clarissa ruijgrok schreef op zondag 3 januari 2010, 0:55:


Hier staan een korte uitleg:

bitloospaardrijden.info/tong.htm" target=_blank>http://www.bitloospaardrijden.info/tong.htm

Wanneer men het over tongbeentjes heeft, vergeten ze erbij te zeggen dat het essentieel is dat de tong ontspannen moet zijn. En laat dat nou juist bij bitloos het geval zijn...!

clarissa ruijgrok schreef op zondag 3 januari 2010, 15:48:


Anouk_iris schreef oa: "Ik zit nu te twijfelen of het nou wel een goed idee is om een paard dat heel haar leven ondersteund is aan de voorhand nu opeens helamaal los te laten." Waar haalt men het vandaan, ik weet het niet, maar als ik zo iets lees vraag ik me echt af waarom mensen dit soort verhalen geloven. Door de pijn van het bit in de mond ondersteun je de voorhand? Dat hele idee van ondersteuning dmv bitten klopt volgens mij niet. Allemaal jargon om te pretenderen dat je ergens verstand van hebt. Men blijft elkaar napraten en zo lijkt het inhoud te krijgen. Nu verkoopt een tandarts weer dat het tongbeen iets met ruggebruik te maken heeft. Daarom zal een physiotherapeut een patient met rugklachten ook het advies geven een ijzeren staaf in zijn mond te plaatsen, en als dat als pijnlijk wordt ervaren werkt het nog beter, wist je dat? Doordat je inkrimpt van de pijn bolt je rug mooier op.

joop schreef op zondag 3 januari 2010, 16:13:


Aan ons om die misvattingen de wereld uit te helpen

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:28:

Ja ja ,nou ,ik heb een paardentandarts ,die juist graag zou zien ,dat iedereen bitloos reed.
Echte vakman! en reken maar dat ie wat tegenkomt aan ellende ivm bitgebruik.
Vooral met koetspaarden.
Nee,mijn tandarts zou never een bituitleenservice beginnen.
Maar wie weet,zal t aan mij liggen dat ik juist de goede tref.
No way ,ijzerwerk in monden van paarden.
Zo ziet men maar weer.
Wie kom je tegen en waar luister je naar.
De merry ,die ik nu verzorg kan wel 3 stangebitten in.
Ruimte zat.
Ik geef haar wel een wortel hahaha
beterrrr
trudy

ik heb het idee dat er onbegrip is doordat het gevoel niet ervaren is.
Het gevoel van een paard van achter naar voren rijden, betekent dat de aktie die we opvragen er voor als het waren in de hand uitkomt.
De aktiviteit van de achterhand over de rug en halsspieren naar de nekspieren, naar de hand (lichte verbinding).
Als je dat gevoel, die losse beweging, juiste houding en takt voor elkaar hebt, wat de basis is, kan je verder.
Het erover praten en schrijven is mooi, maar het ervaren is toch wel handig...
Ik snap niet dat dit niet begrepen word.....
Misschien is het duidelijker als ik zeg. dat als je zonder druk rijdt en het paard b.v. laat sloffen je geen goede verbinding zal krijgen of het paard loopt voor de loodlijn, hals hoog gedragen of juist achter de loodlijn, neus naar borst. Te licht of te zwaar in de hand.
Juist door op druk te rijden / impuls (hang af van het paard hoeveel druk, en op welk niveau ze lopen) krijg je lichte verbinding en kan je er wat mee, zoals een oefening rijden of meer naar de verzameling.
Anita.

Spirithorses schreef op zondag 3 januari 2010, 9:47:


Hi Pien,

Heb al een keertje geprobeerd maar werd erop gewezen dat het niet mag.
Kmoet er wel bij zeggen dat het ging maar bij die erg snelle stops moet je echt wel op je paard vertrouwen en andersom.

Gr.Cedric

Cedric Coucke schreef op zondag 3 januari 2010, 20:04:


misschien kan je dispensatie krijgen op medische indicatie?

joop schreef op zondag 3 januari 2010, 16:13:


Ik kan er mij eerlijk gezegd wel iets bij voorstellen. (Niet dat ik het ermee eens ben.)
Ik rijd al een tijdje een dressuurpaard dat langere tijd getraind is geweest, door dé Belgische trots in de GP.
Dat paard functioneert simpelweg niet zonder minstens 30 kilo in z'n mond en liefst nog meer en als je hem dat niet aanbiedt, dan weet hij geen blijf met zichzelf.
Erg gek, maar dat paard loopt alleen onder enorme druk. Laat de druk vallen en hij is verloren, gaat staken, vertoont allerlei ongewenst gedrag, etc...
En ik ben dan de gek die hem persé zonder druk wil rijden. Je wilt het niet weten...
Ondertussen kan ik hem rijden met een compleet losse teugel. (maar licht contact is uitgesloten) Ik ben niet tegen een bit, maar moest deze van mij zijn, zou ik hem nu wel bitloos rijden. Maar een half jaar geleden was dat nog zelfmoord geweest. Paard flipt net op het gebrek aan druk, snappe wie het snappe kan...?

Laatst nog kwam ik in een discussie terecht met een leerling van betreffende GP-ruiter naar aanleiding van een wedstrijd die ik had gezien.
Ik maakte een opmerking over zijn teugelgebruik en dat ik het paard dat ik rijd, heel erg begrijp na die proef gezien te hebben.
Het antwoord van die leerling sloeg echt alles.
Hij stelde dat als dat paard alleen functioneerde onder zoveel druk, dat de oplossing simpel was. Ik moest hem maar gewoon die druk geven. Probleem opgelost!

Anita Cats schreef op zondag 3 januari 2010, 19:18:


Ik rij liever drukloos. Ik geloof steeds minder en minder in die hele dressuurverhalen. We laten het ons allemaal collectief aanpraten. We gooien langzaam de ijzers eruit, het bit, de dekens en de stallen, maar we blijven wel keurig dressuren en als het ons dan toch ietwat tegenstaat gaan we op zoek naar de heilige graal bij de klassieke dressuur.

@ Frans, het wordt toch tijd dat we dat artikel eens afmaken over klokken en klepels in de dressuur

Dat tongbeen verhaal is gewoon een laatste strohalm van de pro-bitrijders om hun eigen manier van rijden voor hun eigen geweten goed te praten. Komen ze ook wel weer overheen

Ik ga mee met Arno, we hebben een dergelijk verhaal deels al op papier gezet en we moeten het nog verder uitwerken. Strasser heeft met haar verhaal wel mijn ogen geopend. En verder toen ik mij verdiepte in anatomie van het paard kwam ik erachter dat het afperken van de hoofd-hals houding, de spier in de schouder beperkt, waardoor het voorbeen moeilijker naar voren kan komen. Het allerbeste is gewoon je paard met losse teugel rijden, dan loopt een paard ontspannen en zal het paard zijn rug automatisch goed gebruiken.

Automatisch???? Ja vanzelf, helemaal vanzelf, zónder dat je er als mens wat aan hoeft te doen. Het is even slikken; nadat we al niet meer het middelpunt van het zonnestelsel bleken te zijn en de aarde om de zon draaide en niet andersom, bleek ook ineens dat de mens niet de kroon op de schepping was, maar één van de vele diersoorten en nu blijkt het paard zich óók nog te kunnen redden zonder ons ingrijpen. Ja het blijft lastig.....

Arabesk schreef op zondag 3 januari 2010, 22:28:

knip

knip

En hoe zit het dan met scheefheid? Ik volg je verhaal (en rijd altijd bitloos) maar ga jij van de veronderstelling uit dat het paard dit ook zelf oplost als je hem de tijd geeft?
Dit is wel een beetje iets anders dan ruggebruik, en toch ook weer niet. Wat denk je?

Arabesk schreef op zondag 3 januari 2010, 22:28:


Yep, dat gaan we deze winter doen.




Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Gudrun schreef op zondag 3 januari 2010, 22:33:

=

Ik kopieer even een stuk in van dat artikel:

Veel paarden komen in het rechtrichten-circuit terecht die zelden in hun leven meer dan 30 meter aan 1 stuk rechtuit hebben kunnen lopen. Een gemiddelde rijbak is immers 20 x 40 meter, wat betekent dat een paard maximaal 30 meter rechtuit kan lopen, voordat er weer een bocht aankomt. Zo ver komt het meestal niet, er worden voltes gereden, gebroken lijnen, slangenvoltes etc, waarbij een paard telkens niet meer dan enkele passen rechtuit mag lopen. Op menselijke schaal zou je dan iemand gaan rechtrichten die nooit eerder in zijn leven een ruimte te grootte van de badkamer uit is geweest. Als een paard scheef loopt, dan is daar een reden voor. Een pijnlijke hoef bijvoorbeeld of pijnlijke gewrichten. Natuurlijk kunnen we het paard rechtrichten en dwingen de pijnlijke voet evenzwaar te belasten als de andere voeten, maar net als met hoefijzers, zou dit slechts symptoonbestrijding zijn. Paarden die natuurlijk gehuisvest zijn lopen 24 uur per dag 7 dagen per week in de houding die ze zelf kiezen, dat is 168 uur per week. Het is een illusie te denken dat een paard scheef wordt wanneer er twee uurtjes per week iemand op rijdt die niet helemaal recht zit. Dat is net zoiets als veronderstellen dat je als mens volkomen scheef raakt als je altijd buiten bezig bent en dan 2 keer per week een half uurtje met twee emmers water rondloopt waarvan er eentje net iets voller is dan de andere. (Half uurtje in dit geval, want wij slapen en zitten de helft van een etmaal). Het wordt een heel ander verhaal als dat percentage "ruiter op de rug" fors omhoog gaat, en bijna alle beweging plaastvindt met die scheve ruiter op de rug. Voor veel paarden inderdaad helaas de werkelijkheid. Zeker in de winter, wanneer de meeste ‘sportpaarden’ op stal staan en óf onder een ruiter buiten hun box komen, óf in de stapmolen staan (waarbij ze geen stap rechtuit kunnen lopen), óf aan de hand geleid worden door de mens, maar zelden meerdere uren per dag zelf kunnen bepalen hoe ze lopen en met welke snelheid.

@ Frans, na januari heb ik ook weer tijd, gaan we het even afmaken

Arabesk schreef op zondag 3 januari 2010, 22:40:


Ik heb een hekel aan dressuurachtige dingetjes doen in een rijbak, dus ik kijk erg uit naar de rest van het artikel .

Ans Jondral schreef op zondag 3 januari 2010, 22:22:

Kon je laten zien dat hij verkeerd was in zijn redenering door het paard bitloos te rijden met véél minder druk ?

Arabesk schreef op zondag 3 januari 2010, 22:40:


Interessante tekst, maar ik heb een paar bedenkingen.
Rechtrichten bekijk ik niet als letterlijk rechtdoor rijden, maar je paard zijn lichaam zo gelijk mogelijk leren gebruiken, omdat wij, met ons gewicht erbij, zorgen voor blessures als ze hun natuurlijke scheefheid behouden. Voor vele paarden zou het natuurlijk een zegen zijn om wat vaker rechtdoor te lopen, dat wil ik zeker niet ontkennen.
Ik geloof wel dat je op korte tijd een paard ongelijk kunt belasten, daar heb je volgens mij geen dagen voor nodig. Als ik met één arm die helemaal niet sterk is, opeens 2 minuten een emmer in de lucht moet houden, wees dan maar zeker dat ik dat zal voelen, en als daar de volgende "training" geen rekening mee gehouden wordt, en dat opnieuw van mij gevraagd wordt kan dat behoorlijk pijnlijk gaan worden en mij doen compenseren enz.
Ik geloof er niet in dat elk paard zichzelf goed draagt en zijn rug juist gebruikt als wij hen " verstoren" met ons gewicht. Er zijn zeker paarden die daar meer "talent" voor hebben dan anderen, maar allemaal? dat lijkt mij sterk. Maar ik ben zeker niet de persoon om alles af te wijzen, ik blijf ook zoeken naar de beste manier. Oogkleppen aantrekken en doen alsof je alles al weet zou heel dom zijn.
Groetjes
Sibyl