar das nikske, hij is mijn hondje en dan gaat hij overal met mij mee.
Als mijn ouders en de Shy nu ni weg waren geweest, dan had ik Nopje waarschijnlijk thuis gelaten en had ik het ni geprobeerd, dus je man weet wat doen
Ik heb mss wel een beetje te vroeg gejuicht want vandaag deed ik het over en hoewel ons Nopje nog wel braaf was, kwam zijn geblaf naar boven. Maar ook ni altijd en het draagt met momenten wel bij naar een verzameld en alert paard
Ach ja, we blijven oefenen, ik ben al heel content dat ik hem nu gewoon altijd kan meenemen wetende dan alles ni meteen op ongelukken uitdraait.

Vandermaesen Guy schreef op woensdag 9 september 2009, 12:21:


Oei, das ook ni plezant!
Deed je paard dit van het begin? Ook als je hond bij je staat? Mss is er jaloezie in het spel? Jeanneke heeft dit een tijd gedaan als ik met Soraya reed en zij was overduidelijk jaloers.
Loopt je border veel rond je paard? Mss dat je paard er nerveus van wordt omdat ze een groter gezichtsveld hebben?
Kschrijf maar wat er het eerst in me opkomt zenne.

antares schreef op woensdag 9 september 2009, 13:10:


De Noppes is 6 geworden in mei. 't Is wel zo dat deze beesjes 1 brok energie zijn en veel loop nodig hebben maar dan nog, als hun batterijen 's nachts terug zijn opgeladen, wordt het weer honky-ponky hè
Kwil u nu geen angst aanjagen maar Noppes deed dit bij Blackske ook en na maanden was Black het beu en is hij dreigend naar de Noppes gelopen, de Noppes was algoe sneller en wendbaarder maar sindsdien kon Black Noppes ni meer in zijn buurt verdragen en ik kon het hem helemaal ni kwalijk nemen.
Maar de aanhouder wint blijkbaar

joop schreef op woensdag 9 september 2009, 15:30:


Nobody had zo'n jaar of 10 geleden ook bijna geen voortanden, nu heeft hij er toch redelijk grote zenne.

Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 september 2009, 14:02:


Dikke proficiat Nathalie!!
Hoewel ik het ni met de volle 100% eens ben met de Parellisfeer (bit voor left brain en bit voor right brain waar Kristel mee afkwam na een week bij Eddy Modde bijv.), zie ik op je filmpjes en bij de demo op de PT dat je écht plezier hebt met je paarden en dat is wat telt. Je verdient dit helemaal!

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 4 september 2009, 13:11:


Mooi voorbeeld het verhaal van Nobody.

Ik lees dit nu pas omdat ik 100den berichten achtersta
Met Nobody is nog steeds alles héél goed!! Hij is best nog kwiek voor zijn leeftijd en super aanhankelijk geworden door heel dit gebeuren.
Ik ben nog alle dagen dankbaar dat hij geopereerd is kunnen worden en hij is zelf de grote held. Juist door zijn doorzettingsvermogen en levenslust ondanks zijn ongemak en, ik ben er zeker van op het einde, pijn, is hij geopereerd geworden.
Hij verdient een dikke pluim en zo zie je maar: waar een wil is, is een weg maar die weg is ni altijd even gemakkelijk te vinden en daarenboven moet het dier wel meewillen, mijn hart brak toen ik hem zag lijden maar het brak nog harder bij het weten dat ik hem uit zijn lijden kon verlossen maar dat heel zijn houding dit tegensprak.
Maar dit is allemaal verleden tijd, gelukkig maar

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 september 2009, 10:47:


Eddy, ge hebt helemaal gelijk maar ge weet toch ook da gij op dat gebied in een luxepositie zit hè

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 september 2009, 11:07:



Maar ondertussen kunt ge Indy'ke haar buikske laten smelten, uw woefkes soms meenemen, ...
+ Ge hebt meestal wel een pauze rond de middag zodat ge altijd in de lichte uw eigen paardekes kunt eten en drinken geven of stront scheppen en eventueel kunt rijden of ze kunt bekappen.

Het gaat er maar om dat je een job hebt waar je 1. je eigen paard/hond soms kan meenemen 2. je wisselende uren hebt dat altijd gemakkelijk is als je met paarden bezig bent (zeker in de winter en die vervloekte donkere dagen)
Dat je zoveel uren klopt, is je eigen keuze

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 16 september 2009, 11:20:


Tuurlijk ni en ik weet ook wel da ge ni zomaar klanten kunt weigeren en da ge als zelfstandige vele uren klopt maar juist hetzelfde zoals ge tegen Katrien zei over het meer laten bewegen van de paarden: er is altijd een oplossing.
Maar gij doet een job da ge graag doet, waar ge volledig achter staat, waar ge omringd zijt door beesten (al dan ni van u), ni ver van huis, met toch wat flexibiliteit, ... Luxepositie dus Enne, die zelfstandigen hè, die klagen allemaal, stuk voor stuk, maar ze zouden ni meer anders kunnen hè