Ach, ik word hier helemaal tureluut van....
Bitloos, ijzerloos, natuurlijk bekappen, geen zweep of sporen, open stal, paarden in groepsverband,... daar krijgen we grootste onderscheiding op... maar de rest...????
Proper water en kwaliteits gras/hooi, dat blijkt dus nog vééél moeilijker te zijn.
Vorige zomer hadden onze paarden een serieuze dip: loom, uitgedroogd, stijf, Couscous korstjes "hier en daar". Zij stonden overdag op lang gras en 's nachts op kort gras. Sela mankeerde niets, die kreeg spelt bij, jawel!
Volgens onze
DA kregen ze te weinig vezels binnen door 's nachts op het korte gras te staan....
Wat die
DA niet wist en wij ondertussen wél weten is dat het putwater van de wei niet geschikt is als drinkwater... dus vééééél te veel ijzer + te veel nitraten door overbemesting van een grasveld op één meter van de pomp, waar men 8 keren bemest en 7 keren gras maait!!!
Dan stond er nog een badkuip om het regenwater op te vangen dat op een eternieten dak werd opgevangen (asbest)!!!
Komt er ook nog eens bij dat het putwater thuis ook niet geschikt is: té veel metalen en bacteriologisch besmet.
Toen was het hier alarm en hebben we alles gereorganiseerd. Erg hé!
Ik denk dat we het water nu echt wel in orde hebben maar het gras en het hooi?
Wat ik hier nu op 't forum voor de eerste keer gelezen heb en wij ook al mee bezig waren is om pas te hooien nadat het gras zaad heeft gemaakt, zie het bericht van Realist.
Vorig jaar hebben wij één stuk pas aan de paarden gegeven nadat het gras gebloeid had en dit stuk is nu inderdaad veel voller, heeft een veel dichtere graszode en er staan zelfs minder boterbloemen op.
Maar... dit is ook het stuk met het meeste kruiskruid...???? Waarom????
Marianne
Warboel
