En wat betekend gapen dan. Quiberon kan dat nl. heel goed. Zodra wij op pad gaan om te wandelen dan volgt er vaak een hele reeks gapen achter elkaar nog voordat we de heuvel over zijn. Hij loopt dat gewoon lekker mee. Zou hij gewoon een super relaxed paard zijn
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Anja Seijn schreef :>

Ik weet het ook niet hoor. Vandaag nog meegemaakt tijdens een spelletje polebending in de bak dat een van mijn paarden uit zichzelf ging sjezen en spontaan galopwissels maken bij de pionnen, die had duidelijk plezier voor 10 en liep duidelijk te kauwen en te likken achteraf. Kan me niet voorstellen dat dit paard overvraagd werd.

Spirithorses schreef op donderdag 3 mei 2012, 23:36:


Maar is dat wel hetzelfde kauwen, in dezelfde houding en met dezelfde vind ik nmm unieke uitstraling als dat veulenkauwen? Jammer dat je niet gefilmd hebt want dat is wat ik me afvraag. Die agressieblokkade, die sleutelprikkel vind ik er heel uniek uitzien in tegenstelling tot een paard dat zomaar eens kauwt. Paarden kauwen nu eenmaal om van alles zonder dat je daar allerlei bij hoeft te denken, maar het gaat toch om een heel specifieke sleutelprikkel en afgeleiden?

Piet schreef op donderdag 3 mei 2012, 19:06:


Net als Pien, probeer het goed op een filmpje te krijgen anders komen we hier nooit uit.
Ik denk dat het nauwelijks anders kan dan dat er spraakverwarring en begripsverwarring is, dat iedereen gelijk heeft en dat er verschillende manieren van uitdrukken verbonden aan kauwen (en likken) zijn. Niemand heeft ooit beweerd dat paardentaal simpel is

Lijkt me toch simpel wat ik schrijf? Heeft niks te maken met toevallig een keer kauwen en likken. Ik heb het ergens beschreven toen ik Shiny aan het zadelmak maken was, een jaar of 4/5 geleden. Kan helaas niks vinden in die soep van oude gegevens.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Likken en kauwen wordt gezien als afvloeiing van spanning.
Daar gaat het om.

Spanning die voornamelijk ontstaat bij werken met druk, waardoor je hetzelfde gedrag niet of nauwelijks tegen komt bij correcte clickertraining

Maaaaaarrrrr... ik kan mij bv voorstellen in het verhaal van Pien, dat het ook het afvloeien van opwinding kan zijn. Opwinding van het racen e.d...Dat is toch in feite ook spanning?
Spanning in de positieve zin. Toch?
Is het dan niet gewoon een methode om de adrenaline omlaag te brengen?

Ik zal zelf eens op zoek gaan naar illustratie-filmpjes. Heb helaas niets van mijzelf.

e m kraak schreef op vrijdag 4 mei 2012, 0:04:


Ik zal mijn best doen om er een filmpje van te maken. Maar we gaan dit spelletje vandaag niet meer doen, misschien het weekend. Het is een nieuw paard van ons.

Zou wel leuk zijn...

Wat ik mij net bedenk....

Likken, kauwen ed zie je dus steeds bij methodes die vanuit negatief reinforcement werken en wordt daarin ook nagestreefd
(net als gapen)
Daar kun je dus de conclusie uit trekken dat het leerproces met meer of minder stress gepaard gaat, vanwege de behoefte tot het afvloeien van energie.

Extremer is het waarschijnlijk in de zin van overgave zoals bij Monty omdat daar het stresslevel nog een graatje hoger zit.

Maar je ziet het dus ook in situatie van positieve opwinding (lol trappen) bij het afvloeien van adrenaline.

Ik ga eens heel erg opletten wat ze precies doen na een hele leuke clickersessie, waarbij dus ook sprake kan zijn van positieve opwinding, zij het in mindere mate als de race van pien.

Ik vraag mij dus af, welke bijkomende signalen daarbij van belang kunnen zijn voor interpretatie. Net als bij soortgelijk gedrag in de wei.
Waarschijnlijk zitten er minimale verschillen in, die zo een twee drie niet opvallen.
In die zin snap ik egons vraag naar filmpjes helemaal. Zou inderdaad wel erg boeiend zijn.

Nee, paardentaal is inderdaad niet zo simpel
(of mensen hebben in vergelijk met paarden een plank voor de kop. Dat kan ook)

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 4 mei 2012, 6:54:


Hoe erg is het als een paard kauwt en likt na iets moeilijks, inspannends, een correctie, een terechtwijzing in de groep, leuks (zelfopgelegde spanning) whatever. Ik heb daar helemaal geen enkele moeite mee als een paard dat doet. De een doet het ook sneller dan de ander. Dat maakt toch niks uit? Ik heb met deze gedachte de hele week tijdens het werk naar mijn paarden gekeken en ik vind er weinig 'afvloeien van stress' aan. Veel is ook zelfopgelegd (zoals het voorbeeld van Face, ons nieuwe paard, gisteren).

Gapen daarentegen is voor mij wél duidelijk een teken van afvloeien van spanning agv overvraging, teveel druk etc. Dat signaal moet je wél kunnen voorkómen, vind ik.

e m kraak schreef op donderdag 3 mei 2012, 23:59:


Veulenhappen is iets heel anders, dat herken je meteen. Het is ook geen kauwen en likken, maar echt happen.
Ik heb er wel filmpjes van, een hele mooi zelfs. Ik ga even zoeken.

wellicht gaat het hier om het geheel aan signalen?

Omdat ik dit best een boeiend onderwerp vind...

Op zich lijkt dit allemaal leuk en aardig. Paard likt veelvuldig. Persoonlijk zou ik hier toch denken aan een stuk spanning, omdat het paard geen benul van de bedoeling heeft. En dan bedoel ik dat het wel doet wat verwacht, maar dat het te 'onberekenbaar' is voor het paard (ik weet niet goed hoe ik het anders moet uitdrukken) en voor spanning zorgt.

Het is de vraag of je dat negatief moet opvatten, gezien het theoretisch kan weglopen.
(ik ben geneigd om te denken dat het voor het paard een warrig geheel is wat onzekerheid meebrengt)
Maar goed... dat is dus theoretisch. Bij je blijven kun je zowel met negatief reinforcement als met positief reinforcement bereiken.
Let wel..... het gaat mij hier puur om het gedrag van het paard, niet of iets goed of fout is en al helemaal niet om kritiek te uiten. Ik probeer er alleen van te leren. Puur uit interesse.

http://www.youtube.com/watch?v=9ifhUccJdsE&feature=related

Soortgelijk verhaal... veel kouwen en likken, maar hier zou ik het eerder als opperste concentratie vertalen?? (kijkend naar de hele houding van het paard)

http://www.youtube.com/watch?v=5hPr8-1uglw

Volgens de jonge dame in de film een tutorial over achterwaarts leren met clicker, met de veelgehoorde verklaring voor het lippen/kauwen, dat het paard dan nadenkt.
Ik denk in dit geval toch echt spanning die voorkomen had kunnen worden.

(1.35)

http://www.youtube.com/watch?v=UjgZ0WEXEGs

Je ziet dezelfde reacties bij parelli bv

Ik denk dat het op zich al goed is dat een paard opgebouwde spanning in een training kan en mag lozen.
Maar dat je het met clickertraining (correct uitgevoerd) niet of nauwelijks ziet, betekent het dan niet dat deze vorm van training per definitie minder spanning met zich meeneemt, die later dan geloosd moet worden?
Of heeft het te maken met het feit dat minder wordt gevraagd?

e m kraak schreef op donderdag 3 mei 2012, 23:59:

Het kauwen en likken dat mijn paard weleens doet tijdens trainen en waarvan ik niet altijd weet wat ze ermee bedoelt (áls ze er al wat mee bedoelt), ziet er heel anders uit dan het kauwen dat ze doet tegen de leidmerrie. Dat ziet er precies zo uit als veulensmakken en tot voor kort dacht ik dus ook dat alleen veulens dat deden. Totdat mijn paard (vier jaar) het ineens ging doen tegen de dominantere merrie...

Het kauwen tijdens/na trainen ziet er meer uit alsof er nog een hooitje tussen de kiezen zit of zo.