Daniëlle, de paarden en ik: we hebben het strand op 1 km. na net niet gehaald!
Jammer, maar Catcher liep gewoon niet helemaal zuiver. We hebben de kortste route, dwars door de rijstvelden in de lagune genomen naar ons overnachtingsadres, dat was dus bij Sue. Jullie nog wel bekend dat de Lusitano jaarlinghengst.
Beide paarden zouden daar overnachten in de paddock, voorzien van fris water en een lading hooi. De volgende dag zouden we ze naar huis rijden.
Preventief hoefschoenen meegenomen... leek me beter! En ja, hij liep al een stuk beter.
Eigenlijk weinig of niets aan de hand, maar toch op ons dooie akkertje de 14 km. al stijgend naar huis gereden. Thuis gekomen viel het me op dat hij 1 achterbeen in de rust zette. De volgende dag was de kogel licht gezwollen en liep ie helemaal niet jofel.
Dus of hij nu toch wat overbelast is, kan ik me nauwelijks voorstellen.... of op 'n vette kei heeft gestaan en gezwikt... we weten het niet.
Het zal met rust en hier rondscharrelen moeten genezen he?
We troosten ze wel met vers gemaaid gras.
Zelf stapte ik gisteren van 'n eigen stoepje in 'n klein kuilje en verzwikte stevig m'n enkel.
Alles kraakte en ik vermoed dat de spieren/pezen in de overstretched stand zijn gegaan.
Gevolg: vocht in m'n enkel/kogel... en lichtelijk blauw en gevoelig.
Catcher en ik delen nu de ellende
Genoeg gereden voor voorlopig, ze mogen eerst weer eventjes bijkomen.
Maar...... zij en wij hebben genoten!
Morgen brengen we Daniëlle naar het station... en tegen middernacht zal die weer op Nederlandse bodem staan. Denk dat ze zelf nog wel het e.e.a. gaat vertellen in deze draad
)
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
