Wanneer we naar het bos gaan, Player en ik, passeren we onder andere voorbij een adres waar de paarden natuurlijk worden gehouden. Van de zomer ware ze op een keer hun paarden aan het leden op de trailer toen ik er passeerde. Ze zagen dat Player geen bit in had en vroegen hoe dat ging.....ze reden zelf al jaren
bitloos en waren heel enthousiast. De keren daarna dat ik ze tegen kwam, vertelden ze dat ook zelf bekapten. Ze hadden het boek van Paard Natuurlijk...
Na een tijd vroegen ze me of ik geen zin had om elke woensdagavond in hun groepje mee te komen rijden in hun piste. Ze startten in oktober.
Gisteravond was de eerste keer (vorige week was het een zondvloed en was het niet door gegaan)
IK was wel een beetje nerveus, in het pikkedonker (heb alleen maar een zaklamp op stal en verder nada verlichting) en dan een stuk over de baan en dan over onverlichte paadjes tussen de weilanden en een errug donker padje tussen de bomen. Heb een rood flashy fietslampje op mijn tok gehangen vanachter
en fluovest aan. Zoonlief ging mee voor mentale ondersteuning en gewone zaklamp (wat achteraf niet nodig bleek)
Goed daar aangekomen, hop naar binnen en kennis maken met de andere paardjes, we waren met 4.
Ze kenden elkaar wel al wat van elke week er te passeren of in het bos elkaar tegen te komen, dus de kennismaking lipe van een leien dakje...oef, Player kan soms dominant doen: neus tegen neus en dan gillen en met haar voorbenen slaan maar zelfs dat bleef uit. Het was zelfs de andere merrie die zich een beetje liet gelden.
Het was zo leuk om te doen, we hebben een dik uur serieus doorgereden, veel tempo, veel synchroon figuren rijden..Player liep zich natuurlijk erg druk te maken en stond serieus in het zweet, schuimen tussen haar billen, alles erop en eraan.
Man, dit heb ik lang moeten missen, sinds we Player hebben zette ik geen voet meer in een manege maar ik miste het samen rijden in een piste.
Heerlijk, was het maar weer woensdag.
Verhalen
