Sandra van Bommel schreef :
>
> Iemand daar ervaring mee? Is het een probleem als het handpaard de neiging
> heeft ietsje meer naar voren te lopen?
> Ik kan haar steeds terug houden, maar dat werkt voor haar vrij
> frustrerend.
Afgelopen zondag heb ik nog een stuiterbal aan een touwtje (Dafner) als handpaard meegenomen die heel erg druk liep te doen naast mijn rustige Rubio. De rijder op Dafner kreeg haar niet meer rustig en even aan Rubs vastclippen wil meestal wel helpen om haar weer te laten aarden, alleen dit keer even niet dus moest ik mee-inhouden. Ik laat de rijder dan de rechterteugel bedienen (handpaard rechts, leidpaard links) en ik 'bedien' de linkerteugel en samen nemen we het paard daarmee terug.
Maargoed, dat kan dus alleen als je er een rijder op hebt zitten.
Als je een handpaard meeneemt is het het handigst er een van gelijk tempo als het leidpaard mee te nemen, anders zit je de hele tijd te 'sleuren' of in te houden.
Ik laat het handpaard nooit vóór mij komen want die kan dan om mij heen draaien, me de weg blokkeren, opzij het veld in duwen etc dus het handpaard moet t.a.t
naast me kunnen blijven. Achter me doe ik vaak wel ,zeker op smalle weggetjes, hoewel meestal doen ze dat vanzelf wel. Hou er dan rekening mee dat het leidtouw over de rug/kont van het handpaard gaat dus die moet dat kunnen verdragen.
Wat onderling trappen of bijten betreft. Ongevraagd Mag Dat Nooit als ik dat niet wil! Dus ik corrigeer dat gedrag abslouut, door het het losse touw te gooien in de richting van de bijter en er uiteraard ook iets van te zeggen. Dit is een kwestie van duidelijk maken dat jij het nu voor het zeggen hebt en als ze willen klooien of iets te regelen hebben onderling dat doen ze dat maar in hun vrije tijd maar niet tijdens het werk, ik ben daar heel strict in.
BD mocht van mij wel dreigen als ik haar als leidpaard bij me had, als het handpaard haar voorbij liep dan leverde dat vuile blikken en platte oren op, soms ook een dreigbijt maar ze wist perfect hoe ver ze kon gaan en dan was dat ook gewoon terecht. Ik heb dat altijd zo gelaten omdat ze verder weinig deed. Rubio daarentegen is me soms iets té verdraagzaam, die doet dus helemaal niks, ook niet toen Dafner met haar kop constant tegen hem aan liep te schuren. Soms denk ik bij hem 'man, treed eens op' maar dat doet hij maar heel zelden als het hem echt de spuigaten uitkomt. Voor de rest laat hij het mij opknappen.
> Tzt zal ik wellicht eens omwisselen, maar vooralsnog zou ik toch echt
> liefst Hälga als leidpaard willen hebben, gewoon omdat ik bij haar er
> redelijk goed van opaan kan dat ze altijd stabiel is. Silja wil nog wel
> eens omdraaien als ze iets spannends ziet en schiet wat eerder in de
> stress (heb ook het vermoeden dat haar zicht wat minder goed is)
>
> Als ze veel op de weg komt, zal het ongetwijfeld beter gaan. Maar
> vooralsnog is Hälga dus de meest coole.
Het leidpaard moet idd de meest stabiele zijn en dit kunnen overbrengen op het handpaard. Niet elk paard is geschikt als leidpaard, hou daar rekening mee, ik heb bij anderen wel vaker dingen zien gebeuren die ik zwaar onverantwoord vond.
Jouw paarden zijn licht in de hulpen, schrijf je, dan zal dat geen probleem zijn, ook niet als Sil sneller dan Hälga is, dan kun je die gemakkelijk en rustig terugnemen (weet je nog; 1,2,3). Het wordt een ander verhaal als het handpaard een ongeleid en ongetraind projectiel blijkt te zijn. Ze moeten de hulpen beiden perfect beheersen! En je begint natuurlijk in stap.
Als beiden op elkaar ingespeeld zijn dan is het meenemen van een handpaard heel gezellig en leuk en kun je alle gangen rijden. Afgelopen zondag en lekkere rengalop met Dafner naast me gedaan, toen dacht ik 'kom maar, nou mag je', hahaha maar ze hield me maar net bij.
Warboel
