KNIP

Laten we dát hopen Nils, per slot zijn de voorvoeten ook echt goed gegaan.
Ze is nu 11 jaar, wordt tijd. Trauma heeft ook tijd nodig om verwerkt te worden.
We zullen zien.... Doelstelling voor morgen is proberen om een paar raspjes te kunnen doen. Dan zou ik al echt tevreden zijn.

Het is echt een groot verschil of je een paard onder handen hebt wat het ooit op een normale manier geleerd heeft, dus traumavrij, dan zo eentje als deze Haflingerdame. De tijd die je nodig hebt om dat trauma eruit te clickeren, zodat zij weer een beetje vertrouwen heeft, kan echt heel lang zijn.
Maar goed, kwestie van timing en geduld. Oh ja... en tijd! Je moet gewoon die tijd ervoor vrijmaken. Voorlopig heeft tot nu toe iedereen het af laten weten, alle hoefsmeden die daar ooit geweest zijn hebben voor de 'eer' bedankt.
Dit paardje kan geen enkele druk hebben. En dat is wat ze fout gedaan hebben.
Maar goed... laten we hopen dat wij het beter doen.

Spannend is het wel weer.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 12 september 2009, 1:04:


Haha....
Tsja.... nou, ik heb het niet echt nodig of zo.... maar vond het gewoon super eruit zien. En gezien de positieve uitlatingen hier van Isabel, zal het een goed hoofdstel zijn.
Nou ja... kijken mag toch he??

Wil.

verasita schreef op zaterdag 12 september 2009, 13:21:


Jeetje Trudy, ook achter dus??? Dan was het wel echt erg ja!
Ja, ik heb er geen ervaring mee, niet met achterhoeven.
Maar mijn verstand zou hetzelfde zeggen... zorgen dat Vera ook achter gemakkelijker afrolt en die pijnlijke wand niet de straat raakt.
Zeker afronden en een mustangrolletje achter hoor... zou ik dus wel doen.
Denk dat ze alweer zover genezen is dat er alweer een verbinding zit van een paar centimeter?

Groeten

Wil.

verasita schreef op zaterdag 12 september 2009, 18:21:


Zodra je een meer of minder vage traumaring kunt zien, betekent dat dat de HB naar 'beneden' aan het uitgroeien is geweest. Dus: genezing!
Zaak is nu om ervoor te zorgen dat die ring een keertje beneden beland.
Voor was ie er al zowat of helemaal uit schreef je volgens mij een keertje...
Misschien groeien de voorvoeten wel harder als achtervoeten, zou kunnen.
Ja, lol hé, als ze bommetjes gaan maken in het water...
Teken dat ze stukken beter in haar velletje zit!

Groet,

Wil.

Piet schreef op zaterdag 12 september 2009, 22:01:


Gelezen Piet, interessante stelling.
Voor mij té lang geleden om het nog zuiver te kunnen weten.

Hoe ontstaan volgens jullie dubbele (of volgelopen) zolen?

Het valt me op hier dat ALLE paarden dubbele zolen hebben.
De IJsco's in Porches, de Lusitano's, Haflingers van 'n vriendin, 2 Haflingers van andere vrienden.... en mijn paarden dus ook.
Met kort bekappen en op stenige ondergronden rijden breekt het er natuurlijk wel een keertje uit.

Maar waarom ontstaat dit??? Door de grote droogte??

Christel Provaas schreef op zondag 13 september 2009, 8:50:


Móet haast wel he? Het is gewoon idioot.... mijn paarden, maar ook de Haflingers lopen gewoon dagelijks vrijuit over hectares stenige ondergrond...
Wij hebben nog nooit dubbele zolen gehad, de gemeenschappelijke factor zal toch de droogte zijn dan denk ik...

Cedric Coucke schreef op zondag 13 september 2009, 9:48:


Zo lijkt het wel Cedric. Positieve zooldruk hebben die van ons in ieder geval wel, omdat er voor hun vreetschuur een grof ruwe betonplaat ligt.

Groet,
Wil

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 september 2009, 10:22:


Ja, klopt Eddy (leuke vakantie gehad???).
Steunselzool is een mooi woord trouwens. Het zijn idd. niet afgesleten steunsels.
Ze waaieren kennelijk over de zool uit. Het is geen dikke laag en moeilijk te pakken met de tang. We hebben wel even ons best gedaan om het zoveel mogelijk eruit te breken...

Ik vermoed dat het er hier zal uitbreken als de regen komt en het materiaal zachter wordt. Dit heb ik nog niet eerder gehad/gezien hier.
Typisch dat alle paarden hier het hebben.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 september 2009, 12:47:


Eddy, dan heb ik hier een pneumatische hamer nodig )


Toevallig komt net de eigenaar van de luso's en haflingers binnenlopen...
haar paarden staan in zandpaddocks, en zij heeft het ook.
Zij zegt dat het zuiver de droogte is en als het begint te regenen laat het vanzelf weer los.
Moest het ook wel zijn, de grote gemeenschappelijke deler: droogte dus.

Spirithorses schreef op zondag 13 september 2009, 19:20:


Ah, dank je Pien! Nee, dit lijkt idd. geen steunsel. Het is idd. zoolmateriaal wat niet afgebrokkeld of gesleten is. Aan de randen krijg je brokkels omdat je natuurlijk de hoefwand niet dragend houdt. Het kan ook niet dat het steunsel is.
Omdat we de altijd wel bijhouden. Het kan niet ineens een volgelopen steunselzool zijn. Dat zou je toch het begin daarvan moeten zien groeien lijkt mij.
Eruit halen is verdraaide lastig! Je kunt het met de tang nauwelijks pakken.
Dus hebben we bij Chaser (deels) nu een beschadiging met de hoek van de tang gemaakt... ik wilde weten wat het was.
Dik materiaal is het trouwens ook niet. Maar wel keihard en gortdroog. Maar nu ik dit van jou weet lijkt het mij dat je het dus beter gewoon kunt laten zitten.
Stom... dat idee had ik zelf nl. ook al!

Omdat we nu vrij veel rijden gaan ze na de rit dagelijks onder een heerlijke verkoelende douche. Het is best nog wel warm hier!
Dus die voeten worden alweer zachter.
Bij Catcher zijn ze er nu alweer zowat uitgebroken.
Chaser zal dat hier op het terrein moeten doen dan, die draagt vóór nog altijd hoefschoenen.

Groet,

Wil.

klaartje schreef op zondag 13 september 2009, 21:17:


Wat ik heb meegemaakt ooit met Chaser: 3/4 genezing bereikt na het afnemen van zijn allerlaatste stel hoefijzers.... en die liep weer redelijk goed over het harde.
Door een hoog fructaangehalte in het gras is hij het voorjaar daarop toch weer HB geraakt. Weliswaar in lichte mate, maar genoeg om wéér gevoelig te lopen.
(kennelijk heeft Chaser genoeg aan 1 uurtje gras met een té hoog fructaangehalte!)
Dus het hele verhaal begon eigenlijk weer overnieuw.
Zou het kunnen dat je paard misschien in lichte mate weer HB is geraakt?

Verder: als steunsels dragend zijn, of als ze zó lang zijn dat we weer richting straal groeien (ze kunnen er zelfs tegenaan drukken!) moet je ze gewoon toch inkorten.

Groet,

Wil.

Marlies Sanders schreef op zondag 13 september 2009, 21:07:


Rotting wordt moeilijk omdat het materiaal er toch afbrokkelt he?
Het is en blijft afgestoten dood materiaal... wat tijdelijk nog vastgebakken zit...
Zo zie ik het... wij douchen ze nu elke dag af hoor... maar hier zijn natuurlijk de temperaturen een stuk hoger.

Mariss schreef op zondag 13 september 2009, 18:59:


Valt wel mee. (ben wel wat gewend inmiddels!)
Alhoewel ik van mening ben dat zo'n ingreep gedaan zou moeten worden door iemand die goed ervaring hiermee heeft.
Als het paard goed bevangen is zou dit idd met een kniptang gebeuren.
Raspen lijkt mij pijnlijn, maar ligt aan de mate van bevangenheid.
Als mijn paard heel hoge hielen zou hebben zou ik ook altijd toch kiezen voor geleidelijk aan laten zakken. Dus zeg: 1 mm. en dan 1 week wachten... en dan weer 1 mm... zoiets. Niet in een keer heel die hielen weghalen, dan loop je zeker risico op pijntjes.
Ik heb met Chaser indertijd precies hetzelfde gedaan hoor. Teruggehaald tot in de witte lijn. Dus misschien schrik ik er daarom niet van. De Haflinger van vrienden hebben we afgelopen voorjaar ook vrij rigoreus bekapt. Die loopt trouwens nu alweer een stuk beter. Achteraf gekeken denk ik dat het gelukkig heel erg is meegevallen met de hoefbevangenheid.

Wil schreef op zondag 13 september 2009, 23:36:


Typo: Raspen lijkt mij pijnlijk