Piet schreef op woensdag 12 augustus 2009, 10:49:


Moet ik die wormpjes verspreiden of een kuiltje maken en ze daar met z'n allen los laten en weer mest er overheen leggen? Verpletter ik ze dan niet? Ik heb de ballen verstand van wormen!

Mieke Goossens schreef op woensdag 12 augustus 2009, 13:12:


Ik maak de rug en de buik van een paard altijd schoon voor ik er een zadel op leg.

Arabesk schreef op woensdag 12 augustus 2009, 15:30:


Sommigen wel!
Ik heb ook recent een cursus bij Frans en Ilona gevolgd. Diezelfde week is mijn bekapper geweest voor de periodieke bekapping. Vanaf dat moment houd ik het zelf bij. Toch laat ik hem weer komen. Waarom? Ik wil zekerheid van mijn zaak, ik wil de bevestiging dat ik het goed doe ... Ik ga niet zelf maar wat aan rommelen, beetje vijlen oké. Steunsels verwijderen, hielen verlagen ... nog eventjes niet, misschien als ik voor mijn gevoel meer ervaring en routine heb opgebouwd, dan wellicht weer wel. Heb een goede, open-minded traditionele bekapper die eigenlijk meer NH is dan hij zelf beweerd (heb hem een "uitleen"boek van Ilona en Frans meegegeven en daar was hij geïnteresseerd in, hij heeft zelfs mijn S-rasp gebruikt, maar daar moest hij aan wennen en vond het een onding ) Dit is misschien vloeken in de kerk, maar heb een hoefbevangen shetje overgenomen en ben blij dat ik de cursus bekappen heb gevolgd. Ik kan haar hoefjes nu wel mooi bijhouden, want niemand laat wekelijks een bekapper langskomen. Ook al doe je niet alles zelf, het is toch een cursus die alle paardeneigenaren zouden moeten volgen. Al is het alleen maar om je eigen bekapper te kunnen beoordelen of aan te geven wat je wilt en wat je absoluut niet wilt.

Piet schreef op woensdag 12 augustus 2009, 18:51:


Ik ben een beetje een vreemde, Piet. Ik doe alles stapje voor stapje ... wil eerst, naar mijn eigen maatstaven, de handigheid hebben van het vijlen goed onder de knie hebben. Moet zeggen, gaat mij nu al een stuk beter af dan een aantal weken geleden. Ik ben niet zo'n handige Harry, zo vergat ik in mijn enthousiasme de eerste keer mijn handschoenen aan te doen ... AU! Is mij overigens geen tweede keer overkomen
Ik zal eens kijken of ik één van mijn eerste berichtjes over zelf bekappen nog kan vinden ... was er fel op tegen, je gaat toch niet zomaar zelf zitten prutsen aan zo'n belangrijk deel van een paard als zijn voeten ... zo'n opmerking was het. Dus nu ik met mijn bekapkoffer en standaard de paarden één voor één uit de wei sleep, is al heel wat
Eigenlijk hetzelfde verhaal als met mijn nachtelijke avontuurtjes in de wei om de paarden naar stal te slepen en het krachtvoerdrama "wel-niet-wel-niet". Ik ben nu ongeveer een jaar met "jullie" in aanraking en ben van paardeigenaar op pensionstal naar biologische paardnatuurlijke boerin geturnd. Niet gek hé? Steunsels bijsnijden staat voor de volgende periode op de agenda, Ik heb er wel 7 staan hé en daar zijn er 3 bij die ik niet zo makkelijk vind. Ingenioso = blind en die wil nog wel eens weglopen; Nolasco (zijn zoon) heeft zo nu en dan nog wel eens last van zijn 1,5 jaar opsluiting en laat zich (nog) moeilijk vast zetten en Jeen (ja, die pffff) die is zo onwijs zwaar dat het zweet je over de rug loopt. Weet je wat mij wel heel makkelijk af gaat? Waar zo'n beetje iedere bekapper een hekel aan heeft, mijn shetjes hahahahaha ... ga er gewoon lekker op mijn knieën bij zitten, kletsen wat (ze staan me dan een beetje schaapachtig aan te kijken), maar met die kleine pootjes heb ik behoorlijk wat handigheid inmiddels. Komt goed hoor ... duurt bij mij, door mijn eigen voorwaarden en eisen, wellicht iets langer, maar komt goed

Nils Vellinga schreef op woensdag 12 augustus 2009, 22:17:


Morgen gelijk wat pallets uit de loods slepen en die er tussen zetten. Moet nog wel lukken. Aangezien ik een mega poepbult krijg, is de ouderwetse manier een beetje traag, vrees ik. Las ergens dat een gemiddeld paard 20 kg mest per dag produceert, Ik heb er 7, waarvan 2 shetjes, dus die tel ik voor 1. 6 x 20 kg is 120 kg per dag x 365 dagen. Pffffff .... dat is een boel. Geloof dat er 10% van overblijft en dat zit ik dus op ruim 4 ton compost? Kan ik dat wel over ruim 1 ha opbrengen of wordt dat teveel van het goede? Ik heb wel 5 kg wormpjes besteld. Maar hoe zet ik die uit? Niet gewoon er op "gooien" neem ik aan. Kuiltje graven? (wat klinkt dit onnozel hé?)

Jasmijn Wauters schreef op donderdag 13 augustus 2009, 0:04:


Waarom merkt deze doorsnee recreatieve ruiter dan helemaal niets van jouw invloedrijke contacten? Wat heb je dan tot nu toe in beweging gezet?
Ik mag dan inhoudloos zijn, maar ik verneem graag inhoudelijk wat voor mooie herstructureringsplannetjes jouw invloedrijke vriendjes voor de paardenwereld in petto heeft ... tipje van de sluier of zit het nog in "hët grote sprookjesboek"-fase en zal het er nimmer uit geraken?

Heb een fotoserie geplaatst zodat jullie even mee kunnen spieken
Ik kom één bloempje tegen die ik niet ken ... wie wel?

Tijd niets aan dit verhaal toegevoegd ... maar alles gaat zo zijn gangetje. Ze goed gewend geraakt en eigenlijk zijn het normale paarden, net zoals alle andere paarden
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1017

Ilse Bartholomeeusen schreef op donderdag 13 augustus 2009, 15:06:


Dit komt spontaan in mij op en is zeker niet volwassen: ik zou zo'n zweep bij zo'n vervelend mens uit de handen rukken en haar/hem er een ongelooflijke optater mee verkopen .... kijken of ze het dan nog niet begrijpen!

Liesje_Olli schreef op donderdag 13 augustus 2009, 17:00:


Dank jullie wel. Eerlijk? Achteraf gezien heeft het weinig om het lijf gehad. Ik heb ze geprobeerd op hun gemak te stellen door niets van ze te vragen, in alle omstandigheden rustig te blijven, héél véél aandacht in de zin van er zijn (ik heb ze zelf laten komen als ze aangehaald wilden worden) en ze gewoon goed te eten gegeven. Ingenioso is een ontzettend zachtaardig paard; heeft inmiddels "blind" vertrouwen in mij en gedraagt zich echt als een gezond paard. Hij loopt te rennen door de weide alsof het een jong veulentje is, echt dartelen. Mensen staan wel eens te kijken en als ik ze dan zeg dat hij blind is, valt hun mond open van verbazing. Nolasco is een jonge hond, helemaal niets gewend en vindt alles interessant. Ik heb bij hem het gevoel dat hij meer "schade" heeft opgelopen dan zijn vader. Hij heeft fysiek en mentaal een achterstand op leeftijdgenoten. Maar ach, hij is nog maar 3 dus we hebben nergens haast mee.
Ergens in mijn achterhoofd heb ik het idee dat ze ooit met zijn allen als kudde kunnen lopen. Ze staan ook met z'n allen op een kluitje te "slapen", ieder op hun eigen helft, maar wel bij elkaar. Jeen heeft het meeste moeite met die twee gehad, voornamelijk Ingenioso. Maar de laatste tijd is het veel neusruiken tussen die twee, zonder gebrul of zonder slaan met de voorbenen ... Ach wie weet en anders houden we het zo!