e m kraak schreef op zondag 13 oktober 2013, 22:18:


Ik rij WEL met mensen met beijzerde en bebitte stalpaarden en inmiddels zijn er daarvan 4 die nu ook zonder ijzers/bit rijden en hun paarden buiten houden, mooi 4 zieltjes gewonnen denk ik dan!
Allemaal mensen die moesten ZIEN dat ik mijn woeste arabier kan rijden zonder poespas en dat hij niet smelt van regen.
Ik denk graag in kleine stapjes, net zoals ik mijn paarden in kleine stapjes train

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 15 oktober 2013, 14:14:


Ook jij moet weer even beter lezen
Ik beweerde niet dat ik niet eventueel MET kennissen met hun beijzerde en bebitte stalpaarden uit rijden wil. Ik beweerde dat ik niet OP hun beijzerde en bebitte stalpaarden wil. Ik onthoud me van deelname in die zin, ik zal zelfs wel moeten want ik durf er niet op, ik dwing echter helemaal niets... en dus verwacht ik dat we het helemaal niet zo oneens hoeven zijn.

Wat het demonstratie effect, het zien, betreft... die goede ervaringen heb ik niet. Wel de ervaring dat er eerst alle mogelijke en dan alle onmogelijke "ja, maar"'s te berde worden gebracht. Ik doe allang geen moeite meer en ga mijn eigen gang, gelijk Piet.

Ook jij moet weer even beter lezen
Oh oeps ja OP is een heel ander verhaal
En ja heeeeeeel veel 'ja maars' maar die negeer ik gewoon

Sussie schreef op maandag 14 oktober 2013, 20:34:


Ergens volg ik je wel, je wil goed doen, je denkt al ergens wel de goede richting op.
Opdringen helpt zeker niet, mensen die die niet ervoor open staan, helpt het geen mallemoer om erover te redetwisten. Toch helpt het inderdaad dat mensen vanop een afstandje kunnen zien, af en toe eens erover beginnene...in mijn omgeving rijdt er iemand nu ook(overtuigd) bitloos en van deze persoon had ik het nooit verwacht....
Maar toch, ik moet me vaak verdedigen, zonder ijzers? Dat doet toch zeer aan hun voeten? Geen deken? hebben ze het niet koud? Bitloos? Maar ijij hebt toch wel heel brave, makke paarden.....zo ZEN... Met hun paarden gaat dat zeker niet, die kunnen ook niet naar het bos, veel te gevaarlijk. Of ik les wil geven aan dochterlief? Ja hoor, wel zonder bit want ik kan een paard met bit niet meer aanzien. Oei, nee dat gaat niet, dat durven we niet....
Altijd komen ze weer met verhalen waarom wel bit, waarom wel op stal,(paard moet er 's nachts zeker in want moet slapen en rusten.... enz enz enz.. d Het ene argument nog dommer dan het andere, en ik ben het gewoon beu al die onzin altijd te moeten weerleggen, altijd weer moeten verklaren, me verdedigen. Hier vind ik tenminste zinnige info, heb hier ook heel veel geleerd.
En weet je wat? Wat ik niet wil lezen, lees ik toch gewoon niet? Lekker rustig hoor.
Ben het niet altijd eens, doe sommige dingen op mijn manier, stel dat ook niet ter discussie (kijk wel uit ) Wil ik echter info of input van anderen, kom ik naar hier.
Maar wil je praten over hoe een stal moet worden ingericht met een slowfeeder? Wrong place, wrong question....Je gaat toch ook niet aan een vegetarier vragen hoe jij best je steak bakt..
Elk paard heeft recht op een staart

Toen ik nog in een gewone standaard manége reed werden de paarden natuurlijk gehouden dan wat jij zegt...

en dat het niet zou kunnen voor een manege of dergelijks waar rijlessen aan gehandicapten kunt geven wil ik je ook even tegenspreken.

Vlakbij heb ik namelijk dit: http://www.zorgranch-stappen.be/
Waar de paarden natuurlijk worden gehouden en alle kinderen die les volgen bitloos moeten rijden ! Misschien kan je hen dit even laten zien, kunnen ze altijd contact opnemen en veel uit leren dan

Heel even in deze discussie (heb niet alles secuur gelezen) terugkomen op het rijden met gehandicapten.
Ik heb zelf ook langere tijd in nederland daarbij geholpen, als vrijwilliger. En eerlijk is eerlijk... de paarden hadden een bit in, als ze voor de huifkar liepen. Maar voor het rijden, wat het grootste deel van hun werk was, hadden ze slechts een halster aan (ze liepen gewoon aan de hand, met iemand van de bewoners van dat centrum erop) en we wandelden over het terrein en in de bossen.
De paarden hadden ieder een eigen stal, maar de deur stond altijd open en er werd buiten, in de wei, gevoerd. Alleen hooi, overigens.
De paarden waren niet beslagen.

De gehandicapten genoten en ik denk zo dat de paarden het ook niet slecht hadden.

Het kan wel en eerlijk gezegd denk ik dat deze manier van houden niet alleen gemakkelijker en minder intensief was (ook de verzorging werd door vrijwilligers gedaan en dan is dat wel zo handig), maar ook goedkoper en beter voor het paard.

Ik heb eigenlijk nooit een reden gezien om het anders te doen. Heb wel veel plaatsen gezien waar het anders werd gedaan, maar daar zou ik mijzelf dan niet zo prettig bij voelen.