Daar is laatst (hier in ieder geval) een documentaire over geweest. Postduiven weten niet 'vanzelf' hoe ze naar huis moeten, maar moeten dat leren door eerst veel rond te vliegen in de directe omgeving van het huis, daarna korte afstanden af te leggen en uiteindelijk langere afstanden. Ze schijnen een soort kaart aan te maken in het hoofd, met herkenbare punten. Dat zorgt er ook voor dat ze niet rechtstreeks naar huis vliegen, maar via herkenbare punten. Niet zelden volgen ze een weg.
Klein stukje daarover...
http://www.youtube.com/watch?v=ydRGFSc1vyc&list=UUpMwzEVQXsj5b0aGegDLPrg&index=3&feature=plcp

(er is ergens een docu met onderzoek op dat gebied, maar dat weet ik zo snel niet te vinden)

e m kraak schreef op woensdag 30 mei 2012, 16:38:


Eigenlijk vind ik dat een heel goed idee. En eigenlijk jammer dat ze dergelijke mogelijkheden, die er ongetwijfeld zijn, niet gebruiken.

Een gratis toegankelijke educatie over hoe een paard in elkaar zit, wat er gebeurd in een paardenlijf bij beweging en welke invloed wij daarop hebben , eventueel aangevuld met bv oefeningen die gericht zijn op specifieke paarden(problemen) in beeld gebracht, ook inwendig, met het hoe en waarom.
Kijk.... dat zou mij werkelijk interesseren en de lage drempel door het gratis of tegen zeer geringe kosten beschikbaar te maken, zou kunnen meewerken aan een beter begrip van het paardenvolk en een betere kennis, wat ten goede van de paarden komt.

Wat ik nu zie is een berg over wat je moet doen, hoe het hoort, wat de beste manier is van: masseren, stretchen, pilates, longeren, grondwerk, rijden, stroming, hulpen etc etc etc waarbij mensen elkaar niet zelden tegenspreken en waar je vaak zomaar teveel geld tegenaan gooit, omdat je het goed wilt doen. Alleen blijkt dat 'goed' niet altijd vast te staan.

Door het inwendige van een paard helder in beeld te brengen, incl de invloed van de ruiter, evt problemen, aanpakken goed geargumenteerd, zou het leven van een simpel paardenmensje zoveel gemakkelijker worden.

Christel Provaas schreef op woensdag 30 mei 2012, 19:28:


Ik denk dat er wel dergelijk een eenduidige waarheid is, in de zin van de anatomie van het paard en de invloed van de ruiter/rijwijze daarop.

Als het paard een bepaalde beweging maakt/in een bepaalde houding wordt gereden e.d. heeft dat per definitie bepaalde consequenties voor de beenderen, gewrichten, banden, zenuwen en andere organen.

Het in beeld brengen van die consequenties, zorgt voor een onderbouwing van een voorgestelde training.
Dat betekent ook, dat er bij paarden duidelijke manieren aan te geven zijn om de spieren te trainen, opdat ze met een last op de rug kunnen rondlopen. (kracht en lenigheid) en geschikt worden voor het beoogde doel. Daarnaast zou het ook helder moeten kunnen maken waarom bepaalde doelen voor het ene paard haalbaar zijn en voor het andere niet; ook weer aan de hand van anatomie.(heel globaal dan... kleine verschillen zul je niet altijd in beeld kunnen brengen, zoals die ook bij mensen met ogenschijnlijk dezelfde bouw bestaan)

Ik kan mij bv zomaar voorstellen dat bv een trekpaard bv een andere trainingsopbouw vergt dan bv een arabier, alleen al vanwege de anatomie, maar ook vanwege de doelstelling. Daar wordt op dit moment m.i. in de paardenwereld weinig aandacht aan besteed.

Maar ik heb dus niet de illusie dan Anky en consorten (in iedere tak van de paardensport) dan niet meer zou doen wat ze doen. Om maar een klein voorbeeld te noemen; het is algemeen bekend dat de luchtpijp wordt afgekneld in de rollkur houding (die dan tegenwoordig LDR wordt genoemd omdat het dan weer legaal is). Dat weten de rollkuraanhangers ook. Maar de trainingsvorm levert punten en totale controle op en daar doen ze het voor. Voor de rest is een blik in de paardenwereld van de prof voldoende om te weten dat menig meer geinteresseerd is in het scoren van punten, dan in het welzijn van het paard. Dus nee.... in die sector zou meer goed toegankelijke en helder uitgelegde en onderbouwde info niet echt verschil uitmaken. Wel bij de oprecht geinteresseerde en dat zou kunnen betekenen dat het uiteindelijk langzaam maar zeker door verzet ook naar de hogere regionen doorstroomt.

Arabesk schreef op woensdag 30 mei 2012, 20:35:


Ja dat verslagje ken ik. Maar dan heb je het dus over een kleine wei.
Ik vraag mij af hoe het verschil is tussen een aantal hectare en PP
Voor een kleiner toegankelijk stuk, lijkt het mij absoluut een verrijking.

Arabesk schreef op donderdag 31 mei 2012, 19:31:


Dat zie ik dus helemaal niet. De paarden lopen hier de hele dag door de wei te slenteren, van voor naar achteren en terug. Ze lopen aanmerkelijk meer dan wanneer de wei voor een deel is afgesloten. Ik zou er wel eens een gps aan willen hangen... Ze lopen in ieder geval heel wat af. Nu moet ik er wel bij zeggen dat de wei hier wel groot is (met bomen, greppel, stenen etc), maar dat het geen wei is in de zin van een grasveld. Er staat een hele wisselende begroeiing, inc het nodige wat ze niet vreten. Het is dus absoluut geen rijke wei. Ik denk dat dat, met het wisselend terrein, wel uitnodigt tot het lopen. Het zou wellicht anders zijn op een vierkanten plak grasveld. Ik weet het niet, maar dat zou ik mij kunnen voorstelle.

Ja dat herken ik wel. We hadden hier eerder een afgezette oefenring en als ze aan de andere kant van de ring stonden, scheen het nog wel eens moeilijk te zijn om aan de andere kant te komen. Maar alleen in het begin. Ze leren dat wel behoorlijk snel.

Nou ja, bewegen blijven ze hier dus ook doen. (tenzij ze languit voor het huis liggen te pitten) Maar ze maken wel kilometers op een dag.

Myriam schreef op vrijdag 1 juni 2012, 11:54:

ze vreten evengoed te veel. Magere weide op een grote oppervlakte is evengoed veel eten.

Wei kleiner maken = minder eten en minder bewegen
Heb daarom PP overwogen, maar menig zei dat dat niet veel verschil ging uitmaken mbt beweging. Maar wellicht wel met eten. Maar helaas pindakaas... het zit er momenteel financieel niet aan,. Heb dan toch aardig wat materiaal nodig. Hadden ze het maar gewoon bos gelaten, hierachter.....Dan was het op den duur meer bos geworden en minder wei, maar goed... dat is niet.

Overweeg nu dus al dan niet kleiner maken van de wei (ten koste van de beweging dus)

De titel zegt het al...
Ik kwam de goede man per toeval tegen en alvast met interesse eea gelezen en bekeken op de site, maar nog lang niet alles. Vind het op zich wel boeiend.
Ik had nog nooit van hem of zijn science of motion gehoord.
Gezien hij blijkbaar een 'living legend' is, zijn wellicht meer mensen bekend met zijn visie?

geniaal!! Ik zou niet op het idee zijn gekomen, maar het is idd zoiets als even bij het hoofdstelletje nemen en stukje meenemen.... soort van handje even vastpakken bij een twijfelend kindje.

Joop, zul je wel moeten uitkijken waar je de stok heen gooit. Zie je paard zo in de sloot springen, achter zijn target aan.

Nils Vellinga schreef op maandag 4 juni 2012, 14:59:


Dat gaat echt niet werken. Als er geen stroom op zit, kruipt billy eronder door en hälga gaat er gewoon losjes doorheen.
Vorig jaar met prikpaaltjes en draad gewerkt waar geen stroom op stond en na wekenlang dagelijks repareren stond ik op bepaald moment te kijken naar de laatste reperatie toen hälga naast mij een aanloop nam en gewoon door mijn net gerepareerde omheining rende. Ze loopt ook zo boompjes om, dus wat paaltjes met draad zegt niets.

En hoe wil je van omgezaagde bomen en dikke takken een heining maken? Zul je toch eerst met een bijl overal punten aan moeten maken en dan nog... als je bedenkt dat je gewone sterke palen op bepaalde stukken kapot slaat voordat ze de grond ingaan, begrijp je wel dat dat echt niet gaat lukken. Laat staan dat je takken en stukken boom over een traject van zo'n kilometer werkelijk de grond ingejaagd krijgt.

Nee... wat dat betreft moeten we gewoon reeel zijn. Het is werken met behoorlijke prikpalen gecombineerd met stecige weidepalen en stroomdraad of het is niets. Vandaar dat halverwege afzetten momenteel de beste optie is, als we iets willen doen. Daar hebben we namelijk nog wel materiaal voor en daar kunnen we stroom op zetten.

Mits we beslissen om dat te doen ten koste van de beweging.
Dat weet ik nog niet.
Omdat het momenteel vrij koud is, is de wei toch nog aardig mager.
De paarden zijn te dik, maar komen momenteel niet verder aan.
Ik heb zo wie zo in de winter ook teveel gevoerd. Veel minder dan vorig jaar, maar toch nog te veel uit angst dat ze het te koud kregen (temp kan hier aardig dalen)

Het is gewoon zoeken naar evenwicht.

Voor nu zorg ik voor veel beweging en de rest moeten we gewoon even bekijken.

Ha joop, ik heb eea gelezen van de man, maar heb nog geen mening over hem gevormd. Was gewoon benieuwd naar de visie van anderen. Ik lees altijd alles met interesse van trainers, omdat er altijd wel wat te leren valt. Ook als je zelf niet die weg zou kiezen
(je kunt ook soms gewoon leren wat je juist niet wilt. )

Maar zoals gezegd... ik heb nog niet echt een mening.

Christel, dezelfde school als Philip Karl? Ik zag wel dat hij dezelfde manier van longeren heeft, maar die heeft Nathalie Penquitt ook (maar die rijdt ook klassiek) Overigens een vorm van longeren die ik wel leuk vind en ook gebruik met Billy, omdat het veel meer afwisseling biedt dan botweg rondjes rennen, Ik moet er alleen zelf nog beter in worden, maar daar wordt aan gewerkt. (oefening baart kunst) Ïk pak het ook voorzichtig op met silja,

Niet met Hälga, want die heeft toch wat artrose en dan vindt ik werk op de cirkel geen goed idee. Met haar probeer ik veel te rijden (rechtdoor en in stap), te werken aan rechtrichten en fietsen om onbelast conditie op te bouwen (en vetjes weg te werken) en omdat ze momenteel even een singelwondje heeft (uiteraard beetje voor beetje met interval)

met trulsa longeer ik ook niet. Die is net blij dat ze de leidoefeningen onder de knie heeft en vindt het al heel wat om ergens tussendoor te lopen, terwijl ik aan de andere kant van het obstakel blijf staan. Verder heeft ze gewoon een erg onhandig lijf om veel van te vragen.

Maar goed... de manier van longeren herkende ik wel. De rest wat ik van hem heb gelezen (lang niet alles) klinkt niet onlogisch, maar ook niet vernieuwend. Maar dat is dan wellicht ook wel te verklaren.

Zijn werk aan de hand oogt ook een beetje anders, maar daarvan heb ik bij PK nog niet zoveel gezien. Het principe is hetzelfde als bij Piet Bakker, denk ik zo. Zij het vanuit een andere positie

Dat zou wel een topoplossing zijn voor het veulen. Ik ben erg benieuwd of dit uitvoerbaar is. Ik hoor het ook graag.

had ik gelezen. Lijkt me wel leuk om mee te doen. Ik heb ook wel een idee... moet alleen kijken of ik het uitgevoerd krijg

Vervelend, lijkt me dat.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar hier nooit mee te maken heb. Wel ooit een opmerking van goh, bitloos? Gaat dat goed?
Ja hoor
Leuk.
Ijzers hebben de meesten hier in mijn directe omgeving niet, dus dat valt niet eens op.

Verder zijn ze veel van mij gewend. Ik kom dan weer eens wandelend met het paard langs (ga je niet erop zitten?-nee hoor, zo krijg ik ook beweging.-haha, dat is natuurlijk waar), Fietsend met een paard (oh, durf je dat?-ja met hälga en billy wel -leuk hoor) , of ik doe agility en dan blijven ze even staan om te kijken, of ik ben aan het voetballen met de paarden, dan moeten ze lachen..
Ik denk gewoon dat ze bij mij nergens meer van opkijken.

nou ja... misschien als ik serieus aan het rijden ben???

Nils Vellinga schreef op donderdag 7 juni 2012, 23:40:


Volgens mij is dat altijd zo. Je krijgt wat je vraagt.
(en niet altijd wat je in gedachten had )