Peet schreef op vrijdag 4 mei 2012, 9:50:


Leuk ja... dat is idd typisch het veulenhappen. Heb ik meer gezien. Valt ook nauwelijks te verwarren met het kauwen en likken zoals bedoelt in het onderzoek, lijkt me?

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 10:04:



Ja dit is niet het normale kauwen en likken.

Ik ben wel benieuwd of Egon dit veulenhappen bedoelde wat zijn veulen bij zijn hengst deed, of dat dat toch het kauwen en likken was?

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 9:53:


Al het natuurlijke, bij het paard passende, gedrag gedesensibiliseerd, weggeclickerd of hoe je het ook wilt noemen, zodat er een perfect luisterend maar "doods" paard tegenover je staat die overgeconditioneerd is en op verzoek zijn kunstjes vertoont ... allemaal naar de maatstaven van ons mensen.
Persoonlijk vind ik dit niets, een paard moet vooral paard zijn en ja ... daar hoort zijn paardengedrag nu eenmaal bij. Het is aan ons om dat te herkennen en daar mee om te gaan, niet het paard moet zich aanpassen aan onze ideeën omtrent wat "natuurlijk" gedrag is.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 10:02:


Spierspanning is zo'n beetje het enige waar ik op let ... met name de benen (voorbenen). Daarna zie je, als het echt freaky wordt, de rest volgen ... oren, ogen, hoofd etc. Maar de eerste signalen zijn: spierspanning! Kijk maar eens goed, ook in de wei ... als er ergens op het terrein "iets" is, zie je één van de voorbenen onder spanning komen, direct gevolgd door een oor ... als het echt iets is wat alarmerend zou kunnen worden ... gevolgd door hoofd omhoog en de rest staat onder spanning ... ready to take off! Tenminste, zo interpreteer ik het ... wellicht volledig verkeerd, maar ze tonen bij mij niet echt overspannen!

Anja Seijn schreef op vrijdag 4 mei 2012, 10:25:


Er zijn veel vormen van desensibiliseren; goede en slechte. Bij een aantal zaken kan dat verdraaid handig zijn, zoals verzorging.

Ik vind persoonlijk dat er een heel erg groot gebied zit tussen een 'doods' paard en een paard wat zelfs van zijn eigen schaduw in paniek raakt.

En overgeconditioneerd???
Ik weet het niet hoor Anja... Ze zijn er wel. Ik zie inderdaad met name in de rage van Vrijheidsdressuur paarden met uitgedoofde blik, maar geloof maar gerust dat daarbij meer wordt gebruikt dan een clickertje bij een loslopend paard.

Juist bij de correct clickergerainde paarden zie ik paarden die gewoon zichzelf kunnen zijn.
Die doodse paarden zie ik juist bij veel drukgebruik.

En dat een paard een paard moet zijn en gedrag ook herkenbaar moet zijn en daar iets mee gedaan moet worden... absoluut. Maar persoonlijk zie ik juist die enorme diepe interesse voor gedrag en het hoe en waarom bij de goede clickertrainers. Juist die mensen willen het naadje van de kous weten en begrijpen waarom een bepaald gedrag opduikt. Juist die mensen nemen signalen serieus. Dat is in ieder geval mijn ervaring.

Als je beeld van een clickergetraind paard werkelijk een doods, overgeconditioneerd paard is, nodig ik je van harte uit om hier een kijkje te komen nemen. En dat meen ik.

Mag je meteen ook kennis maken met de honden en de kat, die ik ook met clicker train.
De kip is helaas dood.

Ik kan je verzekeren dat ik juist met clickertraining niet alleen paarden uit hun schulp zie kruipen en juist die doodse gehoorzaamheid/over zich heen laten komen, zie verdwijnen, maar ook dat bv een stresshondje als onze daisy beetje voor beetje meer zelfvertrouwen krijgt en daadwerkelijk begint te communiceren.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 11:16:


Ik schrijf nergens dat een clickergetraind paard doods is ... ik schrijf wel dat het overconditioneren een "doods" paard geeft. Volgens mij schrijf jij exact hetzelfde.

Anja Seijn schreef op vrijdag 4 mei 2012, 12:20:

ah oke, dan begreep ik het verkeerd.
Daar heb je idd gelijk in.

Peet schreef op vrijdag 4 mei 2012, 10:16:


Mijn veul deed natuurlijk aan veulenhappen, dat schreef ik toch ook?
Ik vind het happen in je filmpje trouwens ook weer anders dan dat van een veul waarbij de mondhoeken echt helemaal naar achteren getrokken worden, een minder sterk signaal.

Volgens onderzoek dat ik gelezen heb maar nu niet terug kan vinden vormt dat hapgedrag een cluster van afgeleiden vanuit het veulenhappen.
Het kan in verschillende vormen dus verschillende betekenissen hebben.
Daarom, goed waarnemen want happen en happen zijn er 2. Daarom schreef ik ook dat ik verwacht dat iedereen gelijk heeft, ik denk dat het clicker-happen bij Piet toch ook weer net even anders is: misschien is de houding wel anders, of staan de oren anders, of nóg wat anders... weet ik veel! Daarom: maak er een duidelijk fillempie van als het een constante is (stressbarometer).
Het door Roberts uitdrukkelijk gewenste onderwerpingshappen heb ik nog nooit bij belonend beleren waargenomen, is mijn enige bewering hierin geweest.

Spirithorses schreef op vrijdag 4 mei 2012, 8:46:


Hoe voorkom je dat wanneer je nog maar net het hek ook bent om een stukje te gaan wandelen?
Quiberon gaapt nl erg snel, terwijl hij toch makkelijk van de wei wegloopt en er nog niks spannends gevraagt wordt.
Meestal heeft hij dan een relaxte borstelbeurt achter de rug, wat hij ook goed laat zien

_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Het gapen vanuit onzekerheid kan je door middel van oefeningen die hij goed kan (afleiding), voorkomen.
Als je weet dat gapen op bepaalde momenten voorkomt kan je er van tevoren op inspringen. Het hangt dan af van jouw houding en hoe je anticipeert.
Het paard zal door veranderend gedrag, veranderen in een zelfverzekerder paard.

Bij het ene paard kan onzekerheid al aanleiding zijn om niet weg te willen, of uiteindelijk hierin gaat veranderen. Het karakter speelt een grote rol + combi. wel/geen leidinggevende.