Esther schreef op woensdag, 25 augustus 2004, 20:19:

Ja interessant. En ook wat Jo vertelde over die luchtvochtigheid. Noorwegen, ligt toch op gelijke hoogte met de shetlandeilanden en ijsland ligt nog hoger. Al die paardjes hebben toch dezelfde soort vachten.
Er zit zeker wat in.

Bij droog helder winterweer is Isabella ook veel sneller droog en krijgt ze zoals ik al eerder vertelde geen deken op. Lekker in het droge zand rollen (keer op keer op keer overigens) en in de zon opdrogen.

Maar soms kom je tijdens de rit of erna in een bui terecht (sneeuw/regen) of is de lucht enorm vochtig (aankomende bui). En een gure wind, vooral noordenwind is bij ons geen beschutting. Dan kan ze wel een dag nat blijven.

Dus ja ik geloof nu ik erover denk dat er wel een verband zit.

De mijne heeft het ook sneller warm zoals ik al vertelde. Mede door die "jas" kan ze denk ik de warmte minder goed kwijt. En dat een vacht bevriest dan kan, dat gebeurd ook als er dauw opkomt die aanvriest. Heb hele mooie foto's van mijn zwarte paardje met een wit ijslaagje op haar vacht. Maar dat vind ik wel normaal. Maar niet doornatte vacht na een rit.

Toch stof om over na te denken, maar ik ben nog niet door mijn hele lijst heen overigens met mailtjes. Wie weet wat anderen nog zeggen. Ben benieuwd.

Groeten,
Ingrid

Ellen Helmigh schreef op Thu, 26 Aug 2004 07:56:00:

Ja zit ook zeer zeker wat in.
En dan tesamen met die luchtvochtigheid van Jo.
Te samen heel logisch.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 8:39:

Ik leg ook geen deken op om de vacht te laten drogen. De haren van buiten. Want deze omschreven werking klopt helemaal. Kan dit prima volgen bij Isabella als ze bezweet thuiskomt. Maar dat eerste isolerende laagje, daar wacht ik op. En hoe krijg je dat zo snel mogelijk.
Het is niet zo dat ze klaar is met zweten als ik haar tuig eraf heb gehaald. Dan gaat ze pas aan het "doorzweten". Ga ik stappen, dan gaat ze alleen maar weer verder zweten (ze komt op adem terug dus). Dus moet ze stil gaan staan om "uit te dampen". Echter als ze tot de huid toe nat is, en het waait hard en ik moet haar dan stil gaan zetten ... dat is vragen om moeilijkheden. Dus even iets erop, dus voor dat isolerende laagje. Dan wel iets dat de wind tegenhoudt en het zweet net als haar vacht afgeeft (anders kweek je extra warmte en droogt ze helemaal niet). Dus zweetdeken. Heb je niet in shetlandformaat, dus zelf met een fleecelap een deken gemaakt.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 9:22:

Ach joh, laat mij nou maar denken wat ik wil.
Tot op heden ben ik (met alle antwoorden hier) nog niet ervan overtuigd dat ik haar zomaar kletsnat en wel met die dikke natte vacht in de gure winterwind kan zetten zonder problemen achteraf.


Nou ze staat juist in de kou, niet bij iets heets, dus daarin zie ik geen probleem. Mag zelf graag een fleecetrui aanhebben. Want als je gaat zweten wordt de buitenkant van je trui nat en niet je rug.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:02:

Ik denk Frans, dat we dat nooit zullen weten, tenzij we het gaan uitproberen.
En Isabella wil ik dan niet als proefkonijn daarvoor gebruiken.

Ik weet alleen dus zoals ik aangaf, dat ik vorige winter, toen ik deze site had leren kennen en over die dekens e.d. gelezen had en ook zo'n soort discussie er was, dat ik dacht na een ritje; proberen eens zonder deken; moet kunnen volgens Paard Natuurlijk.
En toen heeft ze dus een paar dagen met een diepe hoest gestaan. Terwijl ze nooit hoest, dus dat was erg raar in mijn ogen. Dus gooide ik het op het "zonder dekentje" opdrogen. Vanuit deze "test" zeg ik; *ja is nodig* (maar dan wel voor mijn paardje).

Groeten,
Ingrid

Esther schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:14:

Klopt. Zelfs met langdurige regen staat Isabella buiten. Toen ik haar net had (7 jaar geleden) vond ik dit zo zielig. Maar ben toen eens gaan kijken in die vacht .Voorzichtig zo'n natte pluk weggeduwd en jawel, onderlaag kurkdroog en de huid dus ook. Zelfs al stond er toen een plasje water op haar rug (was toen echt wat te dik ).

Maar als ik hetzelfde doe als ze terugkomt van een rit (en ja in de winter wordt er minder mee gedaan dus wel minder conditie aan het eind van de winter), dan is de ondervacht tot op de huid toe nat en zeer warm.
Groeten,
Ingrid

Piet schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:18:
'
Wees niet bang, ik voel me niet snel aangesproken. Kan alleen niets bewijzen van wat ik type en ik heb soms wel eens het idee dat dat hier nodig is (sorry wil ook hier niemand mee beledigen; is maar een opmerking). Ik kan echt niet aangeven waarom ik dat denk. Dat zegt mijn gevoel me gewoon en door de loop der jaren heen heb ik geleerd op mijn gevoel te vertrouwen. Vooral daar waar het paarden betreft.


Blijf er wel bij (ook weer vanuit mijn gevoel en eigen ideeen) dat de natuur veel voorzien heeft, maar dat wij "de mens" het verpest door erin te gaan wijzigen.

Alle robuuste noordelijke paardenrassen (shetlander, fjord, ijslander) zijn voorzien van enkele gelijke kenmerken; dichte ondervacht en lange stugge bovenvacht. Laag schrikvermogen (ik wil zeggen gaan niet snel op de vlucht voor iets). Kortere pootjes en gedrongen lichaam. Geheel gemaakt om in weer en wind, kou en regen, enz. te kunnen overleven. Daar heeft de natuur over nagedacht. Wat moeder natuur toen niet wist, was dat deze paardjes zuiderlijker worden gehaald (warmere streken) en dat ze tot "uiterste" werden gedreven waar die wintervacht niet voorbedoeld is.

Dus met andere woorden, misschien is het zelfs wel een vorm van dierenmishandeling dat ik juist in de wintermaanden met mijn shet voor de wagen ga rijden .... Is ze totaal niet voor gemaakt door moeder natuur.
Hoe vinden jullie die stelling?! (niet als grapje, maar gewoon ook even om serieus over na te denken).

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:53:




In beide gevallen; nee bedankt

Laat mij maar lekker hene klooien met die "berige" shetlander en mijn lapje fleece van de markt .

Groeten,
Ingrid