Monique Meijer schreef op woensdag 18 december 2013, 12:51:


Balsem ! Meer kerstwensen hoef ik niet! alleen het nummer van dit bericht onthouden! :)

Myriam

Hallo,
Het is niet alleen om dit dat ik zeg dat als paarden autistisch zijn zei het zou zijn..
Ik ken iemand met autisme en in de 4 jaar dat ik haar heb herken ik veel van ze in elkaar..
Ik heb een verslag van tinley en daar staat in beschreven waarom ze niet uit haar vertrouwde omgevibg wilt/durft.. Dat komt puur doordat ze mishandeld is, verkocht, een trauma heeft en weer is verkocht..
Ze is gewoon bang voor veranderingen of dat ze niet meer naar haar omgeving terug mag
En gestresste arabier zijn helpt ook niet echt met die andere problemen mee
En ergens vraag ik me af of het wel eerlijk is tegenover haar om haar steeds uit haar omgeving te halen omdat ik op buitenrit wil? Ik ga het nog 1 keer proberen als mn moeder op ons andere paard kan en als dat ook niet helpt vind ik het wel goed

Geef haar het vertrouwen dat ze wel terug komt...
werk in hele kleine stapjes, eerst naar de rand en vóór ze gaat flippen, terug....
Elke keer weer... tot dat makkelijk gaat en dan 1 klein stapje verder, tegen de tijd dat je moeder zover is, kan de jongste op jullie vertrouwen!
Groetjes Marlies

jessica96 schreef op woensdag 18 december 2013, 13:21:

Beste Jessica..alles is goed natuurlijk...maar dit gaat niet over één keer........ en ook niet over met je moeder nog één keer buiten gaan rijden...
Goed dat je dat met die stoel gaat doen :)

Myriam

Ja, dat snap ik
Maar dat is niet heel makkelijk aangezien de paarden geen seconde zonder elkaar willen zijn
Maar geduld is het belangrijkste natuurlijk :)

Ik zal wel laten weten hoe het met de stoel ging :)

Natuurlijk is het niet makkelijk, maar dat is juist de uitdaging vind ik!
Ik denk dat elk paard moeite heeft om weg te gaan uit de groep/van zijn vriendjes...
Daarom kan je ook het beste rustig opbouwen en zorgen dat je niet verder gaat dan wat hij aankan, dat is al moeilijk genoeg...Als hij dan puur door gewenning van het steeds weer doen, heel langzaam aan steeds een stapje verder durft te gaan, krijgt hij ook steeds meer vertrouwen in je...
Dat geeft een voldoening die niet is te beschrijven zo mooi!
Dus ga je elke keer als je met hem bezig bent, tussendoor ook even langs die (onzichbare) grens, zonder er al te veel aandacht aan te besteden, doe net of het de gewoonste zaak van de wereld is, en je zal zien dat het voor hem ook steeds gewoner wordt, rustig aan he, breek het lijntje niet...dat vertrouwen moet je opbouwen.
Ben benieuwd wat de stoel oplevert! Geef het wel de tijd he, het is niet even een knopje wat je omzet, zeg maar!
Succes!
Groetjes Marlies

Ja dat is zo! Zal het zeker gaan doen!
Kan ik beter alleen of samen met het andere paard naar "het onzichtbare lijntje"?

Ja dat is zo! Zal het zeker gaan doen!
Kan ik beter alleen of samen met het andere paard naar "het onzichtbare lijntje"?

zorg dat je op je stoel een leuk boek een een lekkere peen voor je paard bij je hebt. Lukt dit ga dan de volgende dag eens met de stoel en een halster in de hand in de wei zitten. enz kleine stapjes

Het probleem is: je wil dat je doel in 1 keer wordt bereikt. dat kan niet. Je gaat toch ook niet studeren en verwacht dan dat je meteen je diploma krijgt. Er is een lange weg te gaan met veel kleine stapjes. Je bent misschien al jaren bezig met je paardje maar dit probleem heb je nog niet kunnen oplossen en dus begin je weer bij het begin met stap 1. Dus liever niet morgen met je moeder uit rijden maar eerst zorgen dat je je paard met gemak aan een halster krijgt, en daarna weer een nwe stap verzinnen.

jessica96 schreef op woensdag 18 december 2013, 15:21:

Ik denk alleen
Myriam

Oke heel erg bedankt voor de tips allemaal!
Ik zal zeker een paar stappen terug doen en rustig stapjes erbij gaan doen :)

Oke heel erg bedankt voor de tips allemaal!
Ik zal zeker een paar stappen terug doen en rustig stapjes erbij gaan doen :)

jessica96 schreef op woensdag 18 december 2013, 18:12:


Mijn ervaring is ook dat je met heele kleine stapjes heel veel kunt bereiken.
Wel vaak doen: liefst wel 5 keer per week! Maar als dat niet kan: zo vaak mogelijk.

En inderdaad met het paard alléén werken, niet met een ander paard erbij.
Als dat tenminste kan, hè!
Mocht dat geen resultaat geven (vanwege ernstig trauma), dan kan je eerst steeds met een ander paard erbij werken. En pas als dat goed gaat, beginnen met het paard alleen.
En als het toch te veel ineens blijkt: stap nòg kleiner proberen te maken.
Is wel een uitdaging hoor! Maar het werkt echt.

Is het ook slecht om met een los paard in de bak te rijden dan?$
Ik doe dat altijd.. Als ik het land afsluit zodat mn moeders paard niet naar de bak kan rent hij gewoon door het lint heen, stroom of geen stroom