joop schreef op zaterdag 12 oktober 2013, 10:17:


Mijn ervaring is dat je tegen een muur loopt als vrijwilliger.
Ik heb het ook geprobeerd, ben 2 keer op "proefdraaien" meegegaan, maar werd er kotsmisselijk van: paarden op stal (krachtvoer uiteraard, zelfs ijzers onder), gehandicapten die op de rug gehesen werden. Paard met bit, 1 vrijwilliger hield de teugels strak onder de kin (paard mocht geen stapje verkeerd zetten, want de gehandicapte mocht niet vallen, dus heb je een bit nodig.....), een andere vrijwilliger liep ernaast om gehandicapte vast te houden. Zelfs het bit kon ik niet uit de mond praten........

Paarden hadden het heel goed (volgens de leiding daar), en ze mochten in de zomer ook nog eens 6 weken de wei op, dan was er geen les.....................
Ik verwacht dat ik een paar vrijwilligers wel aan het denken heb gezet (waren ook belangstellend door vragen te stellen), maar de leiding absoluut niet.

Spisty schreef op zaterdag 12 oktober 2013, 14:03:


Spisty, als er inderdaad meer vrijwilligers pn-er zijn, probeer dan samen (met argumenten en onderbouwing) bij het bestuur/leiding aan te kaarten hoe je het leven van de paarden kunt verbeteren! Ik stond in mijn eentje, maar met meer mensen sta je veel sterker. Ik zou het als een kans zien om aktie te ondernemen!

Gebruik bv het begrip slowfeeder bij de leiding/bestuur als een onderdeel van een groter concept: welzijn van paarden! Zowel geestelijk/emotioneel als lichamelijk. welzijn.

Er zijn ondertussen zoveel artikelen geschreven over het welzijn van paarden, niet alleen hier op pn.
bv: http://annekehallebeek.com/2013/03/15/out-of-the-box-oftewel-gewoon-de-box-uit/#more-437

Onlangs is Nathalie van der Meide in Wageningen gepromoveerd.

Ze heeft bij 1 knut (culicoides obsoletus) uitgezocht welke eiwitten zorgen voor de overgevoeligheidsreacties bij paarden.

http://resource.wageningenur.nl/nl/show/Hoop-op-immuuntherapie-tegen-paardenjeuk.htm

Hieronder haar proefschrift:
http://edepot.wur.nl/272117

Ik heb een klein stukje uit de (Nederlandse) samenvatting gekopieerd:

Uit dit proefschrift kan worden geconcludeerd dat C. obsoletus allergenen nu voor de
meest betrouwbare diagnose van staart- en maneneczeem zorgen bij paarden die
gelokaliseerd zijn in landen waar deze soort de meest dominante Culicoides soort is die
zich op paarden voedt. Tevens kunnen daarmee zowel binnen als buiten het
insectenseizoen SME lijders van niet-lijders worden onderscheiden. Met een combinatie
van drie recombinant allergenen afkomstig van C. obsoletus hebben we de eerste
betrouwbare serologische diagnostische test ontwikkeld voor SME. De 7 recombinante
allergenen kunnen gebruikt worden om te bepalen voor welke componenten van C.
obsoletus paarden met SME precies allergisch zijn. Dit biedt mogelijkheden om elk paard
een op maat gemaakte immuuntherapie te geven met de juiste (recombinante) allergenen.

Myriam schreef op maandag 14 oktober 2013, 15:16:


Ik dacht altijd dat spoelwormen bij jonge paarden tot een jaar of 2 voorkwam.

Wat had je gebruikt tegen aarswormen? Was dat pyrantel of fenbendazole? (dat werd mij aangeraden door Het Woud). Beide middelen zouden ook tegen spoelwormen werken; tegen ivermectine schijnt al behoorlijke resistentie te zijn bij spoelwormen.

Myriam schreef op maandag 14 oktober 2013, 17:12:


Novomectine ken ik niet, kan het zo gauw niet op internet vinden. Is dat de werkzame stof?
Of is het ook op basis van ivermectine? (dan zou het ook een verklaring kunnen zijn dat de aarsmaden zo hardnekking zijn en dat de spoelworm ook nog aanwezig is).

Ik weet niet of er een positief effect te verwachten van van pro-biotica na een chemische kuur. Ik geef het zelf wel, meer met het idee dat het hopelijk geen kwaad kan.....Anders misschien mest gebruiken van een gezond paard, (mestwater in de pulp)?

Hoe zou Wim de Leeuw of Muriel het aanpakken om van die spoelworm af te komen?