veerle godts schreef op woensdag 16 september 2009, 22:02:


Pffff.... wat een probleem zeg! Allereerst uit elkaar halen!
Want jouw ruin raakt superstressy op deze manier.
Het zou met haar hormonen te maken kunnen hebben....
Maar eigenlijk is het geen excuus he?? Lijkt paard-asociaal gedrag.
Ik denk dat dit een paard is wat ook veelal gewonnen heeft van andere paarden, dus zeg maar: beloond voor haar daden. Omdat andere paarden die strijd niet willen of kunnen aangaan en dan omdraaien en maken dat ze wegkomen.
Een oplossing zou ik in dit geval niet zozeer weten.
Ik probeer me voor te stellen hoe dat dan gaat maar ik denk dat het niet normaal is.
Nogmaals, uit elkaar halen... en een draad ertussen houden.
Ik zou een paard niet in elkaar laten slaan want je loopt ook een risico op gebroken botten.

Sterkte ermee!

Wil.

Martina schreef op woensdag 16 september 2009, 19:18:


Nee... idd. wij noemen het een opzet of bevel. Geen toe rocker...
Maar goed, het ziet er hetzelfde uit.

Spirithorses schreef op woensdag 16 september 2009, 22:04:


Ik heb nooit gezegd dat ik niet met lichaamstaal wil werken.
Ik heb wél gezegd dat je paard dan eerst jouw lichaamstaal moet begrijpen. Dat wij van nature niet kunnen lullen als paarden.
En frappant is dan weer dat je als méns gaat denken dat je paard zo stom is als het achtereind van een varken en dat hij jouw zwiepende touw wel voor een staart van een paard aan zal zien.
Ben je mal. Dat hebben wij ervan gemaakt, da's een handig excuus,want natúúrlijk werkt het. Zoals alle bestraffing werkt.
Da's gewoon een touw dat snel rond draait en als ik daar met mijn neus tegen aan komt dan doet dat pijn.
Leren via je paard pijn te doen en niks anders.

veerle godts schreef op woensdag 16 september 2009, 22:02:


Is er 2 weken geleden iets gebeurd of veranderd? Stress? Afreageren?
Zit de merrie goed in haar vel? Ik roep maar wat, hoor.
Ik vraag me af of het dominant in de zin van 'leid' gedrag is. Gewoon agressief gedrag. Haal ze maar uit elkaar, ze verdragen elkaar niet, in ieder geval niet nu, op dit moment.

muriel schreef op woensdag 16 september 2009, 21:15:


Hoi,ik heb dus een minishet die toen ik het dier met 4 maanden oud kocht achter 2 bokhoefjes had.

De pony is ongeveer 5 jaar door tradi hoefsmid bekapt die de voetjes corigeerde door de lange wanden aan de buitenkant en korte wande aan de binnenkant gelijk te zetten door ook de zool te bekappen zodat ze recht stonden.
Maar na 6 weken ongeveer was het alweer hetzelfde.

De pony draaide met de achterhoefjes waardoor de slijtage weer hetzelfde werd.
Had o- beentjes.

Ben zelf natuurlijk gaan bekappen en alleen de zool gaan volgen en dat zorgde ervoor dat de voetjes de kans kregen zich aan te passen .
Als de tradismid bekapte waren de groeiringen telkens scheef gezien vanaf de bodem, met de zool aanhouden blijven de groeiringen gelijk de kroonrand en gelijk de bodem.

Gisteren zijn de studenten diergeneeskunde hier geweest en ik heb ze laten zien hoe ik het behap.
Dus gewoon als een gezonde voet.

De foto's staan hier in het fotoalbum!
Groet Conny

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 16 september 2009, 22:40:


bij mijn weten is er niets gebeurd ( ze staan sinds 4 dagen op een nieuwe wei omdat hun wei afgegraasd was) maar haar gedrag is echt al een 2 weken bezig dus tenzij mijn merrie helderziend is over haar verhuis lijkt het mij dus niet hier aan te liggen) de merrie zit super in haar vel, ziet er ook echt goed uit en heeft pas nog haar jaarlijks routine bloedonderzoek gehad en ook dat was heel positief.
het enige waarvan zij echt stress krijgt is als ik mijn ruin weg haal, dan krijgt ze zeg maar een soort van verlatingsangst.
ik vrees er ook voor dat ik ze uit mekaar zal moeten halen, persoonlijk vind ik dit een groot nadeel aangezien ik een paard alleen zo oneerlijk voor het dier vind, maarjah nu tref ik telkens een in mekaar geklopt paard aan, ook niet echt eerlijk lijkt mij

Esther van Hardeveld schreef op woensdag 16 september 2009, 19:58:


Was dit paard door een natuurlijke bekapper bekapt of blootvoets traditioneel?.

Dan kan het ook last hebben van de steunsels op het harde.

Een hoef die bij de hielen smal is kan met natuurlijk bekappen en wanneer er ruimte is door deze manier van bekappen bij de hielen telkens lager gezet worden,natuurlijk telkens klein stukje.

Op een gegeven moment kan het niet verder en blijft het zo.
Dan krijgt de voet de kans om te veranderen en krijgt de straal meer ruimte en worden de hielen vanzelf wijder.

Ik heb een draver getrimt die echt hele smalle pijphoefjes had en bij de hoefballen helemaal samengeknepen.
Straal had totaal geen ruimte.

Ben wekelijks gaan vijlen om te kijken wat eraf kon en het was verbazingwekkend hoe snel de smalle lange hoefjes veranderde in mooie korte hoeven met ruimte voor de straal.

Wanneer het paard gaat hiellanden krijgt het de kans om gezonde hoeven te ontwikkelen.

geef niet te snel op,probeer een goede natuurlijke bekapper die bijvoorbeeld in het begin wekelijks langskomt om de hoeven de kans te geven zich aan te passen en niet te lang wachten tussendoor want dan duurt het alleen maar langer!

stumperd schreef op woensdag 16 september 2009, 23:31:


Oh ja,twee verschillende voeten kunnen ook gewoon weer alletwee hetzelfde worden.
Mijn spierbevangen pony had een witte linker voorhoef die ronder van vorm was dan de rechter donkere voorvoet.
De donkere had de neiging een dunne naar binnen groeiende binnenwand te ontwikkelen en naar buiten groeiende dikke buitenwand.
Het witte voetje was perfect.
Met natuurlijk bekappen zijn ze vanzelf hetzelfde geworden.
Foto's ook in het fotoalbum.

Piet schreef op woensdag 16 september 2009, 22:35:


Maar dan alleen om zaken AF te leren. En dat is precies wat hier beoogd wordt, dus werkt het.


Pracht praktijk voorbeeld, Piet, van een flauwekulverzinsel terugbrengen tot wat werkelijk gebeurt.