Een van mijn paarden groeit dit spul rond de straal ook snel. Het zijn geen overgroeide steunsels want het steunselcorium zit helemaal niet zo ver naar voren, daarbij groeit de zool van binnen naar buiten. Het is ook geen hoorn, het is een vreemd poederspul dat je er makkelijk vanaf kunt krabben als het vers is of nat is geweest. Laat je het zitten compact het tot een flinke betonlaag die zich sterk aan de zool vasthecht en de boel vol laat lopen.

Ik krab dit elke dag weg voordat het betonachtig wordt. Het paard staat elke dag een paar uur op harde ruwe ondergrond en slijtend zand in de bak. Werkt prima, nooit meer van die ophopingen.

Als ik het langer liet zitten en dan in een keer weghaalde zaten er vaak rode plekken onder van bloeduitstortingen. Niet ok dus.

Bij andere paarden zit het er nooit, bij weer anderen bouwt het even op maar blijft het zacht en valt het er dan af. Ik heb het nooit gezien onder paarden die er echt lekker bijliepen en er zit ook geen enkele logica achter als je begrijpt hoe het hoefmechanisme werkt.

Mijn idee weghalen die zooi en zorgen dat het wegblijft. Laat hem een 40 km op de steppe rondbanjeren en kijk dan nog eens of het er zit.

Je kunt de beste en bekendste bekapper van de wereld hebben, maar als hij niet vaak genoeg komt dan wordt het nooit wat.

De problemen van dit hoefje zijn echt niet moeilijk op te lossen maar je moet er wel, zeker in het begin flink bovenop blijven zitten.

Als je niet handig met de kniptang bent en je vindt het vermoeiend om al dat hoorn er van onderen af te vijlen kun je het eerste stuk ook van boven er af halen door de hoef op de standaard te zetten. Dat is sneller en minder vermoeiend. Wel af en toe checken van onderen hoe ver je bent.

Als je roze plekken onder de zool ziet zijn dit bloeduitstortingen die al maanden eerder zijn ontstaan.


Natuurlijk! Peagravel of scherp zand zouden prima werk doen voor zo'n hoef. Zacht zand werkt niet.

Het paddock paradijs geintegreerd in het straten en fietpaden plan

Het lijkt me stug dat een paard een kwart theelepel koper kan ontdekken in een emmertje grasbrok. Hoe puurder je supplement hoe makkelijker te verstoppen.

Er kan bij zo'n scheur, die begint als een klein lijntje en dan niet meer te stoppen lijkt hoe goed je ook bekapt en hoeveel hij ook beweegt, ook nog wel een element voeding een rol hebben gespeeld. Een hoef bestaat uit water, keratine (een eiwit) en een klein percentage vet.
Het paard kan een tekort aan bepaalde aminozuren, een vetzuren, vitamine B6, B8 of een tekort aan koper, zink of iets dergelijks kunnen hebben gehad.

http://www.naturalhorsetrim.com/FEEDING%20THE%20HOOF,%20Dr.%20Kellon.pdf

Zou het kunnen zijn dat hij last heeft van te hoog suiker gehalte in het gras?
Droogte > gestressed gras > meer suiker > gevoelige hoeven

Het zal per paard en per wei verschillen. Paarden zijn handige grazers. Van een heel kaal stuk weten ze nog heel veel af te halen. Hoe lager bij de grond hoe hoger het suikergehalte. Veel paarden geven ook de voorkeur aan het kortere gras. Andere paarden grazen helemaal niet kort. En de vraag blijft hoeveel meer ze eigenlijk lopen op kort gras...

De proef op de som nemen? Als ze ineens in de zomer gevoelig zijn een paar weken overdag in de paddock op hooi en 's nachts met graaskorf op langer gras. Zou kunnen helpen. Of als ie gevoelig is een maand er helemaal af om te kijken of dat het probleem verminderd.

Je zal moeten uitvinden wat voor dat paard werkt, sommigen worden nooit gevoeilig van wat voor gras dan ook, anderen van een paar sprieten te veel...

http://safergrass.org/pdf/Shade.pdf

Frankrijk is te ver? Wij hebben wel een heuvel...

je bedoelt als alles bevroren is?

Misschien je hooi laten testen en een voedingsdeskundige erbij halen.

Ik vond het op zich wel een leuk idee, maar heb er nog even verder over na zitten denken. Onze 4 paarden staan een paar nachten 's nachts op stal als het sneeuwt of dreigt te sneeuwen. Dan ligt namelijk 's ochtends het schrikdraad door het gewicht van de sneeuw op de grond en lopen ze dus los rond. Dan veeg ik het draad af en kunnen ze weer in hun wei. Maar met 7 paarden die ik niet ken lijkt me dit een beetje eng. We hebben maar 4 stallen. We hebben geen vaste hekken, alleen paaltjes en schrikdraad.

De vorige eigenaar deed dit ook, maar ik vind ijzerdraad te gevaarlijk, als ze daar om de een of andere reden in verstrikt raken is de ellende niet te overzien. De palen zijn wel van ijzer, mijn man maakt die zelf. Die plastic paaltjes worden snel krom of breken af als de grond hard is en je een hamer moet gebruiken.

Ik ls dit artikel en moest aan jou topic denken.
Het gaat over dioxine vergiftiging met lever en huid en immuniteitsproblemen als gevolg.
Zou het kunnen dat je paard dioxine vergiftiging heeft? Zou de gemeente het land daar kunnen testen?

http://www.artgerecht-tier.de/kategorie/pferde/thema/WeitereThemen