Tijdens het laatste noodweer in mei, was er sprake van een zogenaamde supercel waarbij duizenden ontladingen op korte tijd vrij kwamen.
Blikseminslagen aan de lopende band dus.
Twee paarden waren getroffen waarvan één erg verbrand maar nog in leven, de DA heeft hem uit zijn lijden verlost.

Ik laat toch de paardjes toch gewoon los, ze kiezen zelf wat ze doen, Player staat sowieso in haar schuilstal met slecht weer maar ze kan altijd weg als er iets moest gebeuren.
Ik denk dat het gewoon hopen is dat alles weer goed afloopt. Je kunt ze nueenmaal niet voor alles behoeden.
Natuurgeweld is zoiets....
Dat noodweer toen met dat bombardement van hagelbollen ter grootte van tennisballen...ze gingen dwars door alle staldaken heen....Er was geen houden aan.

Jansendewit schreef op zondag 30 augustus 2009, 22:10:


Heb ooit - bij gebrek aan beter - mijn paard op een stukje van een 750m ongeveer gezet.
Omdat ze daar alleen stond, hebben we er een shet bijgekocht als gezelschap.
Ze heeft er heel even alleen gestaan en het was zo triest omte zien hoe eenzaam ze was. Natuurlijk zocht ze veel aandacht bij ons maar wij konden een maatje niet vervangen, wij zijn geen paard en lijken er in de verste verte niet op. Spreken niet dezelfde taal- al proberen we nog zo hard.
Wat de grootte van het postzegelstukje grond betreft, alles wat gras was of waterop leek was in no time verdwenen. Gelukkig stonden ze daar op erg doorlatende zandgrond dus een modderpoel was het er nooit, plassen verdwenen al bijna voor ze konden ontstaan.
Denk er wel aan dat ze op dat kleine stukje plassen en mesten, het zand zal als het niet voldoende regent erg gaan stinken. Het zal een overlast van vliegen geven...
Verder moet een paard kunnen bewegen en dient niet worden opgesloten op een paar vierkante meter. Natuurlijk is alles beter dan een stal maar een paard heeft weidegang nodig en dit kun je moeilijk weidegang noemen.
Misschien als winterverblijf met schuilstal en in de zomer op de wei; zoals al hierboven geopperd?
Pff, ik weet het niet.
Ik zou er zelf niet aan beginnen, je moet wel eerst zien of je goed voor een dier kan zorgen en kunt geven wat het nodig heeft vooraleer je het aanschaft.
Aan de andere kant, er staan er massa heel hun leven opgesloten in hun eentje op stal ...
Maar om dat nu als criterium te gaan gebruiken....ik neem dan toch liever een ruime wei met schuilstal als criterium

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 31 augustus 2009, 13:10:


Wil er nog even aan toe voegen dat ze inderdaad ook gras nodig hebben, ze snakken er naar als je ze dat onthoudt. Ik liet hen zoveel ik kon aan de hand grazen ergens buiten waar we gras vonden.

Ilma Meijer schreef op vrijdag 7 augustus 2009, 15:49:


Player is ook al een paar weekjes haar haar aan het verliezen, is normaal voor haar, ze begint altijd in augustus al.
Carmen nog niets te zien. (is welshke en Player EV)

Spirithorses schreef op zondag 6 september 2009, 8:58:


Voor mij is 38.5 zeker koorts.
Player haar basistemperatuur ligt tussen 36,5° en 37 °.
Best meet je de basistemperatuur van je paard eens (in gezonde toestand), zo weet je ineens hoeveel haar of zijn temp omhoog is.
Nu ben je daar niet zoveel mee maar ik zou ervan uitgaan dat je paard koorts heeft en zou toch de DA eens laten kijken èn niet meer op stal zetten op het moment . Bewegen is het beste voor de circulatie in de benen.

Katrien Imbrechts schreef op maandag 14 september 2009, 12:48:


Carmen heeft een graaskorf om.
Ze is te dik.
Ze heeft alle symptomen van insulineresistentie.
Ze wordt dik van bijna niets.
Soms zet ik haar apart op een afgespannen stukje wei met kort gras. Alhoewel de fructaan in dat korte gras erg hoog kan zijn, bekomt ze er wel wat, ze krijgt er hooi.
helaas ben ik er nu achter dat ze ook van hooi moddervet wordt en ik wil geen zandkoliek omdat ze van honger de grasstopjes mer zand en al gaat binnenwerken.
Dus; graaskorf.
Leuk vindt ze het niet maar laat hem goed aandoen, een trauma heeft ze er niet van. Soms weet ze hem uit te krijgen, vooral op "jeukdagen" schuurt ze hem uit.
Gelukkig valt dat niet zo vaak voor.
Nu het gras minder en minder wordt - onze Player vermagert en dient al behoorlijk hooi te krijgen, Carmen kan nog steeds niet zonder graaskorf op de wei.
Het is een probleem en ik hoop dat ik ze hoefbevangenvrij kan houden, want meer dan dit kan ik niet doen.
Ik denk dat de gezondheid van je pony prioriteit heeft, dat je moet doen wat nodig is. Het is geen leuk zicht maar ze eet en drinkt ermee. Haar korf van Horsetopia heeft ze al versleten en ik heb er één van Harry's Horse gekocht nu. Deze is ruim rond de mond en ze heeft het er niet benauwd mee, zelfs niet met warmer weer. Ik denk dat ze het gewoon aanvaardt.
r staan in mijn buurt nog twee paarden en een pony die regelmatig een korf dragen, ook zij geven absoluut geen zielige indruk. Ze zien er goed uit en zijn niet te dik. Dat ding dragen ze dus preventief.
Voorkomen is beter dan genezen.

Zondag ben ik weer voor het eerst sinds Player haar nageltred begin augustus naar het bos gegaan met haar.
Het was een superrit, ze heeft zich mogen uileven en we hebben er allebei ontzettend van genoten.
Buiten dat ene; Zodra we de wei verlieten is Player beginnen roepen, zoeken, blijven roepen. Zenuwachtige drafjes, om zich heen kijken en roepen.
In het bos zelf veel ruiters tegengekomen. Player wilde er altijd maar naar toe, ze bleef roepen en achterom kijken, of als er andere paarden zich voor ons bevonden, wilde ze er het liefst volle gas achter gaan.
Zocht ze naar haar maat die begin juli zonder boe of bah vertrokken was? Haar eurocentje is gevallen dat hij niet meer terugkomt?
Aan Carmen hangt ze ook wel, min of meer, die mag niet uit haar ooghoek verdwijnen maar daar heeft toch die band niet mee, die vriendschap, dat maatjesgedoe.
Vond het hartverscheurend.
(Voor Carmen was het niet, haar geroep, wat ik even hoopte; toen we terugkwamen reageerden ze geen van twee; Carmen niet dat Player terug was en Player niet dat ze weer bij Carmen was. Carmen kan het ook geen bal schelen dat Player vvan de wei weg gaat, ze kijkt zelfs nog niet op.)
Toen onze Bella was overleden heeft ze dat ook nog lang gehad...dat roepen wanneer we buiten gingen....
Bah
Mn hart bloedt ,
sommige mensen zou ik ************

marianne laenen schreef op dinsdag 15 september 2009, 20:31:


Het is een troost dat het over gaat, Marianne, ik hoop dat het niet te lang zal duren. Je staat er machteloos bij he, zeker zoals bij jou toen Apache stierf en bij ons toen Bella stierf. Dat zijn onvermijdelijke dingen die niet anders zijn.

Ik begrijp alleen niet dat sommige mensen zo sollen met hun paarden. Ze zetten ze bijeen en halen ze weer weg ongeacht of de paarden zich hard gehecht hebben aan elkaar.
Ik begrijp het echt niet, echt niet.
Het speelt niet mee hoe het voor de paarden is, komt zelfs niet in hun hoofd op . Een paard is gewoon niet meer dan een fiets in hun hoofd.

Carmen is een schat en zij en Player accepteren elkaar, maar vriendschap? Soms denk ik van wel, soms denk ik dat ze elkaar totaal koud laten.
Van groomen is geen sprake van, ze raken elkaar niet aan.
Player ontwikkelt momenteel ineens een agressieve voedernijd. Carmen moet zeker 20 meter afstand houden. Player vliegt erop af met oren in de nek, dreigt, shot (in de lucht), steigert verticaal...Carmen gaat wel opzij maar is gelukkig niet erg bang aangelegd en is niet super onder de indruk.

Had het liever anders gezien maar gelukkig is er buiten de plotse hevige voedernijd geen enkel teken van agressie. Player beziet haar wel ergens als haar eigendom. Wanneer Carmen aan de draad te gilletjes staat te slaken bij de buurpaardjes, kan Player er niet rap genoeg bij komen om te zien of alles er ok is.
Het zal allemaal een beetje meer tijd nodig hebben waarschijnlijk.
Ze is behoorlijk vermagerd, Player, hoop dat het vlug weer bijtrekt. ze vermagert altijd wel in de ruiperiodes.

Julia el Mecky schreef op dinsdag 15 september 2009, 22:21:


Ik houd gewoon het gewicht in het oog: vermageren is direct hooi bijvoeren. Onbeperkt is niet nodig in het begin. Dat houd ik voor de winter wanneer het gras op is of niet meer voedzaam genoeg is.
het oog van de meester....

Herman schreef op woensdag 16 september 2009, 0:03:


Ziet er zalig uit, moet fantastisch zijn om in zo'n omgeving te wonen met al je dieren om je heen.

Katrien Imbrechts schreef op woensdag 16 september 2009, 10:06:


Wat je schrijft, Katrien, is gewoon realiteit voor velen.
We doen wat we kunnen en méér zelfs.
Daarbuiten kunnen er trouwens ook nog gezondsheidsredenen zijn waarom bepaalde pony's of paarden niet afgetraind kunnen worden.
het ligt niet altijd zo simpel en het is gewoon niet zo zwart-wit als soms voorgesteld wordt.
Is toch mijn ondervinding.

Ik mis hier wel het een en ander.
het enige dat ik lees hoe geweldig sommigen hun paarden weten af te rijden of laten rijden.
Dacht dat het de ts om een 2-jarige shetter ging?

Wat trouwens met een ouder beestje dat niet meer in staat is te werken? niet meer afgereden of sowieso gereden kanworden? Dat alleen nog aan de hand kan meestappen of licht draven?
Op stal gooien dan?
Dat advies heb ik zelf al gekregen, zo zielig hoor, die korf, poeh. Beter op stal zo'n beestje.
Of op een zandpaddock in zn eentje?
Moet je die nog wel hebben he, die paddock. de meeste boeren die hun wei verhuren zullen verheugd lachen wanneer hun huurders de wei gaan omploegen tot zandpaddock

Fijn voor iedereen die hun paarden dagelijks uren en uren kunnen trainen.
Jammer genoeg is dat geen realiteit voor de meesten.
Hadden we allemaal superslanke, supergespierde paarden met een superconditie in supervorm zonder koliek en hoefbevangenheid gehad.
wow.

Mij paarden zouden er een minderwaardigheidscomplex van krijgen, en een trauma wegens te weinig goede zorgen.

blijven relativeren zeker?
niet altijd simpel hier

Wil schreef op woensdag 16 september 2009, 14:20:


dat zeg je inderdaad niet,
het is het ook niet.
Player is een slanke van zichzelf, ben erg blij als ze wat rond staat altijd, dwz: geen ribben zichtbaar en een rond gat ipv een puntdak- gat
Carmen daarentegen.....
wat ik hier soms lees is soms erg zwart-wit en komt me met momenten nogal belerend en pedant over.
het frustreert me enorm.
Carmen, alle symptomen van ir hebbende, wordt dik van bijna niets. Van een beetje hooi, van gras al zeker.... van alles. Voeding aanpassen? grasbrok (handje ) met magnesium, wat bij haar niets uithaalt overigens.
Er valt weinig of niets aan te passen of te minderen.
Soms loopt ze goed en is ze beweeglijk, soms lijkt het of ze met veel tegenzin en moeite beweegt. Ze mankt soms licht....
ze kan dus niet bereden worden, als handpaard mee met Player is geen optie. naast de step? Zal ze eerst haar manegemanieren eruit moeten krijgen dan. Ze is een keikop en verrast me met momenten nog. wandelen gaat goed, longeren ça va.
het is wel wat frustrerend dat we ze zo moeilijk slanker krijgen. Of beter gezegd Niet slanker krijgen
En nee, ik heb geen tijd om dagelijks uren te gaan wandelen met carmen, elke minuut van mijn dag zit vol.
Is realiteit, zoals voor velen.