joop schreef op maandag 7 januari 2013, 10:24:


Terwijl mijn DA ons juist aspirine (acetylsalicylzuur) aangeraden heeft.
Wat een verschil in opvatting weer....

vagebond schreef op maandag 7 januari 2013, 18:21:


Hoi Ingrid, het kan natuurlijk iets zijn, het kan ook volkomen onschuldig zijn. Da's vanachter de PC niet aan te geven. Bij aanhoudende pijn en kreupelen zou ik een DA raadplegen.

Momenteel zien wij bij onze paarden dat er wel vaker een paard niet geweldig loopt. Beetje kreupelen, wat warme hoef/kroonrand/kogel, soms wel, soms niet, soms een lichte zwelling. Het lijkt alsof er een hoefzweer gaat komen maar er zet niks door. We wijten dit aan de natheid van de ondergrond in combinatie met onze stenige ondergrond (verweekte hoeven). Totnutoe is het steeds vanzelf overgegaan binnen enkele dagen. Een van onze pensionners had de DA laten komen en die begon gelijk over een peesprobleem, maar dat was het helemaal niet, het paard liep een week later weer normaal. Vorige week stond Sunny er een paar dagen stil mee en Face iets later. Bij Face was het na 2 dagen alweer over. Het weer is gewoon zooo slecht, zo nat als nu is het lang niet geweest en we merken dat de paarden er niet blijer van gaan lopen wat de voeten betreft.

Ik weet niet hoe het nu is met je paard maar dit zijn onze ervaringen.
Groetjes, Pien

cindybijl schreef op maandag 7 januari 2013, 20:49:


Wij hadden hier ooit een merrie met zulke vlekken als jij beschrijft. Iemand zei toen dat het een zinktekort kon zijn.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 8 januari 2013, 6:49:


Bij landurige pijnstilling zou ik er een maagbeschermer bij geven. Gastrogard is reteduur dus niet voor lange termijn. Misschien idd eens overleggen met je DA over Omeprazol en daarnaast langdurig Curcuma.
Kijk, jouw paard is niet gezond en heeft waarschijnlijk pijn. Dan is het kiezen tussen twee kwaden. Goed wordt ze niet dus wat je ook doet; het blijft symptoombestrijding. Ik zou dan al wat minder kritisch worden op blijvende verder schade ergens en de tijd die haar nog rest haar zo aangenaam mogelijk maken totdat het moment er is dat jij een beslissing kunt nemen.

joop schreef op dinsdag 8 januari 2013, 10:10:


Ik weet nog dat ik het er jaren geleden over had met mijn DA bij een hoefbevangen paard. Hij zei dat het ook was vanwege de bloedverdunnende werking. Daarna hier eens een hele discussie gehad want Frans schreef erover dat aspirine niet bloedverdunnend werkt. En ik weet het niet, ben teveel een leek daarvoor.

Locanda schreef op dinsdag 8 januari 2013, 20:51:


Voor sommigen misschien wel, maar voor mij en de meeste vaste bezoekers hier op de site toch niet. De meesten hebben helemaal niks met de tradi wereld.

Wil schreef op dinsdag 8 januari 2013, 20:17:


Ik heb niks tegen kluisters (voorvoeten), bij Rubio gebruik ik ze ook. Hij is er heel ontspannen mee. Maar het zomaar bij een paard doen dat dit niet gewend is, is vragen om moeilijkheden. Overigens kan Rubio er gewoon mee galopperen met zijn twee voorvoeten tegelijk.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 9 januari 2013, 10:39:


Net als iedereen in onze streken was ook ik tegen kluisteren van paarden, ik vond het gemeen, paard kon geen kant op om maar niet te spreken over de (waarschijnlijke) manier waarop 'men' dit in het thuisland aangeleerd heeft. Echter, bij Rubio's koop kreeg ik kluisters meegeleverd met het advies om het echt uit te proberen want Rubio was dat zo gewend. Op de pampa's zijn geen bomen en haken om je paard aan vast te zetten en of je hem nou met z'n hoofd aan een (halster)touw zet of met zijn voeten (waarmee hij gewoon kleine stapjes kan zetten). Ja, dat was ook wel zowat. En eigenlijk beviel het me wel. Als je Rubio's voeten vraagt naast elkaar te zetten doet hij dat zonder morren en eenmaal gekluisterd (met ca 20 cm ruimte tussen zijn voorbenen) staat hij heel rustig te staan, ik kan hem zo poetsen, opzadelen of even laten staan als ik met een ander paard bezig ben. Ook handig op onze poetsplaats waar niet altijd plek voor alle paarden tegelijk is en onderweg als we even gaan grazen. Rubio heeft er werkelijk núl last van en is totaal ontspannen, hij weet niet beter! Als het stress bij hem opgeroepen had zou ik dat nooit gedaan hebben. Eigenlijk riep het aanvankelijk meer stress bij mij op want ik vond het maar éng, zo'n 'aan mekaar gebonden' voorbenen maar ik leerde van Rubio dat ik me er niet druk om hoefde te maken. De eerste keer dat hij er als een konijn mee galoppeerde vond ik het ook akelig, stel dat hij bleef hangen of panikeerde; maar niks van dat alles, hij is zeer bedreven met z'n kluisters. Hij zocht gewoon een betere graasplek en ging weer verder met eten.

Ik zou dit nooit nooit nooit bij een ander paard durven, ik zou het ook nooit durven aanleren omdat ik er gewoonweg geen ervaring mee heb en uit angst dat het paard zal freaken en/of zichzelf zou beschadigen. Tis dus ook niet iets wat ik zo zou aanraden om uit te proberen.

Maar ik zie wel dat het voor mijn paard niet anders is dan aan een halstertouw staan....
Vrag gerust, eventueel kan ik er een foto van maken.

Anne Maria schreef op woensdag 9 januari 2013, 19:48:


Wat een vreselijke muts. Staat ze daar aan dat touw te rammen, paard krijgt een trap in z'n buik en verwacht ze daarna ook nog vriendjes met hem te kunnen worden. Ik heb zowiezo he le maal niks met dat Parelli achtige touwgerammel om paarden achteruit te laten lopen. En hier zie je weer waarom: hoofd paard steekt in de lucht en is niet benaderbaar. En waarom dat rare aaien en dan plots weglopen naar het volgende paard? Ik geloof dat ik ook niet benaderbaar zou zijn bij zo'n mens!

Christel Provaas schreef op woensdag 9 januari 2013, 21:31:


Heel ver komt een paard met kluisters niet want hij kan wel kleine passen maken en om z'n as draaien maar niet wegdraven. Het schijnt een uitzondering te zijn dat Rubio voor zichzelf verzonnen heeft dat-ie ermee kan galopperen (werd mij verteld). Normaalgesproken doen ze dat toch niet. Hij doet dat door vanuit de achterhand naar voren te springen met twee voorbenen tegelijk (goede achterhand training trouwens). Hij kan er dus mee galopperen maar doet dat gelukkig zelden. Ik heb het hem alleen thuis zien doen, nooit tijdens buitenritten.
Waarom ik de kluisters gebruik? In plaats van vastmaken aan een paal/haak/boom, zoals ik al zei, want die zijn niet overal tijdens ritten, bijvoorbeeld als je even de bosjes in moet . Tijdens afzadelen waarbij ik van het ene paard naar het andere loop om de lessers te helpen. Ik zet hem dan effe ernaast apart zodat er voldoende aanbindhaken voor de anderen zijn. Maar ook om te voorkomen dat-ie mij in het bos laat staan en zelf naar huis wandelt (want ik weet vrij zeker dat hij dat zou doen). Hij zou er z'n buitenrittenkudde voor achterlaten.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 10 januari 2013, 6:59:


Deze kluisters zijn ook heel anders, gewoon een soort van leren achtvorm met 2 knopen erin. Niet van die gepolsterde SM dingen met gespjes enzo.
Niks stal, ook de achterbenen worden niet mee gekluisterd zoals merries worden vastgebonden zodat ze niet kunnen slaan tijdens dekkingen.

Zodra ik er zin in heb en we hier niet meer alle kanten opglijen maak ik wel een filmpje van Rubio met die dingen aan.

Monique Meijer schreef op donderdag 10 januari 2013, 16:55:


Ik wel, na 18.00 uur heb ik het altijd koud, alsof mijn innerlijke thermostaat uit gaat.

Cindy Noa schreef :>

Ja, die hangen standaard aan mijn zadel.
(Detailopname):

Locanda schreef op donderdag 10 januari 2013, 21:18:


Niks. En ze weet het ook zelf wel , gezien haar plotse weg lopen. Bovendien is ze totaal 'buiten zichzelf' en aanstellerig. Tis haar ego dat haar hier parten speelt.

e m kraak schreef op donderdag 10 januari 2013, 19:22:


Zeurkous die je toch bent .
Ik vind de NL, B en D contreien uitdagend genoeg om met mijn paard(en) te vertoeven.
Maakt het wat uit dan of je paard op de pampa aan een kluister staat of in de Ardense bossen?