Ik krijg het savonds koud, als ik stil achter mijn laptop ga zitten. Op mijn werk geen last van (ook de hele dag stilzitten), door de hogere temperatuur op kantoor. Thuis staat de kachel lager en krijg ik het koud. Blijf ik bezig, dan krijg ik het ook niet koud, op koude voeten na als ik geen sloffen aan doe.

Met een dekentje op de bank slapen kan ik ook op elk tijdstip van de dag. Als je stil gaat liggen krijg je het al snel wat kouder, dus vandaar een dekentje. Het is me nog nooit opgevallen dat ik het van eten kouder krijg en ik durf mezelf op dat gebied wel ervaringsdeskundige te noemen

Ik ben een ochtendmens. In de avonden ben ik vaak niet veel waard. En als ik wel wat doe, ben ik de dag er na moe. Ik herstel dan niet genoeg. En vaak als ik savonds wat inplan geeft me dat stress, omdat ik ook wel van mezelf weet dat ik dat eigenlijk niet zo goed trek. Zomers gaat het wel beter dan in de winter en ik probeer mijn lijf daar ook wel in te respecteren.

Eten heeft wel een grote invloed op nog-erger-moe worden, maar ik heb nog niets kunnen ontdekken wat echt energie geeft. Je hoort wel eens van mensen dat als ze bepaalde dingen weglaten of juist gaan eten ze veel meer energie krijgen. Ik zoek er al lang naar, maar heb het nog niet gevonden. Als ik ongezond eet ben ik wel nog vermoeider, dus ik probeer wel zoveel mogelijk gezond (voor mijn doen) te eten. Aangezien ik groente en fruit niet graag lust (understatement) en dus ook veel te weinig eet, zal daar ook wel (een deel van) het antwoord liggen.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 11 januari 2013, 20:12:


Oh jawel hoor en ik doe mijn best. Ik heb vorig jaar een blender gekocht en "verstop" nu regelmatig dingen die ik niet lust in mijn eten. Zelf kauwen zou veel beter zijn, maar ik vind het altijd nog beter dan niets.
En om het even duidelijk te maken wat ik bedoel met niet lusten: dan doel ik op het eten in je mond stoppen, acuut misselijk worden, kokhalzen en als ik dan doorzet overgeven. Sorry voor de onsmakelijke details, maar het is dus niet echt een kwestie van "minder lekker vinden". Dingen die ik minder lekker vind, eet ik wel gewoon, al is het wat minder vaak en minder veel.

Ik wilde dat ik het lekkerder vond, dat zou het een stuk makkelijker maken. Oh well...

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 26 januari 2013, 13:41:


Bij ons staan er met de vorst en sneeuw wel meer paarden op de wei en ondanks dat ik al die dieren niet ken, vind ik dat een verademing!

En voor mij is het wel even fijn geweest dat er niemand buitenritten ging doen. Mijn hond jaagt op een levensgevaarlijke manier op paarden onder het zadel en nu kon ie een paar keer los waar ik hem anders aan de lijn moest houden. Dat zijn voor ons zeldzame momenten, dus we hebben er van genoten! En als ik de paarden dan in de wei zie staan (daar geeft ie gelukkig helemaal niets om, er moet iemand opzitten voordat hij gevaarlijk gaat doen), dan vind ik het wel een win-win situatie

Christel Provaas schreef op donderdag 7 februari 2013, 17:03:


Prachtig toch! Dan rij je jezelf nationaal naar de top met een trens, hang je er voor de sier een stang in als je internationaal gaat rijden en leg je die teugel in een knoop los op de hals! Dat is misschien een nóg duidelijker statement als zonder stang rijden!

Wat je wel hebt met hoefschoenen is het gewicht. Het paardenbeen is juist ontwikkeld om zo min mogelijk gewicht zelf te hebben. Ik ben totaal niet natuurkundig aangelegd, maar in de ijslanderwereld gebruiken we gewichten om de manier van lopen te beinvloeden. Op verschillende manieren toegepast kan gewicht zorgen voor het hoger optillen van de voeten of het verder naar voren brengen van de voeten en het zorgt er voor dat het been in het algemeen net iets trager gaat bewegen als een been zonder extra gewicht er aan.
In de wedstrijdsport heb je het dan tot een max van 220 of 280 gram zo uit mijn herinnering gezegd, dus niet veel gewicht, maar wel met vrij grote effecten.

Ik kan me heel erg goed voorstellen dat dit wel effect op de pezen kan hebben. Tenslotte is het been niet gemaakt voor extra gewicht. Nu doe je hoefschoenen alleen aan als het nodig is, maar ik zou zelf niet graag van hele zware gebruik maken.

Myriam schreef op maandag 11 februari 2013, 20:35:


Wat een flauwe reactie. Wat ik schreef is dat het in de ijslandersport veel gebruikt wordt. Dat is iets anders dan dat IK het gebruik. Ik rij namelijk al jaren op een zwijnepassende pony die inmiddels al 20 is en prima op zijn blote voetjes loopt...
Ten tweede gaf ik aan dat dit gedaan wordt om de manier van lopen te beinvloeden en dat dit dus ook door hoefschoenen zal gebeuren.
Ten derde schreef ik dat de gewichten die gebruikt worden maar heel klein zijn (max 280 gram per voet) en ik kan me toch niet voorstellen dat hoefschoenen heel veel minder wegen.

Dus mijn conclusie dat ik geen voorkeur voor een zwaardere schoen zou hebben, is toch niet een hele rare. Zeker niet als je ze juist voor langere ritten gebruikt. Het paardenbeen is niet gemaakt om gewicht mee te dragen. Ik meen dat Frans in de stukjes over hoefijzers hier wel een en ander over uitgelegd heeft en dat geld natuurlijk voor hoefschoenen precies hetzelfde.

Groetjes Karin

Heel erg veel sterkte Herman

Groetjes Karin