Tja, stoere mannen, he...en lekkere kontjes...hihi, kunnen ze niet vanaf blijven, kunnen wij vrouwen nog wat van leren
Groetjes Marlies

Het paard van een vriendin van mij heeft ook door steeds terugkerende oogontstekingen zijn oog verloren. Het was vroeger nogal een hittepetit maar nu leunt hij wat meer op haar, zeg maar, eigenlijk is hij nu wat makkelijker geworden dus, maar dat kan ook vanwege de leeftijd zijn. Ze zegt wel dat ze alles moet aangeven wat ze doet want anders schrikt hij omdat hij haar niet aan ziet komen, maar zeg al, was altijd al een hittepetit.
Ze rijd er wel gewoon mee, ook buiten en door het bos. en dan merkt ze er nix van.
Hij is gewoon een blij paard en heeft geen pijn meer, had hij wel van die ontstekingen.
Ik ben zelf meegeweest(als chauffeur) naar Utrecht en heb die vraag ook gesteld, wat is nu het risico voor het andere oog?
Net zoveel als ieder ander oog, werd toen gezegd. Hij heeft met dat oog nooit last gehad en nog steeds niet. Is alweer een jaar of 2 geleden dat hij hem verloren is.
Groetjes Marlies

Als het goed is zal hij nu bezig zijn om de zomervacht aan te maken dus, idd. die deken kan er vast wel een stuk eerder af.
Groetjes Marlies

Ilona Kooistra schreef op donderdag 29 maart 2012, 0:17:


Is echt, zeker weten, de moeite waard!
Het verschil tussen noord-portugal en de alentejo is zo groot, alleen de zon is hetzelfde!
Welkom voelden we ons overal, wij drinken dan wel haast niet, maar de koffie is ook overal goed
Je moet er wel een beetje de tijd voor nemen, en zorgen dat je turbo en airco goed werken.
In 9 dagen op en neer is eigenlijk een beetje van de gekke, behalve als je met het vliegtuig gaat natuurlijk! Jullie zitten er natuurlijk nog weer zo'n 300 km. verder vandaan, Ilona.

Groetjes Marlies

Ja, heel verdrietig maar idd. ik denk dat Muriel gelijk heeft.
Hoe moeilijk het ook is, geef hem de rust die hij verdient.
Afwachten tot van alles het begeeft kan hem nog heel wat ellende geven voor zn eind.
Het is goed geweest zeg je, maar het blijft pijnlijk, dus heel veel sterkte ermee.
Groetjes Marlies

Heb je nu enig idee wat de trigger is geweest, dat de bevangenheid weer "opvlamde"
Ben blij dat het nu zoveel beter gaat. Ik hoop echt voor jullie dat de genezing nu echt doorzet en ze later ook van de duivelsklauw afkan. Moet kunnen...
Groetjes Marlies

Tja, ik ben nu ook niet direct enthousiast om dat te doen.
Ik zou eerder in de richting denken om hem wel geregeld(=meerdere x per dag) even ( 10-15 minuten?) alleen mee te nemen, om samen de lekkerste sprietjes gras te zoeken in de berm, vlak in de buurt, terwijl de rest dus op de paddock blijft.
Geef hem even een voorkeurspositie, zoek het positief!
Kien de momenten dat hij honger heeft, even voor het voeren bv. en dan iedereen pas voeren, als hij terug in de groep is.
Maar dan moet hij wel ff zn halster om
Als je in het begin even durft om het halster om te laten gaat het mss. wat makkelijker, tot hij snapt dat jullie echt iets heel leuks gaan doen en zich dus ook echt makkelijk laat pakken om dat te gaan doen. Dan elke x halster om, sprietjes zoeken, terug naar de rest, halster weer af.
Nou hoop ik wel dat grassprietjes, net als bij bijna elk paard, het summum zijn voor hem.
Oh en ook nog een ideetje? als hij steeds de anderen tussen hem en jou inzet , mss. die anderen heel even in de inloopstal ofzo? tot je hem hebt?of de bak even in 2en met nooddraadje?
Groetjes Marlies

Misschien een vreemd vraagje,
Ik heb sinds kort het gebruik over een wei op zo'n 3 km hiervandaan.
hoewel ik dus vanwege hun lichamelijke klachten eigenlijk al jaren niet meer echt rijd, zal een van de twee mij , vanwege mijn lichamelijke klachten, toch moeten dragen.
Moet zeggen dat de oudste zich dus heel goed gedraagt en we doen zo'n 40 minuten over het stukje. (de heenweg iets korter )
Alleen zit ik nu met een probleempje.
Ik heb al een tijd renegates voor haar en met de gewone dagelijkse wandelingen(voor de belgen onder ons loop ik er dan naast) gaat dat hardstikke goed.
Maar nu ik erop zit merk ik toch dat ze zichzelf geregeld strijkt en nu heeft ze dus een wondje aan haar kogel linksvoor, wat al 3 dagen steeds weer open is na de rit.
Nu heb ik wel van die peesbeschermers maar eigenlijk nooit gebruikt. En toen ik hier op PN kwam dacht ik, goed dan...Maar nu???
Wat zijn nu eigenlijk de grootste nadelen en wegen die op tegen de voordelen?
Of heeft iemand een ander idee om dit plekje te beschermen? Wel een beetje makkelijk graag, om elke dag te doen en ook dat het blijft zitten tijdens de rit.

Groetjes Marlies

Tja omdat ik toch had begrepen dat dat helemaal niet zo gezond was om te gebruiken, wordt erg warm enzo?En weet ik veel wat nog meer, daarom vraag ik het dus...
Groetjes Marlies

Nee hoor, het is maar een klein plekje, op zich gaat het ook steeds dicht maar op de schoen is ook precies te zien waar ze mee strijkt, en dan is het toch weer open, denk dat vaseline dat niet voorkomt?
Groetjes Marlies

Haha nee voor mij geen enkel probleem om te doen hoor, maar wat waren de bezwaren nu ook alweer?
Het was voor mij nooit van belang, dus ik heb het niet onthouden, maar ik meen me te herinneren dat er toch nogal eens tegen geageerd is hier.
En ik wil weten waarom ook alweer, zodat ik een welbewuste keuze kan maken.
Ze heeft al genoeg andere problemen, heb er liever nix meer bij....
Groetjes Marlies

hihi maak niet uit joh, bedankt!
is idd maar voor even, 2 x hooguit 3 kwartier in stap, met een paar uur ertussen, en als ik m dan niet te strak doe zal t wel loslopen dan. Dacht ik wel hoor, maar ik wilde het even zeker weten.
Groetjes Marlies

Kan je nagaan, ik heb nog wel met die dingen in m'n handen gestaan om ze weg te gooien, maar heb ze, gelukkig nu, toch maar bewaard.
Groetjes Marlies

Tja, dan weet ik het ook ff niet eeej,.
Piet, het gaat hier om mijn oudste, met dus idd artrose in diezelfde kogel.
Ik heb ook wel het idee dat er toch wel wat warmte "in het lijf" zit als we er zijn. Ze zweet wel een beetje, nu is het ook al warm met nog een deel wintervacht.
Maar ook conditiegebrek, ze is met(en vooraf als aanloopje op-) die zandkolieken wel heel veel afgevallen natuurlijk, ook in bespiering, wat ze eigenlijk nooit meer helemaal terug heeft gekregen, mede omdat ze niet echt getraind kan worden door haar rugklachten.
De laatste thermofoto's, die Koen heeft gemaakt, geven nog wel een duidelijke spot op de rug, doordat ze daar ooit een paar balken mee heeft gebroken. ongeveer 10 cm achter het zadel.
En in die kogel dus, waar ze verder niet op kreupelt, alleen heuvelaf gaat heel langzaam, maar nu alweer heel wat beter als de 2e en 3e dag.
Ik was eigenlijk al verbaasd dat ze net zo vrolijk op stap ging met mij erop, als normaal ernaast. En ook weer net zo vrolijk naar huis, he.
En ja, ik moet toch wat, loop zelf met een paar slijmbeursontstekingen in m'n heupen door het vele gewandel met ze...als ik erop zit heb ik daar geen last van.
Toch heeft dat vele gewandel wel wat opgeleverd, want stiekem ben ik toch wel groots, dat ik ze nu samen bitloos ( 1 met sitepull en 1 met touwhalster) naar de wei kan brengen en ze ook heel de weg in stap kan houden met meestal doorhangende touwtjes.
Heb ik eindelijk een wei, met een dijk nog wel, dus kunnen ze lekker zelf onbelast trainen, kan ik er niet heen? Om nou een trailer te kopen voor die 3 km...

En ja, ik ben ook wel benieuwd, net als Egon wat dan de gevolgen zijn van die opwarming.
Misschien is het wel goed voor die artrose

Groetjes Marlies

http://www.paardnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?s=245340-3-17008#msg245340
Groetjes Marlies