Hee Sandra ik leef zo met je mee! Ik snap t zo goed, alles komt altijd tegelijkertijd en soms lijkt t wel of de pech maar niet ophoudt terwijl je ZO je best doet, en paarden van een debiel die er niet naar omkijkt en ze achter prikkeldraad heeft staan hebben nooit wat! Het is niet eerlijk!
Even lekker janken en schelden en foeteren, een grooooot stuk chocola nemen (hebben jullie daar ook McFlurry's???) (die helpen het best ) en daarna alle paarden knuffelen en met frisse moed weer schoudertjes eronder!!!

Suzanne Graauw schreef op donderdag 30 januari 2014, 21:56:

''Daar zeg je het precies.... ken zoveel mensen die nergens naar om kijken en het lijkt wel of die paarden nooit iets hebben., Snap er niets van.

Ben vanavond weg geweest., Toen ik ging, lag ze in de stal en nu ik terug kom, weer. Niet nog, want ze ligt nu anders en is duidelijk buiten geweest (heeft sneeuwdeken op)

Ik ga idd weer pijnstiller geven en vraag de bekapster eerder terug te komen. Evt paar uurtjes per dag schoenen aan om te ontlasten of zo...ff kijken.Piet heeft aangeboden om met haar te overleggen. Allemaal erg bedankt voor het meeleven.... ben zo bang haar te verliezen...

Ik geef het altijd in een grote spuit. Magnesium oplossen in een beetje water (het lost heel goed op), in de spuit gieten en in de mond spuiten.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....
----------------------------

Gras brok? beetje nat maken dat t er aan plakt. Misschien kent ze de smaak al en doet ze niet moeilijk. Of anders oplossen in water, zoals al is voorgesteld.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

grasbrok heb ik niet, maar met water kan... alleen nog iets gezonds zoeken om evt braaf aannemen van medicatie te belonen

Gisteren tot laat overleg gehad met piet en mijn bekapster. Piet heeft uitgelegd wat hij bedoelde en ze zitten behoorlijk op een lijn, volgens mij
Ze komt komende week om nog een stuk van de tenen weg te nemen, maar vroeg mij wel om dan voor boots te zorgen met zooltjes, om de hoefzolen te ontzien.
Ze gaat het ook nog even met haar lerares kortsluiten.

Ik doe ondertussen geen oog meer dicht-
Natuurlijk bekappen heeft in zweden een slechte naam onder de dierenartsen en hoefsmeden en zij is de eerste hier in de verre omtrek die het doet.
Ze wordt behoorlijk op de vingers gekeken en ik nu ook, gezien mijn pony een ernstig probleem heeft en ik niet het advies van ijzers opvolg.
De dierenbescherming hier, onderdeel van de overheid, doet op zich goed werk, maar is ook in dit opzicht conservatief.
Dat neemt risico's met zich mee.

Als dit niet goed gaat, verlies ik niet alleen mijn pony, maar kan zij haar licentie verliezen nog voordat ze hem goed en wel heeft en ik aansprakelijk worden gesteld wegens het onthouden van noodzakelijke zorg en mijn dieren verliezen.
De druk is dus enorm

En ik moet zeggen dat de twijfel vaak bij mij aanklopt: doe ik dit goed? Overal wordt je immers met de neus erop gedrukt dat paarden er beter aan toe zijn na ijzers.
Ik weet goed dat mensen als Piet en Koen paarden redden die niet meer te redden leken, maar bewijs dat hier maar eens ...
En blijf zelf maar eens rechtop staan onder die druk, terwijl mijn eigen ervaring ontbreekt.

Ik vind dit echt zo kl``` Doe onderhand in mijn broek van angst en dan ga ik dit weekend ook nog naar nederland.