Heb zelf 3x in de trailer zelf meegereden en ik vond t allesbehalve een pretje! 1x met een idioot achter t autostuur .De handelaar ,waarvan ik mn veulentje had gekocht. De rit duurde niet lang ,maar mijn god ,wat een ellende.
2x met fatsoenlijke automobilisten,maar vond t evengoed duizelingmakend.
Ik heb toen daarna 2x,omdat t nodig was een paardentaxi laten komen.
Kleine vrachtwagen.
Wereld van verschil!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

e m kraak schreef op maandag 26 september 2011, 21:56:


Jeetje, Egon! Moet dat nu?

Paul, er is zeker een heel verschil tussen een trailer en een vrachtwagen hoor. Geluiden, vering en stabiliteit zijn niet met elkaar te vergelijken. Ook het zicht kan in een vrachtwagen fijner zijn. Afhankelijk of de vrachtwagen voldoende voorzien is van ramen en luiken.
In een trailer staan paarden met het hoofd in de rijrichting. In een kleine vrachtwagen staan hun kont naar de rijrichting, wat fijner is met remmen of optrekken (ook al doe je dat nog zo voorzichtig). Door het paard met zijn kont in de rijrichting te plaatsen en voldoende ramen aan de achterzijde te plaatsen, ziet het paard ook het verkeer aan komen rijden. Wat minder angstig is.

Toch maar een workshop rechtrichten organiseren? Dan kun je mijn vrachtwagen eens proberen!

Mijn zus heeft bij haar veulen in de trailer gestaan, toen we die naar de kliniek brachten. En zij zei dat het een heel beangstigende ervaring was. En dat dat ding een hels kabaal maakte.
Paardlief heeft zelf ook een duidelijke voorkeur voor vrachtwagens, dus die zal daar ook wel een reden voor hebben...

Mijn paard is overgings sinds de tijd dat dit topic gestart werd van stal verhuisd. En op haar huidige stal is een trailer aanwezig, van de staleigenaresse.
Ik zou in principe wel kunnen vragen of ik ermee mag oefenen. Maar ik denk eigenlijk dat dit niet meer goed komt. En dat ik maar moet stoppen om het te willen. Sommige dingen kan je niet meer fixen.
Het oefenen levert ook stress op voor mijn paard en ik wil niet dat ze nu gestresseerd is.

e m kraak schreef op maandag 26 september 2011, 19:28:


Rubio is een supertrailerpaard die over de halve wereld gereisd is en nog steeds zó in alles stapt wat maar rijdt. Hij was echter nog nooit in een tweepaards houten trailer met schuin oplopende loopplank geweest waarbij hij achteruit eraf moet. Zo'n standaard trailer die de meeste mensen hebben (wij dus ook). En ik heb eergisteren op de Veluwe nogal moeten staan klooien want hij wou mijn trailer niet meer van harte in (hij was er wel 4 keer eerder zonder problemen ingegaan). Stomme rammelbak.

De loopplank is te moeilijk, hij staat te smal (kan z'n benen niet ver genoeg uiteen zetten voor de stabiliteit), er zit een rek in het midden dat hem waarschijnlijk in de weg zit, hij is aan de voorkant te kort én het ding rammelt aan alle kanten. Voor mij was het de laatste keer dat ik zulke afstanden met deze trailer wil rijden en wij zijn van plan een vrachtwagentje te gaan kopen omdat de paarden daar veel relaxter op staan.

Da's echt wel een verschil....

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef op maandag 26 september 2011, 22:04:

Ja, dat vind ik dus ook. Wonderbaarlijk, want als je inderdaad weet hoe het in zo'n aanhanger is kun je je maar moeilijk voorstellen dat zo'n claustrofobisch dier van nature daar überhaupt in gaat. De herrie die de trailer maakt en wat van buiten komt, de beweging... Doodeng.

Spirithorses schreef op dinsdag 27 september 2011, 8:56:


+ De hoogte.
Pête heeft met trailers vooral erg veel schrik om haar hoofd te stoten.
(Ze snuffelt ook hel hele dak af ipv de loopplank voor ze er een voetje in durft zetten.) En als ze panikeert gooit ze haar hoofd omhoog (Waardoor ze zich soms ook echt opnieuw stoot, als ze dat te heftig doet.) En reageert dan altijd heel angstig op druk op haar halster. Ik moet haar dan achterwaarts laten gaan, tot ze eruit is en kalmeert voor ik haar weer voorwaarts kan vragen.
Ze slaat niet elke keer tegen het dak, maar het gebeurt wel. Dus eigenlijk bevestigt ze haar eigen angst telkens opnieuw. En dit heb je zelfs met de hoogste trailers.
En dan is Pête eigenlijk nog maar een klein dropje.
Vrachtwagens, en zeker zulke grote, zijn veel ruimer.

En wat Anja al schreef. Ze staat liever niet recht in de rijrichting.
Maar wel dwars (en blijkbaar ook achterste voren)
Ze is wel eens vervoerd met een camera in de vrachtwagen. En toen zei de chauffeur dat ze opvallend slecht evenwicht had. En dat ze de schotten gebruikte om tegenaan te leunen. Als ze recht voorruit staan, dan kunnen ze dat niet.
Je kon toen met die camera ook zien hoe ze reageerde op elk manoeuvre. En die man moest toen dubbel zo voorzichtig en traag rijden als hij gewend was, zei hij. Omdat ze dreigde onderuit te gaan. Ze hing met haar volle gewicht tegen de wanden aan.

Een vriendin van mij had dit ook voor met haar paard. Die is in de trailer enkele keren met zijn achterhand onderuit geschoven bij gewone remacties en kan/mag dus echt niet met een trailer reizen.

Martina schreef op dinsdag 27 september 2011, 9:13:


Gek genoeg denk ik dat het antropomorfistisch is om zo hard te veronderstellen dat het 'doodeng' is. Want hoe verklaar je anders dat er zo ontzettend veel paarden op de wereld probleemloos en veelvuldig in allerlei rammelkistjes stappen, keer op keer?

WIJ denken dat het eng is en claustrofobisch etc, IK denk dat zelf ook, maar de praktijk wijst iets heel anders uit.

Ans Jondral schreef :

Rubio is ook niet zo groot maar toch kwam hij telkens met zijn hoofd tegen de flap van het zeil. Ik zou hem wel kunnen leren láág te gaan maar dat neemt het gerammel en de smalheid nog niet weg dus is geen blijvende oplossing.

Hij is gewend om in een opstaptrailer te stappen, dus zonder loopplank en dat zie je dan ook; hij maakt een sprongetje de trailer in en slaat de loopplank liefst over. Ook snapte hij niet dat hij er achterwaarts weer af moest. Bij zijn vorige eigenaar kon hij vooruit lopend er weer uit. Verder is hij altijd per vrachtwagen vervoerd.


Ik heb inmiddels geleerd dat de meeste trailers voor de paarden te smal zijn om hun benen goed uiteen te zetten, dan kúnnen ze hun evenwicht niet vinden. Zeker in de mijne (houten tussenschotten).


Dat vind ik ook helemaal niks....

Nu hoorde ik afgelopen weekend toevallig ook van Angelique dat een van haar pony's over zijn mest was uitgegleden en was gevallen en Nils vertelde dat veel paarden juist vooraan problemen kunnen hebben als ze met hun borstbeen tegen de voorstang komen met remmen bijvoorbeeld. En dan zit je nog met het te weinige aan voor ruimte, ook als er ook nog een baal hooi voorin hangt. Achterin schijnt niet zovaak het probleem te zijn (volgens Eddy Modde).

Je wilt het graag zo veilig en comfortabel mogelijk maken. Op dit moment ben ik daar weer erg mee bezig aangezien ik regelmatig met de trailer op pad ben.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 27 september 2011, 9:45:


Dat 'laag' is ook maar een tijdelijke oplossing.
Ik had Pête eerst met voer proberen te laden. En dan telkens het voertje laag geven, zodat ze eigenlijk al uit zichzelf haar hoofd laag zou houden.
Dat werkte wel, want na elk stapje voorwaarts deed ze haar hoofd omlaag ipv omhoog.
En in de trailer bleef ze dan ook staan met haar hoofd laag.
Maar er kwam altijd een moment dat ze haar hoofd weer omhoog deed en dan schoot ze alsnog in paniek. En Pête neemt geen voer aan als ze gestresseerd is. Dus je kan dan ook haar hoofd niet meer laag vragen.
En ze is ook en keer door haar hoofd laag te houden tegen de voorstang aangebotst. (En hup, weer paniek en er eruit natuurlijk.)
Dus dat plan heb ik dan maar laten varen. Want ik had de indruk dat het na een tijdje contraproductief werd en dat het een routine werd om zodra ze haar hoofd naar een normale hoogte bracht om er meteen uit te lopen.

Zou dat gerammel niet minder zijn met 'kwaliteits'-trailers?
Mijn zus zei dat ze op de autosnelweg ook echt met momenten angst kreeg om dat het leek alsof de trailer uit elkaar zou gaan vallen... zo'n kabaal.

Spirithorses schreef op dinsdag 27 september 2011, 9:45:


O ja, en nog zo eentje.
Je moet zorgen dat de staart van je paard kort genoeg is.
Want ze gaan soms een beetje door de achterbenen om evenwicht te houden. En als de staart de grond dan raakt, kunnen ze er bovenop gaan staan en zo vallen.
Iemand vertelde dat eens tegen mij dat hij dat had meegemaakt. Hij dacht dat met de camera op te merken. Een stuk van de staart geknipt en het paard is nooit meer gevallen.
(Sinds ik dat hoorde zet ik er altijd eerst de schaar is, voor ik een paard moet vervoeren. )

Spirithorses schreef op dinsdag 27 september 2011, 8:56:


He, ik wil mijn truckje juist verkopen (omdat ik geen paarden meer wil ophalen) Mijn vrachtwagen heeft een open verbinding met de laadbak, dus je kan onderweg gewoon met je paard communiceren, tevens kunen slanke mensen door de opening klimmen en je kan in de comfi hooiruif gaan zitten of bij de paarden komen in geval van probleem. Ik vind het vervoer met de vrachtwagen veel comfortabeler voor de paarden dan de trailer, en dus ook voor mezelf.

Spirithorses schreef op dinsdag 27 september 2011, 8:56:


Ik heb Shiny een aantal keren als demonstratie clickerpaard voor wat groepjes mensen op locatie gebruikt.
Exact jouw verhaal met Rubio, terwijl hij voor die tijd zelfs los achteruit de loopplank opliep als ik dat vroeg.
Na een keer of zes ofzo, wilde hij zelfs niet meer op 10 meter afstand van een trailer komen.
Ik heb hem helemaal opnieuw moeten leren laden met heel veel speciale aandacht voor het wennen aan de teringherrie tijdens het rijden.
Nu gaat ie er zonder problemen in, maar het zal nooit z'n hobby worden.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef :

Ja, ik snap het. Dat wil ik met Rubio juist voorkomen, vandaar mijn beslissing om een vrachtwagentje te gaan kopen. Rubio is zo'n gemakkelijk en trouw paard dat alles voor je doet, dat wil ik niet verpesten.

Groet, Pien