Maru schreef op donderdag 3 november 2011, 11:09:


Maru,
Ik weet niet of je van Belgisch of Nederlands Limburg bent, maar mijn lesgever belde me van de week speciaal op met het 'grote' nieuws dat vanaf volgend seizoen bij de KR (Kempische Regionale) bitloos mag gestart worden in niveau 0 (mijn 'niveau' dus), en dat de UDR (unie der dressuurruiters) dit waarschijnlijk ook zal beslissen.
Verder wisten ze me te vertellen dat bij manege M&M in Diepenbeek nu in hun winterwedstrijden ook bitloos mag gestart worden. En als ze me speciaal daarvoor opbellen, dan ga ik er van uit dat het waar is, ook al vind ik er op de websites niets van terug.


Dat stressen viel wel mee hoor! 't Is niet dat we grootse prestaties voor ogen hebben, eerder eens kijken hoe ver we staan, wat wij en de paarden samen kunnen.
En dan nu inderdaad: hoe leren we ze (vooral Pavana) om niet te panikeren als ze elkaar niet meer zien?

Lena
(Grandioos bitloos )

Lena schreef op donderdag 3 november 2011, 14:13:
De Belgische zijde Ahzo dat is goed nieuws hé! Ik heb vroeger nog een paar keer met de KR wedstrijd gereden.
Fijn zo laat het maar overal doordringen... Ik hoop nog altijd eens een bitloos menteam aan het werk te zien. Ik heb pas voor de eerste maal les gehad van een kennis. Dit was met bit (hij weet dat ik het bitloos wil doen, maar gaat er zelf niet voor, zegt dat ik mijn paard op zijn neus zal gaan pijn doen...) met als gevolg dat ik de teugels eigenlijk niet goed 'durf' op te nemen... Maar goed, ik vind het al wel fijn dat hij het ons wil leren met zijn brave ponys. Ik kan nu in ieder geval de techniek toch al opdoen.

Ik ben daar zelf wat schuldig aan denk ik, het stressen! Ik maak het in mn hoofd al op voorhand erger en dat helpt natuurlijk ook niks aan de situatie.
Mss de vraag eens stellen in een andere draad?

Vanmorgen kwam ik een persoon tegen met engelse bulldog, hij blokkeerde de stoep met zijn hond aan de flexi en begon te klagen dat het belachelijk was dat ik daar reed met een paard. Ik moest maar op het gras rijden of anders gewoon overal behalve daar.
Normaal doe ik dat ook, maar in de winter kun je hier nergens in de natte kleidrek rijden.
Dus rij ik naast het gras, dit was bestrating, niet echt stoep naast de weg, maar langs de achtertuinen van Passewaay. Daar rij ik al jaren met Goofy.
Goofy is de laatste tijd wat fit en frisjes, hij kon dat geemmer niet afwachten en sprong over de hond heen.
Tja, hij deed het supervoorzichtig, er gebeurde niets verder.
Zo zie je maar, hij is nog nooit op springles geweest, maar geen probleem haha.
Gr. Ingrid

Geweldig!Zo doe je dat dus: als je er niet OMheen kan, dan maar erOVERheen.
Goed idee van je paard!
(Die hondeneigenaresse vond het waarschijnlijk minder geslaagd? )
Suzanne.

o, het was een hij, eigenaar dus.
Suzanne.

Hij was een beetje boos wel ja, ik vond het zelf ook wel apart dat ie dat deed. Moet ie maar niet zo raar doen die vent.

Tijdens de sneeuw en de vorst hebben Boully, Arco en Lotte niet op het gras gestaan, omdat ik geen risico wil nemen met hoefbevangenheid.
Vanaf zondag mogen ze 's middags weer op het land. Zondag kostte het mijn man de nodige moeite om Arco zijn halster om te doen. Gisteren lukte het mij absoluut niet. Arco ging ervandoor zodra hij het halster zag. Dus heb ik Boully en Lotte een halster omgedaan en met een beetje kunst en vliegwerk lukte het me om hen door de draad naar het land te laten lopen zonder dat Arco mee "ontsnapte". Arco was het er niet mee eens, maar liet zich nog steeds niet halsteren en dus mocht hij van mij niet naar het land. Hij heeft een hele tijd lopen rennen en gillen naar Boully en Lotte, maar het haalde allemaal niets uit.
Nu net; Boully halster om, Lotte halster om en, jawel, ook Arco zonder problemen een halster om gedaan! En vervolgens mochten ze alle drie het land op. Lotte voorop in vliegende galop met allemaal bokken om Boully achter zich te houden en Arco met zijn korte beentjes zo hard als hij kon als laatste.
Zou 'ie snappen dat hij zonder halster niet mee mag? Of zou het gewoon toeval zijn...

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Volgens mij is dit geen toeval hoor, af en toe snappen ze best wel wat
Groetjes Marlies

Zeker weten dat hij dat snapt!
Hij weet heel goed wat hij niet wil en wat hij geweigerd heeft en kiest de dag erna mooi eieren voor zijn geld.
Leuk he

Elk paard heeft recht op een staart

e m kraak schreef op dinsdag 21 februari 2012, 16:45:


Dan vind ik dit een heel mooi voorbeeld, Egon.

Spirithorses schreef op dinsdag 21 februari 2012, 16:51:


En ik snap echt wel dat praktijkvoorbeelden voor de meesten veel aanschouwelijker zijn. Maar mag ik dan nu weer terug naar mijn lab in de ivoren toren op de hoge berg in de verte?

e m kraak schreef :

Als je ons belooft dat je dan af en toe wel even je lichie komt laten schijnen....

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 15:15:


Ik denk wel dat paarden de link kunnen leggen.

Onze shetlander Kim had een tijdje geleden de gewoonte steeds haar hoofd op het laatste moment weg te draaien, zodat Klaas het halster niet goed omkreeg. Het werd een gehaaste handeling waarbij Kim tenslotte ook bestemde wanneer zij zich aan de andere kant van het hek begaf.

Kim moet je laten weten dat je haar in de gaten houdt en je moet duidelijk aangeven wat de bedoeling is en waar de grenzen liggen. Je kunt dan zonder problemen met haar omgaan en prima met haar wandelen. Je moet haar net genoeg "lucht" geven om stoom af te blazen als ze een stuiterdag heeft en te weinig "lucht" om te OVERstuiteren.

Klaas heeft daar af en toe wat moeite mee en grijpt soms wat te laat in. Kim maakt daar natuurlijk schandelijk gebruik van. Ze weet precies bij wie ze het kan doen.

De volgende keer dat we de dames naar het weiland brachten hebben we gewisseld. Klaas deed Liltje het halster om en wachtte buiten het hek met Liltje, terwijl Kim van mij voor het open hek moest wachten en haar halster aan moest laten doen. En dat graag op een beschaafde manier zonder gedram en gestuiter. Kim stond dat natuurlijk helemaal niet aan en stampte met een hoef op de grond, haar ultime manier om aan te geven dat ze het er niet mee eens is. Ze merkte toen dat het niet opschoot op die manier en liet zich braaf het halster om doen. Wachten op mijn uitnodiging door het hek te gaan.

Klaas liep voorop met Liltje richting weiland van de buren, ik met Kim er achter aan. Het ging heel rustig, echter er volgde een explosie toen we voor het weiland stonden: steigeren, bokken, hinniken. Kim wilde zich met alle geweld voorbij Klaas en Liltje wurmen. Ik heb haar met een gemeen rukje aan het halstertouw uit balans gebracht en haar weer naast me gekregen. Met een streng opgeheven vinger en NEE bleef ze staan. Met WACHTEN heb ik haar voor het weiland laten staan waar Liltje al fijn aan het grazen was. Kim wilde op een gegeven moment weer beginnen met stuiteren, maar stopte en bleef heel dicht naast me staan. De hemel in geprezen en rustig het weiland opgelopen, Kim losgemaakt en hek dicht gedaan.

De volgende dag weer de dames naar het weiland gebracht. Het was geen probleem Kim het halster aan te doen. Het leek bovendien alsof ze heel bewust rustig achter Liltje aanliep. Alsof ze door had dat dit de snelste manier is om op het weiland te komen.

Monique

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2108189/Worlds-oldest-horse-Shayne-51-lives-Brentwood--town-record-breaking-dog.html

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ach wat een leuk dier. Die pottretfoto... zoveel leven in die ogen!