Hier grasdallen van 10cm dik bij de hooiruiven. In de wei heb ik die indertijd zelf gewoon op de aarde gelegd, en toen ik een winter de paarden daar heb laten staan zijn die grasdallen volledig begraven geraakt onder de aarde, modder die door de hoeven er op werd achtergelaten en misschien ook een beetje naar beneden zakken in de onderliggende modder.
Tweede plek is op de wei aan de overgang met de rijbak waar drie jaar geleden zand gelegd is, datzelfde zand lag ook bovenop de weigegrond op dat stukje net ernaast (uiteraard, van het aanleggen) en daarbovenop heb ik dan zelf grasdallen gelegd, die blijven prima liggen ook met drie keer per jaar passage van zwaar materieel om de mesthoop leeg te halen en uit te rijden. Enige is dat ook hier de paarden er stelselmatig het zand opvoeren dat ze in de hoeven meebrengen. Als ik het effect van de harde ondergrond op de hoeven wil houden, en dat wil ik want dat scheelt toch weer wat op handmatig bekappen/straatbekappen (=buitenrijden), moet ik er het zand telkens wat vanaf vegen of scheppen.
Derde plek is op de overgang naar de stal, hier zakten ze ook langzaam weg omdat ze op (verterende) houtsnippers lagen, nu ook sinds een jaar op kleine steentjes (3-7mm) die ook verder naar de stal toe liggen. Houdt tot nu toe ook goed maar is nog niet lang natuurlijk. Ook al helemaal volgelopen met zand en steentjes overigens.

Groeten en succes!