e m kraak schreef op vrijdag 20 juli 2012, 12:01:


Precies. En waar bevindt die reetveter zich? Rond het hoofd van het paard of in de handen van de ruiter?
Volgens mij was jij er toch een groot voorstander van dat het touw van het hoofdstel vele malen dikker moest zijn dan het touw van de teugels.
Dat is dus hetzelfde principe als wat ik bedoel.


Precies, zie boven.


Ik had destijds een bontje om de neusriem van de libra gemaakt inderdaad. Maar wat je nu zegt, is dat in het belachelijke trekken. Wat wil je daarmee?

Peet schreef op vrijdag 20 juli 2012, 11:32:


Een paard pijn doen met lichte druk....ik heb iets gemist wellicht, maar als dat al pijn doen is.... .
Sorry maar zo teergevoelig zijn paarden niet, het zijn geen schoothondjes die van het minste piepend wegkruipen. Ik vind het soms frappant dat er zo'n verschil is in omgang met paarden...paarden houden eerder niet van getuttel, maar duidelijkheid. Geen vage signalen, maar een kort signaal en dan druk los. Dat werkt veel irritanter, dat er gewerkt wordt met een paard en dat de druk niet op tijd losgelaten wordt of paard niet begrijpt waar het over gaat. Ik heb hier echt geen problemen.

Wat ik altijd zo leuk vind, is dat paard ideale graadmeter is. Vooral m'n ene paard is daar een krak in. Die is enorm gevoelig. Kom ik af met de koordhalster, doet ze haar kopje naar beneden zodat ik die kan aandoen, ze houdt het dan zelfs zo beetje scheef zodat ik de knoop kan dichtdoen, vind ik altijd schattig. Kom ik af met iets anders, loopt ze weg. Als ik haar ooit pijn zou gedaan hebben met die reetveter, dan mag je je kop erop verwedden dat ze wegloopt als ik het wil aandoen, want dat doet ze met alles waar ze niet tuk op is. Mocht je me kennen, zou je deze opmerking ook niet geven, want hier vinden ze allemaal dat ik veel te veel inzit met m'n paarden


Een brede neusband met kussen werkt eerder veel irritanter volgens mij, omdat het constante druk geeft doordat het toegegespt wordt rond het hoofd, daar houden mijn paarden dus zelf helemaal niet van en dat hebben ze me heel erg duidelijk gemaakt, in die zin is het voor mijn paarden eerder niet aangenaam zo'n breed ding rond hun hoofd. De reetveter hangt los rond het hoofd, en geeft alleen signaal als het moet. Dat is duidelijk, vandaar dat je met touwhalster zo goed kan werken met druk-los.

Peet schreef op vrijdag 20 juli 2012, 14:17:


Dát klopt!
De dik-koordige teugels aan poepiedunne zogenaamde 'NH' touwhalsters vond en vind ik idioot en contraproductief.
Maar ik herinner me nog uitstekend het commentaar op bokt indertijd á la 'zoals hij het wil kan ik het niet vasthouden' (lees: kan niet trekken).
En ik meen dat nog altijd iemand hier een onderschrift heeft dat reaguurde op dat ik de lat te hoog zou leggen...
Sorry dan maar ik meen echt 110% zeker te weten dat ik gelijk heb in wat ik over tomen onderzocht heb en blijf bij mijn statements.


O.
Maar ik vindt leren riemen en bontjes echt heel iets anders en kan dat desgewenst ook wel weer onderbouwen.


Ik trek helemaal niets belachelijk, ik ben zo serieus als maar kan. Ik vind het aan de andere kant niet erg geloofwaardig dat als je libra begrijpt (niet alleen libra als modelletje, maar ook en vooral de argumenten voor materiaaleigenschappen en stimulusoverdracht) je dat vervolgens de rug toe draait en vrolijk de rommel gaat verkopen waar wat aan verdiend wordt want het paardenpubliek is toch zo stom als des varkens' achtereind. Niet denigrerend bedoeld hoor, maar hoeveel hebben er nu al gefaald in het leggen van enkele simpele knoopjes in een touwtje en het oververhitte denkhoofd in arren moede in de schoot gelegd?

Materiaaleigenschappen zijn in deze heel belangrijk nmm.
Ik heb destijds tegen jou gezegd dat ik niets tegen je bontjes heb, maar dat ze ook niets toevoegen. Eigenlijk heb ik er wel wat tegen: het veroorzaakt weer een ruislaag, een verdoezeling die je niet moet willen.
Maar een bontje meer of minder valt in het niet qua effect vergeleken met foute materiaalkeuzen als leer en biothane e.a. plastics t.o.v. koord.

Alleen al over koord valt enorm veel meer te zeggen en uitontwikkelen. Als je eens met iemand praat die daar verstand van heeft blijkt dat er heel veel soorten koord zijn met heel veel verschillende eigenschappen: meer of minder rek, stijfheid, breeksterkte, slijtvastheid, gladheid, hardheid, etc. De ene soort kunststof brandt veel sneller bij wrijving dan de andere of komt harder over of voelt juist prettiger aan, snijdt sneller. Verschillen in kern en twijning en nog veel meer.

e m kraak schreef op zaterdag 21 juli 2012, 13:03:


Egon, ik ben nooit een voorstander geweest van touw. Vandaar ook een bontje om de neusriem van de libra destijds.
Er is dus ook geen sprake geweest van de rug toedraaien; na een paar maanden libra ben ik destijds overgestapt op mijn leren hoofdstel met brede neusband waar ik nu, na zo'n 8 jaar, nog altijd mee rijd/train.
Misschien was jij in de veronderstelling dat ik al die jaren met de libra heb gereden en dat ik nu opeens zomaar "vrolijk" (?? omdat ik geld wil verdienen en rommel verkopen wil ) leren hoofdstellen ben gaan verkopen, maar die veronderstelling is dus onjuist. Ik ben een voorstander en liefhebber van zacht, vriendelijk materiaal, en niet (en nooit geweest ook) van touw om het hoofd van het paard tijdens het rijden/trainen.

We hoeven het hier niet over eens te zijn Egon. En ik vind het ook niet zo sportief dat je zo dikwijls tegen me aan zit te trappen en mij van dingen beschuldigd die uit de lucht gegrepen zijn. Doe ik ook niet bij jou. Jij je touwtje, ik mijn leer, klaar wat mij betreft.

Peet schreef op zaterdag 21 juli 2012, 14:17:


OK eindelijk dan eens duidelijk. Let's agree to disagree.

Maria Delavega schreef op vrijdag 20 juli 2012, 21:35:


Mijn Liltje vindt een sidepull met een brede neusriem die stevig rond haar hoofd zit juist het prettigst. Mijn vorige paard reed ik meestal met een touwbosal die erg los zat. Zij vond dat prettig, Liltje raakt daarvan geirriteerd, vooral bij draven vindt ze het erg irritant een los ding rond haar hoofd.

Monique Meijer schreef op zaterdag 21 juli 2012, 18:34:


Wat leuk, bijnaam van mijn paardje is ook Liltje . Je ziet, elk paard is anders zoals de mensen ook elk hun voorkeur hebben.
Bij mijn touwhalster die ik nu gebruik, zit er een leertje onder die door het vet van de neus ook zachter geworden is. Dat touwhalster zit bij mijn Liltje (Una) ook niet zo los omdat ze een kemel van een hoofd heeft.
Ik vind touwhalster echter gewoon niet precies genoeg om heel fijntje te gaan werken. Vandaar dat ik eentje gemaakt heb combinatie touw en leder. Is gewoon fantastisch hoe die op het hoofd ligt, heeft nergens niets meer van het model van een gewoon hoofdstel en je kan meerdere combinatie's maken naargelang paard erop reageert. Neusriem van m'n nieuwe hoofdstelletje ligt ook vaster, maar niet puur touw op de neus, dat vind ik persoonlijk ook te hard. Ook geen kruiselings systeem, vind ik persoonlijk absoluut niet fijn werken voor een paard dat puur op touwhalster geleerd is. Als paard goed op de stemhulpen is vind ik dat niet nodig om zo'n pittig hoofdstel te gebruiken. De Libra wil ik wel eens proberen, maar denk niet dat het iets voor ons zal zijn daar die op de kaak kruist...ik blijf bij wat ik nu gemaakt heb.

Maria Delavega schreef op zondag 22 juli 2012, 13:40:


Mijn Liltje bestemd waarmee we op pad gaan - het is immers haar hoofd waar dat ding om moet zitten.

Ik heb met Liltje ook een gewone bosal geprobeerd, maar dat vond ze helemaal niks, dat ding om haar neus. Ze heeft ook een enorm grote neus, dus een passende bosal vinden was sowieso lastig. Via mijn trainster heb ik een sidepull geprobeerd. Eerst geen succes, Liltje vond de rawhide neusriem een verschrikking, ze liep gewoon op eieren, bang om iets fout te doen. Ik vond de zware brede leren teugels vreselijk onhandig. Een stukje leer onder de neusriem maakte een heel verschil voor Liltje, ze liet zich ook aardig sturen, gooide haar hoofd niet in de lucht, een rustig en tevreden paard.

Ik heb toen bij Pien een sidepull gekocht met leren neusriem en die bevalt Liltje tot dusver goed. Ik heb er voor mij touwteugels aangezet.

Monique Meijer schreef op zondag 22 juli 2012, 13:57:


Bosals en touwhalsters zijn in feite handig bij rijden met 1 hand. Ik vind de sturing onderaan erg goed , maar heb dat aangepast om met twee handen te rijden, dus werken aan de zijkanten onderaan, ipv centraal onderaan.
Als ie niet te breed is qua neusriem en niet te zacht gepolsterd, vind ik een gewone leren sidepull ook wel goed. Ik heb deze gehad voor het opleren van m'n oudste merrie: http://www.kraemer-pferdesport.de/Sidepull-Padded.htm?websale7=kraemer-pferdesport&pi=181530&ci=247589, kostte ook maar 49,90 euro en deed prima z'n werk voor het eenvoudige stuurwerk.
Touwteugels vind ik ook veel fijner om te rijden, nooit geen leren teugels meer voor mij.

Maria Delavega schreef op donderdag 19 juli 2012, 18:14:


Bweeeeeeeeeeh walgelijk ding. Ik betreur het sowieso dat Parelli bij de hogere levels weer overgaat op een bit. En ik vind het nog rampzaliger dat mensen die het PNH programma (letterlijk) volgen zich vervolgens weer laten hersenspoelen dat het beslist nodig is een bit en dat je ook weer moet gaan kopsjorren:

http://www.youtube.com/watch?v=KhE1YIT3zAY

Imo ben je dan weer terug bij af.

Arabesk schreef op zondag 22 juli 2012, 22:37:


Het kan aan mij liggen, maar volgens mij kwam in de oudere versies van lvl 2 van Parelli de bitterij nog niet voor. Invloed van Linda misschien? Komt op mij over als erodering van alles waar Pat voor beweerde te staan.
Of is het gewoon een commercieel denkend aanboren van nieuwe niet zo western georiënteerde dressuurders-markten?

e m kraak schreef op zondag 22 juli 2012, 23:23:


Jawel, maar dan gewoon een trens en dan losse teugels, maar dat zat pas helemaal aan het einde. En er werd niet zo op gehamerd. Het kon net zo goed met een touwhalster.


Ja vooral dat laatste denk ik zo heb je in NL en Europa ook een markt, waar 80% van de ruiters dressuur rijdt....