Gisteren tot laat overleg gehad met piet en mijn bekapster. Piet heeft uitgelegd wat hij bedoelde en ze zitten behoorlijk op een lijn, volgens mij
Ze komt komende week om nog een stuk van de tenen weg te nemen, maar vroeg mij wel om dan voor boots te zorgen met zooltjes, om de hoefzolen te ontzien.
Ze gaat het ook nog even met haar lerares kortsluiten.
Ik doe ondertussen geen oog meer dicht-
Natuurlijk bekappen heeft in zweden een slechte naam onder de dierenartsen en hoefsmeden en zij is de eerste hier in de verre omtrek die het doet.
Ze wordt behoorlijk op de vingers gekeken en ik nu ook, gezien mijn pony een ernstig probleem heeft en ik niet het advies van ijzers opvolg.
De dierenbescherming hier, onderdeel van de overheid, doet op zich goed werk, maar is ook in dit opzicht conservatief.
Dat neemt risico's met zich mee.
Als dit niet goed gaat, verlies ik niet alleen mijn pony, maar kan zij haar licentie verliezen nog voordat ze hem goed en wel heeft en ik aansprakelijk worden gesteld wegens het onthouden van noodzakelijke zorg en mijn dieren verliezen.
De druk is dus enorm
En ik moet zeggen dat de twijfel vaak bij mij aanklopt: doe ik dit goed? Overal wordt je immers met de neus erop gedrukt dat paarden er beter aan toe zijn na ijzers.
Ik weet goed dat mensen als Piet en Koen paarden redden die niet meer te redden leken, maar bewijs dat hier maar eens ...
En blijf zelf maar eens rechtop staan onder die druk, terwijl mijn eigen ervaring ontbreekt.
Ik vind dit echt zo kl``` Doe onderhand in mijn broek van angst en dan ga ik dit weekend ook nog naar nederland.
Warboel
