Liesje_Olli schreef op donderdag 6 augustus 2009, 10:56:


Bedankt voor de uitleg. Dat ziet er ontzettend leuk uit zeg met die kleurtjes! Ook handig dat je zoveel kunt uitbreiden. Ik heb nu een op maat gemaakte sidepull van JP, en daar ben ik heel tevreden over. Het is alleen wel duur als je voor 3 paardjes een sidepull wil laten maken. Vandaar dat ik toch neig om iets goedkopers te zoeken zodat onze kleinste pony ook bitloos gereden kan gaan worden . Leuk als er zoiets nieuws voorbij komt, ik houdt mijn paardjes in mijn uppie en ken niemand die me op weg kan helpen in de wereld van de bitloze optomingen hahaha. Vandaar dat ik toen ook gekozen heb voor de sidepull bij JP, dan kan het praktisch niet misgaan .

Groetjes Jolanda

Omdat inmiddels duidelijk is dat onze pony hoefbevangen raakt door insulineresistentie zijn wij op zoek gegaan naar nog meer mogelijkheden om de insulineresistentie en de daarbij komende hoefbevangenheid te voorkomen. Het enige wat wij daarin nog niet doen is portiegewijs hooi voeren, zodat de glucosespiegel en insulinespiegel wat stabieler kan worden in plaats van steeds te moeten pieken en dalen. Dat lukt ons simpelweg niet omdat wij overdag moeten werken en niet de tijd hebben om om de zoveel uur een portie hooi te voeren.

Vandaar dat we op de portieruif uitkwamen. Een ruif met een eigen besturingssysteem dat op ieder moment de schuif open en dicht kan laten gaan. De afmetingen zijn 2 meter hoog, 1.30 meter breed, en 70 cm diep.
Er wordt gezegd dat er 3 paardjes tegelijk van kunnen eten, maar daarbij wordt niet stilgestaan bij de rangordes. Ik zie mijn paardjes niet met zijn drietjes tegelijk ervan eten in ieder geval. Dus in ons geval zouden dat 2 of 3 van die apparaten moeten worden. Ik weet dat er al meer van dat soort sluis-voermachines bestaan, maar ik had nog niets gevonden wat alleen met hooi werkt. Gezien dat het enige is dat wij voeren.

Maaar.....die prijzen!!! Een zo'n apparaat kost maar liefst 3986,20 euro, exclusief BTW en transport. Hij wordt wel stekker klaar geleverd .
Nu zit mijn vriend er zelf aan te denken om zoiets tezijnertijd (nu nog ff druk met de verbouwing van ons huis) zelf te maken. Hij denkt dat dat wel moet lukken, en denkt daarbij in de richting van een rolluik met timer...zoiets..nog niet verder uitgedacht overigens .

Nu dacht ik, gezien er zoveel insuline resistente paarden zijn (en er nog wel meer bij zullen komen denk ik), dat er misschien best een markt is voor zulke portie ruiven. Alleen zullen ze dan iets betaalbaarder moeten zijn. Ik weet dat dit betreffende bedrijf zowiezo erg duur is, want ze raadden me als alternatief wel hooidispensers aan (die ik overigens al heb) van 800 euro excl. BTW en levering dus ik denk dat zo'n hooiruif ook voor een wat vriendelijkere prijs leverbaar moet zijn. Een bijkomend voordeel is dat zo'n apparaat ook de mogelijkheid biedt om eens een dagje weg te gaan zonder dat je als paardeneigenaar iemand voor het voeren moet regelen.

Op deze link staan wat foto's van de portieruif:
http://www.hit-horseconsult.de/e/estart.html

Gezien het feit dat Frans en Ilona zich inzetten voor producten die bijdragen aan de gezondheid en het zo natuurlijk houden van paarden vraag ik me af of zoiets voor jullie interessant zou zijn?

Groetjes Jolanda

Frans Veldman schreef op zondag 9 augustus 2009, 16:06:


Hoi Frans,

Je hebt inderdaad helemaal gelijk. We zijn inmiddels zo moeilijk aan het denken dat we door de bomen het bos niet meer zagen hahaha.
Hij krijgt momenteel zo'n 4 keer per dag hooi (en staat dan opgesloten in de inloopstal), en daarbuiten staat hij met een dichte graaskorf in de paddock (zo'n 40 meter lang en 20 meter breed), waar kort gras staat, zodat hij hier niet van kan eten, maar wel met de andere 2 paarden kan rondlopen en zo weer extra beweging heeft. De andere 2 paarden gaan daarnaast nog zo'n 2 tot 3 uur per dag in de grote wei, aangezien mijn paard wat meer gras nodig heeft. Onze Happy krijgt op dat moment hooi in de inloopstal. Als hij in de inloopstal staat dan gaat het eind van het pad dicht, zodat hij niet de paddock in kan lopen zonder korf. Wat dus ook betekend dat de andere 2 niet naar binnen kunnen en niet bij het water kunnen.
Ik ben dus eigenlijk constant aan het schipperen, wie waar staat, zodat onze Happy zijn hooi kan eten zonder dat hij bij het gras kan, en de andere 2 wel regelmatig naar binnen kunnen (en dus Happy met graaskorf om de paddock in kan en het pad weer open kan) om te schuilen en om water te drinken.
Ik zou het fijn vinden als hij zonder die graaskorf kan rondlopen in de paddock, die d.m.v. een verhard pad is aangesloten op de inloopstal. Zo kunnen ze alle 3 wanneer ze maar willen in de inloopstal, waar ook het water staat. Ik zit er ook aan te denken om de paddock helemaal grasvrij te maken, maar dan kunnen de paardjes in de winter, naast een heleboel hooi wat ze krijgen, niets bijgrazen tegen de kou. Ik vind het altijd een fijn idee dat als het hooi op zou zijn terwijl de nacht nog niet om is, dat ze dan ook nog kunnen grazen. Helaas kunnen we Happy geen apart stukje geven, omdat we van de gemeente geen schuilmogelijkheid mogen bouwen, en eigenlijk wil ik ook graag dat hij in contact kan blijven met zijn soortgenoten.
Happy wegdoen is uiteraard geen optie

Misschien dat jij nog iets weet Frans, waardoor we het wat makkelijker kunnen doen? Een frisse blik van buitenaf kan soms wonderen doen, dat heb ik wel gemerkt . Ik kan eventueel ook wel wat fotootjes laten zien van de situatie.

Groetjes Jolanda

Dat is zeker een aangrijpend verhaal.

Ik zou willen dat ik je kon helpen, want ik woon een klein beetje in de buurt. Maar ik zou zo gauw ook even niets weten waar hij heen zou kunnen gaan. Kun je niet eens binnenstappen bij het brabants ruiterhuis, en die meiden daar eens vragen naar weidemogelijkheden in de omgeving? Misschien zijn ze bereid om mee te denken als je ze het hele verhaal verteld?

Ik heb mijn paardjes ook aan huis, heb op zich plek zat en wil altijd heel graag mensen helpen maar ja, ik kan ook niet toveren natuurlijk . Er komt natuurlijk nog veel meer bij kijken dan alleen een plekje in de wei. Is het de bedoeling dat je hem terugneemt en elders onderbrengt en dan ook zelf gaat verzorgen? Of ben je in dat geval alleen tussenpersoon tussen de huidige eigenaar en degene waar hij eventueel naar toe kan gaan?

Groetjes Jolanda

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 9 augustus 2009, 21:48:


Ik heb toevallig een zak van 20 kilo hier staan. Ik heb hem gratis op marktplaats gezet, maar niemand wil hem hebben. Ik weet niet waar je moeder woont, maar je mag hem hier gratis op komen halen. Ik kan je dan ook een adresje geven in noord brabant waar je ze kunt kopen. Helaas is het telefoonnummer hiervan onvindbaar, ik weet het adres niet uit mijn hoofd, maar het is hier in de buurt, dus dan wil ik het je gerust laten zien.

Groetjes Jolanda

Onze pony heeft ook heel vaak de korf op. Nu tijdelijk even wat minder omdat hij nu is bekomen van weer een hoefbevangenheid. Hij is dusdanig behendig met de korf dat hij zelfs met korf behoorlijk wat gras binnen krijgt en hoefbevangen raakt als hij op de wei staat. Maar hij heeft ook insulineresistentie, wat natuurlijk een lastige combi is.
Momenteel staat hij s' nachts met een dichtgeplakte korf in de paddock, waar ook wat gras staat. Hij kan dan alleen water drinken. Van s' morgens tot 's avonds staat hij momenteel op het pad en in de inloopstal, waar hij hooi kan eten uit een hooidispenser waarvan we de mazen heel klein hebben gemaakt.

Ik heb ook een bontje over zijn korf heen geplakt omdat hij schuurplekjes kreeg. Ik heb eens zo'n bontjes pakket gekocht (geloof bij Huppa) , met allemaal stukljes bont waarmee je een halster helemaal kunt bedekken. Er zit aan elk stukje klittenband, dus das heel handig

Ik vind de korf een hele goede uitvinding. Ik zou niet weten wat ik met onze pony moest doen als ze niet bestonden. Dan moest ik hem ergens apart gaan houden van mijn andere 2 paarden, op het zand ofzo. Het heeft als doel om hoefbevangenheid te voorkomen, en toch zoveel mogelijk te kunnen bewegen. Zielig vond ik het in het begin wel, maar wetende dat het voor een heel goed doel is, vind ik het juist een goede zaak. Onze pony went er ook aan, en zou veel verder van huis zijn als we hem niet zouden gebruiken. Het is alleen jammer dat je ze dat niet kunt vertellen

Groetjes Jolanda

Ik heb dit ook nog niet meegemaakt. Terwijl ik al zo'n 2 jaar graaskorven gebruik elke dag. Ik merk wel verschil in merken. Eerst had ik er een van best friend, en die is erg lang meegegaan. Daarna heb ik even een goedkopere versie gehad en die was na de 1e keer dragen al stuk. Alle stiksels waren losgelaten. Uiteindelijk mocht ik deze opsturen en kreeg ik een nieuwe. Deze heb ik nu nog steeds, en die blijft nu ook alweer erg lang goed. Binnenkort ga ik toch weer een nieuwe aanschaffen, want ik wil graag voorkomen dat zijn huidige korf kapot gaat, en ik tijdelijk zonder korf zit. Zo heb ik er altijd eentje op voorraad. Ik ben nog steeds op zoek naar zo'n plug voor erin om het gat dicht te maken. Ik heb vanalles geprobeerd te knutselen maar onze pony is nogal een sloper. Ductape blijft het beste zitten, al krijgt hij het er af en toe nog wel af. Dus mocht iemand zo'n plug aan kunnen komen, dan hoor ik dat heel graag!

Groetjes Jolanda

Jansendewit schreef op zondag 30 augustus 2009, 22:10:


Ik zou er ook echt niet aan beginnen. Dat is geen goede basis om paarden te houden. Dan kun je beter je droom koesteren, en ernaartoe werken zodat het niet alleen voor jullie, maar ook voor de aangeschafte paarden leuk is. Er zijn voldoende mensen die bijrijders zoeken voor hun paard, dus wie weet is dit tot die tijd een hele goede optie?

Groetjes Jolanda

Ik heb er echt nog nooit van gehoord dat een paardenhoofd op een balk zou moeten liggen. Echt heel vreemd. En dat ze in een stal moeten worden behandeld heb ik ook nog niet eerder meegemaakt.

Hier behandeld de tandarts (tevens veearts) de paarden in hun inloopstal. Deze is 56 m2, dus hier staan ze ook behoorlijk losjes in . Ik houdt hun hoofden vast, en de tandarts doet zonder problemen zijn werk. Overigens gebruikt de tandarts die bij ons komt wel altijd wat versuffings middel (hun zijn van mening dat wanneer een paard niet helemaal ontspand, je ook nooit helemaal goed achterin kunt komen met de vijl) en hij heeft elektra nodig voor de vijl.

Ik ben altijd erg tevreden over hun werkwijze, alleen is mijn vaste tandarts gestopt, terwijl deze toch een stuk relaxter en wat voorzichtiger overkwam dan zijn opvolger. Bij mijn vaste tandarts mocht je ook altijd zelf voelen waar de braampjes zaten, terwijl hij een heleboel uitleg gaf. Al is het resultaat bij beiden goed.

Groetjes Jolanda

De tandarts die hier komt doet altijd alles electrisch, tenzij het niet kan. Zijn mening is juist dat handmatig vijlen niet prettig is voor het paard. Dit omdat wanneer er helemaal achterin gevijld moet worden, het onvermijdelijk is dat de vijl dan helemaal aan de achterkant van de kiezenrij tegen het tandvlees/slijmvlies stoot. Mijn ervaring is dat de kiesoppervlakken echt niet te glad worden, gezien het feit dat alleen de braampjes of haakjes worden afgevijld. Een groot voordeel van zijn apparaat is dat de tong of het tandvlees niet kan beschadigen, en dat is bij handmatig vijlen niet altijd zo. Hij heeft een verlengstuk op een soort boormachine. Aan het eind van dit verlengstuk zit een ronde platte kop, met daarin een vijlplaatje waarmee hij heel gericht kan vijlen. Je kunt er je vingers plat opleggen en dan gebeurd er niets, maar houdt je je nagel ertegenaan dan wordt deze rap ingekort Er worden zelfs paarden zonder verdoving mee gedaan, als deze ontzettend goed uit zichzelf ontspannen. Een paardje van een kennisje vind het heerlijk en laat alles heel goed toe, zelfs helemaal achterin. Ondanks het geluid, de CT trim maakt net zoveel herrie Zo hebben ze natuurlijk allemaal hun eigen visie en werkwijze

Groetjes Jolanda

Ik zat ook aan stalbenen te denken. Ik heb het wel met mijn eigen paard ervaren. Die benen liepen toendertijd na een uurtje op stal al vol. Ook weleens aan de voorkant. Die toen overigens ook weer sneller dunner waren dan achter. Aan de achterkant heeft hij zelfs 2x olifantsbenen gehad.

Nu hij eindelijk thuis staat, 24 uur buiten heeft hij geen dikke benen meer gehad.

Groetjes Jolanda

marianne laenen schreef op vrijdag 4 september 2009, 20:32:


Ik moet altijd een emmer water neerzetten, en daar sopt hij dan die vijl in. Ik heb eigenlijk ook niet het idee dat het warm wordt. Ik denk dat dat misschien komt omdat er dan juist niet lang op een en hetzelde stukje wordt gevijld doordat het electrisch vrij vlot gaat? Ik zal dat weleens vragen.

Overigens heb ik tijdens het vijlen nog nooit bloed zien vrijkomen, alleen als er een tand getrokken moest worden of iets dergelijks.

Groetjes Jolanda

Cedric Coucke schreef op zaterdag 5 september 2009, 19:21:


Tuurlijk staat het comfort voorop. Maar ik heb ook enkele tandartsen gezien die handmatig werken en dat zag er veel paardonvriendelijker uit.
Iedere paardentandarts doet de dingen op hun eigen manier en volgens hun eigen inzichten. En er zijn er zelfs ook die niet werken met de juiste certificering.
Ik ben geen tandarts dus ik ga uit van wat ik van mijn paarden zie tijdens hun behandeling. En blijf gewoon kritisch kijken naar zaken omtrent mijn dieren.
Ik denk dat het verschil tussen handmatig of elektrisch de tanden doen een beetje vergelijkbaar is met het werken met de Comfort trim, of handmatig de hoeven doen. Je hoeft minder kracht uit te oefenen op een paard. Dan krijg je inderdaad wel met warmte te maken, maar over hoeveel warmte praten we dan precies? En is die te beinvloeden door de manier van werken? Ik denk dat elektrisch vijlen niet per definitie verkeerd is, zolang dat maar goed wordt toegepast.

Groetjes Jolanda

Om wateroverlast te voorkomen in onze rijbak hebben wij er ook een heleboel zand overheen gegooid. Op aanraden van een loonwerker hebben wij gekozen voor een grove vierkante zandkorrel. Deze blijkt meer water door te laten naar beneden dan ronde korrels. Uiteindelijk hebben wij dit zand ook op plekken gedaan in de wei die weleens nat worden, en dat bevalt prima.

Ik denk dat als je gebroken puin onder zand stopt, dat dat altijd weer tevoorschijn komt. Het zand spoelt er denk ik tussendoor, en de stenen komen weer naar boven.

Groetjes Jolanda