mooi lena wat je met je paarden bereikt hebt.

Ik wandel ook gewoon op een baantje naast te trein. Met mijn ouders paard zou ik dat nooit moeten doen. Maar met boy wel. Hij kijkt er niet naar om. De enigste reactie die hij eens zou geven is iets sneller gaan.
Wat ik wel merk is dat er als maar minder auto's vertragen. Voor boy is dat nu geen probleem hij is dat perfect gewoon, maar stel dat je met een ander paard op baan bent...

Ik vind het prachtig zo te kunnen rijden. Vandaag weer wat geoefend in de piste. De wendingen lukken als maar beter een sprongetje ook binnen. De vorige keer wou ik het ook even lukken buiten een kort sprongetje te maken. Vandaag dus ook even buiten geprobeerd. Maar ik had het met minder geduld aangepakt. Boy verviel weer even in zijn vroeger gedrag, hoofd recht en dergelijke. Oké dat was duidelijk voor mij dat ik even terug een stapje terug moest nemen. Ik was zelf ook wat gespannen geworden, er was ook een ander aan het rijden en ik dacht kom laten we gauw ook daar een sprongetje nemen, alleen het paard zit nog helemaal aan het begin van zijn springen.. Dus ik moet alles heel erg op het gemak doen! Omdat hij gespannen was heb ik weer wat oefeningen gedaan waarvan ik wist dat hij die wel kan en zo was hij weer kalm en ontspannen. Met hem is het toch telkens kijken en opletten dat je niet te ver gaat of je zit weer bij af!

Wat ik nu super vind is dat hij wend op zit. Heel gaaf gevoel. Zoviso vind ik de gallop van een draver ook speciaal. als je dat niet eens gedaan hebt kun je echt niet weten wat het is. het is echt zo'n verschil met een warmbloed!

Veel succes verder nog allemaal.

charlot van r schreef op donderdag 6 mei 2010, 23:26:


Mooi verhaal Charlot! Echt leuk.
En herkenbaar.
Als je de tijd neemt om een band op te bouwen met het paard, kan je er zoooo veel mee..

Ja, Charlot, geduld is een schone zaak. Dat merk ik ook hoe langer hoe meer. Hoe meer je forceert, hoe minder het lukt. En zelf ontspannen kunnen blijven is ook een noodzakelijke deugd. Ik moet vooral aan mezelf werken, véél meer dan aan de paarden...

gisteren weer getraind. Ik train nu ver elke dag.
Vorige keer ging het niet om een kruisje te springen, ik was zelf nerveus.
Nu gisteren weer alles in stapjes opgebouwd, balkjes eerst, kruisjes en dan een rechtje.
Zo hebben we halve meter gesprongen. En ik moet zeggen heel netjes voor een paard die nog maar net springen doet.
Ik vind het een leuke afwisseling om te doen. Zo verbeteren ook zijn bochten, leren we op de passen letten, leert hij naar een doel toe rijden . Heerlijk om te zien hoe we met sprongen voorruit gaan. En nog fijner is dat ik niet hoef aan de teugels te trekken, hij begrijpt alsmaar beter mijn zithulpen.
Vroeger dacht ik een draver o nee. Nu vind ik het heerlijke dieren. Maar het voorral boy zijn karrakter dat me aanspreekt.
Ik vind ook dat paarden die iets meegemaakt hebben, en als je hen dan heel veel vertrouwen heeft, dat je er zoveel van terug krijgt!!!

Groetjes

Charlot

gisteren weer getraind. Ik train nu ver elke dag.
Vorige keer ging het niet om een kruisje te springen, ik was zelf nerveus.
Nu gisteren weer alles in stapjes opgebouwd, balkjes eerst, kruisjes en dan een rechtje.
Zo hebben we halve meter gesprongen. En ik moet zeggen heel netjes voor een paard die nog maar net springen doet.
Ik vind het een leuke afwisseling om te doen. Zo verbeteren ook zijn bochten, leren we op de passen letten, leert hij naar een doel toe rijden . Heerlijk om te zien hoe we met sprongen voorruit gaan. En nog fijner is dat ik niet hoef aan de teugels te trekken, hij begrijpt alsmaar beter mijn zithulpen.
Vroeger dacht ik een draver o nee. Nu vind ik het heerlijke dieren. Maar het voorral boy zijn karrakter dat me aanspreekt.
Ik vind ook dat paarden die iets meegemaakt hebben, en als je hen dan heel veel vertrouwen heeft, dat je er zoveel van terug krijgt!!!

Groetjes

Charlot