Hallo,

We hebben een nieuw paardje (12 jaar oud), hoera,

dit is onze derde telg in de wei. Eentje daarvan (10j) wordt bereden en is altijd ijzervrij / bitloos en doet dit fantastisch; ze heeft nooit ijzers / bit gekend, en heeft er nooit problemen mee, dit is wel een licht paardje en wordt enkel door kinderen bereden (enkel buitenritten)

De oudste pony (22j geschat, mss ouder) is met pensioen en wandelt soms korte afstanden aan de hand, zonder ijzers, maar is wel heel gevoelig, we kiezen dan zorgvuldig een zachte weg of asfalt, dan gaat het. De oude is een ex manègepony die we adopteerden, was ooit aangekocht door een manègeklant, die niet veel naar haar omkeek eens 'het nieuw eraf was' en we hebben haar 4j geleden 'gratis' bij de wei gekregen toen we het weiland aankochten. Haar hoeven zijn enorm gevoelig omdat ze ooit ernstig hoefbevangen was.

Met ons nieuw paard hebben we vandaag een buitenrit gemaakt, ging super, maar ik had een beetje met haar te doen omdat ik vond dat ze gevoelig liep over ruwe ondergrond.

We geven haar de tijd om de ritten rustig op te bouwen, dus niet ineens een halve dag .

We zitten hier in Belgie, in provincie Luxemburg, en de ondergrond is keihard, en zijn wel zachte wegen, maar die zijn zeldzaam. Ruiterpaden zijn meestal bezaaid met kiezelsteentjes...

Wie rijdt er in ardennen of soortgelijke ondergrond altijd ijzervrij? Ik weet dat dit mogelijk is (kijk maar naar spirithorses), maar ik heb het er toch heel moeilijk mee. Hoelang duurt het ongeveer om te wennen, en zijn echte 'ardennerhoeven' mogelijk als we enkel maar in het weekend rijden?? Onze kleine pony zie ik het wel doen, maar die wordt nooit door een volwassene bereden, of maakt dat niet uit?

Het nieuwe paard heeft ooit ijzers gehad bij vorige eigenaar, maar wanneer die eraf zijn, weet ik niet, al een tijdje vermoed ik want er zijn geen gaatjes meer te zien van de spijkers.

Alvast bedankt voor enkele tips ,
Wendy

Hoi,
De bekapping van de gezonde hoeven doe ik zelf, behalve van de oudste pony (HB gevoelig krijgt vlug 'eendesnavelvorm'-> komt een bekapper voor). De gezonde hoeven rasp ik regelmatig, met af en toe nacontrole door een deskundige.
Vandaag maakten we weer een korte rit, over alle types ondergrond die je hier op korte afstand kan vinden: kiezel, asfalt, grasweg, bosweg en door een stromend beekje.
Tot hiertoe geen problemen met het nieuwe paardje haar hoeven, hoewel ze zelf aangeeft dat ze liever in de berm stapt.

Ik overweeg toch hoefschoenen om in de zomer langere ritten te kunnen maken. Ik wil graag dat lange ritten aangenaam blijven voor het paard.

De cavallo's hebben we liggen (voor een andere pony die ik af en toe kon rijden, maar die is jammer genoeg verhuisd), maar ik vond niet dat die pony toen er elegant mee stapte, ging eerder 'sloffen' ook al pasten de schoenen goed. Die schoenen zijn een maat (mss 2 maten)te groot voor m'n nieuwe paardje, ze heeft kleine ronde hoefjes, dus moet ik op zoek naar iets nieuws.

Ik bekeek een filmpje over 'equine joggers' iemand ervaring mee?
Bij 'krämer' in Duitsland staan 'easycare' schoenen en 'turfking', zijn die ok ?(prijs is alvast interessant). Cavallo's wil ik niet meer, wat is een beter alternatief voor kleine ronde hoefjes?

Bedankt voor het delen van ervaringen,
groet
Wendy

Koen Theys schreef op zondag 26 februari 2012, 22:47:


Hoi,

Gisteren maakten we nog een leuk ritje buiten, het was al wat langer, uiteindelijk zijn we net geen 2 uur op stap geweest. M'n nieuwe paard en ik, we raken al goed op elkaar ingespeeld, gaat heel vlot, zalig is dat! Maar we doen het nog altijd kalmpjes aan hoor, rustig opbouwen.

Over de straat en de graspaden loopt ze heel vrolijk, ze is trouwens een gangenpaardje en heeft een vlotte tölt. Over stukjes met kiezeltjes, da's een ander verhaal, daar heeft ze weinig zin in , en als we dan aan het graspaadje komen, zie je ze opfleuren.

Over het onregelmatig weggetje (bezaaid met kiezeltjes, maar niet overdreven, geen grote stenen) loopt ze dus 'gevoelig', naar mijn mening niet enkel 'met gevoel', pasje voor pasje, beetje struikelend, vooral voorhoeven lijken gevoelig, dit zijn haar 'denkhoeven' of zo , de achterhoeven lijkt ze te vergeten (minder gevoelig), we zijn er traagjes over het weggetje gestrompeld.Niet leuk voor het paard.

Om te streven naar 'rock crunchen', voor mij een droom zal het dus nog serieus doorbijten zijn (zoals Pien met Rubio, en Pien , je blijft er zo kalm bij, je weet uit ervaring dat er verbetering komt)

Ik ben van plan om vooraan hoefschoenen (ik denk aan die 'joggers') te gaan gebruiken zodat ze het leuk blijft vinden om te gaan wandelen. Het idee dat ze last heeft, kan ik niet goed verdragen.
Eens een paard hoefschoenen gewend is, lijkt het me wel moeilijk om terug te gaan naar blootvoets, paard zal hoogstwaarschijnlijk de schoenen comfortabel vinden, en geen voet meer willen verzetten op ruwere weg zonder z'n schoenen?

Aan Martina in de Eifel : geweldig zeg, zo'n paard dat over elke type weg scheurt, zalig!!
Die kleine pony van onze kids doet dat ook (maar niet scheuren, gewoon wat wandelen, joggen en soms klein galopje met één van m'n kids), dus ik weet dat het kán, waarschijnlijk ben ik wat strenger voor die pony, zo van komaan - hup - en geen gezeur...

groeten
Wendy

Hoi Amar,

ik had vroeger de cavallo's voor een paard dat ik maar af en toe kon rijden, die schoenen waren wel ok, behalve dat het paard toen er wat 'slungelachtig' mee ging lopen, maar bij langer gebruik , werd hij de schoenen gewend en ging het beter. Met de gelzooltjes erin, liep hij het beste, maar amai die sleten vlug)

Om schuurplekjes te vermijden, kan je best de 'sokken' gebruiken (cavallo pastern wraps of 'the wrap', neopreen sokken).

Ik heb de cavallo's nog liggen, het paard is verhuisd, de schoenen zijn maat 2 en daardoor jammer genoeg te groot voor m'n eigen paardje. Ik zit nu iederdaad met hetzelfde probleem welke schoenen ik ga nemen, ik vond eerlijk gezegd de cavallo's redelijk stug, en nu heb ik een vlot gangenpaardje, zou graag soepele en lichte schoenen vinden.

Enkel vooraan loopt ze nogal gevoelig, en ze heeft ook bijna ronde hoeven, ik ben er nog niet uit welke schoenen te kiezen. Ik heb wat gelezen over 'equine joggers' maar weet niet of die goed zijn voor ronde hoeven, op de matensjabloon (kan je afdrukken van op site) toont ovale hoeven, ik weet niet of het mooi zou passen, want dan is er achteraan in de schoen een ruimte aan de hoefballen en dat geeft volgens mij veel kans op schuurplekjes.
En ik wil met het paardje ook door kleine riviertjes kunnen stappen, in de schoenen mag zeker geen water blijven staan (ofwel elke keer effe stoppen en schoenen leeggieten )

De marquisen zijn misschien geschikt voor ronde hoeven, heb ik geen ervaring mee.., heb ik ook al over gelezen, da's al.

Ik vind het ook moeilijk uit te zoeken wat een goede hoefschoen is,
bij ons in de buurt zijn geen natuurlijke bekappers, allemaal klassieke 'maréchal ferrant' hier (ferrant, dat zegt al genoeg he, bij 'chaussures pour cheval' krijg je hier een gekke blik , ik trek het me niet aan hoor) Dus wat betreft die schoenen, moet ik het zelf allemaal wat uitzoeken,

groeten

Wendy

Beste Zoe,

in telgang kan een paard niet draaien of vb een volte lopen, in telgang (piggy pace, zwijnepas) kan hij enkel rechtdoor lopen, en dit kan in een snel of traag tempo, het snelle tempo is bedoeld als 'vluchtreflex', waarbij een paard (in de natuur) zich snel uit de voeten kan maken, maar enkel dus rechtdoor.

Waar onze ijslander op reageert bij versnellen, gewicht een klein beetje naar voor, dan gaat ze in draf. Als de ruiter het gewicht lichtjes naar achter legt, gaat ze in tölt.

Bij het vragen van een versnelling doen we dit 'gevoelig' , moeilijk om uit te leggen, vanuit de energie van de ruiter, vanuit de zit, buikspieren, ademhaling. Indien we dit teveel afdwingen door benen te geven, dan loopt ons paardje ook veel stijver, ofwel blijft ze staan...ofwel gaat ze in telgang.

Met ons paard gaat het heel goed nu we bitloos rijden. Ze loopt heel ontspannen.
Ze werd vroeger traditioneel bereden (bij vorige eigenaars) en dan liep ze ook wel heel vlot hoor, hoewel leek het mij dat ze toen ook wat overhaast ging lopen. Bij de vorige eigenaars had ze een heel goed leven hoor, prachtig , alles ok, super paardvriendelijk, geen enkel slecht woord voor over de vorige mensen waar ze woonde (voor alle duidelijkheid!!)

We hebben haar nu een maand en zijn vrijwel dadelijk op bitloos overgestapt en paard loopt beetje meer ontspannen, maar ik geef toe dat ik de wandeling ook heel rustig en ontspannen hou, en dat ik de versnellingen heel rustig vraag alsof het lijkt dat ik ze kado krijg (tja, ik weet het allemaal beetje vaag, maar ik kan het niet echt goed uitleggen)

Wat die van ons niet doet, dat is galopperen onder de ruiter, maar ik denk dat ik daarvoor nog méér moet leren 'vloeien'..best wel gevoelige zieltjes , die ijslandertjes!

Ook is het best om inderdaad ook eens te laten nakijken of alles gezond is, vb osteopaat, zijn de hoefjes ok? Zit het zadel lekker, hoe loopt het paardje in de wei ? etc...

succes
Wendy

Hoi myr,
ik heb de joggers aankocht , maar nog niet uitgetest (morgen doen )
Ze zien er grappig uit, enorm licht en flexibel, ik ben wel een beetje bang dat ze snel zullen slijten, maar ja dat zal ik eerst moeten ondervinden. Volgens de verkoopster zouden ze zeker 600km moeten meegaan...ik hoop dat dit klopt.
Ik heb een licht en fijn paard, dus misschien gaat de slijtage wel meevallen, allee tijd om dit alles uit te testen, wordt vervolgd...
Wat opvalt aan de schoenen, is dat ze mooi in de vorm van de hoef zijn gemaakt, dus de zool van de schoen ziet eruit als zool van een hoef, met kwartierboogjes, dus geen platte onderkant.

Inderdaad , wat betreft de cavallo's werden bij ons gebruikt bij een koudbloed, ging wel hoor, maar het waren idd 'klompen', hoewel ze niet zo zwaar overkomen als je ze in je handen hebt.
En het nadeel was dat het paard, vooral in galop, heel slungelig ging lopen, maar dat kan zijn omdat hij de schoenen niet lang heeft gedragen en daardoor nog onvoldoende eraan gewend was, en eigenlijk vond het paard het zelf leuker vond om te draven en dat ging heel vlot met de cavallos!

succes met uw zoektocht naar schoentjes,

Wendy

Hallo Zoë,

da's inderdaad niet zo simpel, door de combinatie met paard en ruiter.

Misschien kunt u proberen uw moeder duidelijk te maken dat ze nu samen (paard en ruiter) er niet veel lol beleven op de manier waarop ze nu rijdt, en daardoor misschien beter open gaat staan voor iets nieuws...laat een frisse wind nieuwe zuurstof brengen in de paard/mens relatie, zoals in ijsland, een frisse ijslandse bries, heel toepasselijk!

Een paard dat niet aangenaam loopt met een ruiter of niet goed vooruit gaat, is inderdaad weinig plezier aan te beleven op wandeling, en geeft frustratie voor mens en dier.

Helpt het vb om in groep te gaan rijden? Daar worden ijslanders, die uitgesproken kuddedieren zijn, toch enthousiast en blij van. Meestal zijn ijslanders toch goed voorwaarts.

Loopt het paard lekker in de wei met andere paarden? Komt hij op die manier momenteel een beetje aan z'n trekken? Loopt hij dan ook zo stijf?

Enkele dingen waar ik nog aan denk :
Kwaad worden op het paard (zweepgebruik/ harde beenhulpen) werkt super averechts, hoe meer spanning bij het paard, hoe meer het paard zal 'zwijnenpassen' of maw trage telgang. Op de duur is deze gang heel moeilijk te doorbreken.

Als het paard een verstokte telganger is, zal het misschien ook aan de bouw kunnen liggen, nl een stijve, korte rug en dan is dit geen mooi gebouwd rijpaardje. Indien de rug dan nog eens te hol zou zijn, is er ook een probleem met de bespiering...

Misschien moet je hierbij eens proberen om toch wendingen te vragen, om te stimuleren dat het paard onafhankelijker zijn benen gaat bewegen.
Ofwel proberen in te buigen, hand laten volgen.
Ofwel aan 1 kant drijven met been, misschien komt hij dan uit de telgang (dat doorbreek je dan even).
Indien je dan in tölt zou terechtkomen, dat kan je een klein beetje bovenlichaam naar achteren plaatsen zonder te zwaar te worden, zeker niet teveel of te sterk been geven. Laat het paardje z'n eigen tempo zoeken, en ga ontspannen mee in de beweging, niet te veel storen of in de weg zitten, zeker niet met 'dressuurbenen' rijden, maar loslaten! Ijslanders zijn meestal heel zelfstandige paarden, die normaal goed op eigen benen kunnen lopen, dus ook gewoon vertrouwen hebben en zeker niet trekken aan de teugel !

Mijn ijsje gaat meestal makkelijk in draf op een mulle of ongelijke bodem zoals een hobbelig graspaadje, misschien dat eens proberen en eens zien hoe het paard dat soort ondergrond oplost in z'n beweging? Ik ga dan gewoonlijk lichtjes in verlichte zit.
Als de ondergrond wat gelijker is, gaat ze makkelijk in tölt, maar ik mag dit niet forceren, anders maakt ze een rommeltje van de gangen. Een klein beetje ondersteunen (en dat gaat prima met bitloos hoofdstel) en meegaan in de beweging en dan behoudt ze makkelijk haar tempo. M'n paardje reageert ook goed op de stem om haar tempo te behouden, zo kan ik vermijden dat ik extra beenhulpen moet geven en dan stoor ik haar minder in de beweging.

Als we een lichte helling bergaf rijden, kan m'n paardje dit vlot in tölt en lijkt alsof ze daardoor beter kan tölten.

Veel aaien over de manen en de hals, werkt ook ontspannend.

Nu moet ik wel zeggen, ik heb m'n paard nog niet zo lang, het is m'n eerste gangenpaardje en ik moet zelf nog veel leren en ondervinden, het lukt me nl nog niet om in galop te gaan met m'n paard.
Ik ben een doorsnee recreatieruiter, die met volle teugen geniet van buitenrijden, vraag me nu niet door over dressuur, ken ik weinig van. Ook heb ik geen enkele kennis van wedstrijdrijden met ijslanders, maar ik ben wel een echt ijslanderzotke

Waar ik 100% van overtuigd ben, hoe meer ontspannen en open en los de ruiter is, een paard dit overneemt, spiegelt : voor zover het een gezond en sterk dier is, en in staat is om een ruiter te dragen. En dat je daarbij als mens er goed voor zorgt dat het paard blij in z'n vel zit doordat je geeft wat hij nodig heeft (en daarbij denk ik aan een paardvriendelijke huisvesting, weidegenootjes, voldoende ruwvoer, etc etc al die voorwaarden vervullen)

Indien een paard ongeschikt is om een mens te dragen (door de bouw, leeftijd, slechte bespiering etc, kan je dit onmogelijk vragen aan zo'n dier, die zet je dan op rust en kan bij andere paarden in de wei als gezelschap, of zoek je geschikte hulp in het trainen van het paard indien het niet te oud is)

Dus als je een goede lesgever, die wat van gangenpaardjes zou kennen, laat die dan langskomen, een goede instructeur is goud waard!

veel geluk en hopelijk komt er snel beterschap zodat het paardrijden voor uw moeder en haar paardje plezierig wordt, wat toch de bedoeling is!

wendy

Hoi myr,
ik heb de EF uitgetest, enkel aan de voorhoeven om te beginnen.

Het aandoen ging prima, maar het zijn wel 'prullestrapjes', fijne riemjes, dit zal voor mij wel beter gaan al ik eraan gewend raak, maar als het koud weer en ik heb koude vingers, dan ik heb absoluut geen goede fijne motoriek in m'n handen ...
De schoenen sluiten ook voor een stuk met klitteband, en ik hoop dat zoiets niet te snel slijt, want lijkt me allemaal niet erg stevig, ik heb soms ervaring met andere klitteband vb voor kinderschoenen, dat de 'klit' snel slijt en helemaal niet meer 'klit' na een poos.

Paardje stapte zo weg met de schoenen, deed er niet moeilijk over.
Schoentjes zijn heel licht en hinderen het paard totaal niet.

We wandelen door modder, over steentjes, over asfalt, door een ondiep riviertje met keienbodem, over gras... geen enkel probleem ondervonden,
ik was vooral benauwd dat de schoenen zouden losraken, maar die bleven mooi zitten.

Achteraf was er niets te zien aan de schoenen (geen kleine krasjes of hoekjes af, helemaal geen slijtage zichtbaar, bij de cavallo 's vb zag ik na de eerste buitenrit al een beetje gebruiksporen) Het was wel zo dat ze doornat waren door het riviertje. Na het passeren door het water, waren de schoenen hoorbaar 'zompig' vanbinnen, dus volgende keer ga ik het riviertje toch vermijden als het kan. Met de cavallo's kon ik beter door het water, ik heb de indruk dat die sneller terug droog waren vanbinnen. Door plassen gaan is nog wel wat anders dan door een stroompje, dus met plassen denk ik dat de EFjes minder gaan vollopen.

Dus na een eerste ervaring : heel positief, maar let wel, mijn paardje is een licht en klein paard (ijslander van 135cm schoft).
De schoenen zijn extreem licht en ze zien er op het eerste zicht misschien nogal fragiel uit. Ze zijn heel flexibel, wat zeker een voordeel is voor het paard, en misschien is dit net 'de sterkte' van de schoenen ivm slijtage op harde bodem, vergelijkbaar met een sportschoen voor mensen.
Misschien moet iemand met een groter paard of koudbloed ook eens wat ervaringen delen?

Wendy

M'n besluitje na een stevige rit vorige week , met alle 4 hoefschoenen aan, dus de equine fusion, 'horse fashion' whatever (ikzelf verkoop ze niet he) : ging heel goed tijdens de wandeling, merkte aan paardje's bewegingen niet dat ze schoenen droeg, stapte heel los en soepel. De riempjes dat was voor mij even wennen (soms zijn m'n handen heel stram bij koude), maar door de aansluitende riempjes (en niet te hard aansnoerend) bleven de schoenen goed zitten, k ben het aantrekken van de shoes al gewend. Ik heb het riviertje vermeden, afwateringsgaatjes maken vind ik niet zo'n fijn idee, wil de schoentjes zo lang mogelijk kunnen gebruiken.

Dus nu lopen we nu met hoefschoenen, rockcrushers kweek ik er niet mee, spijtig, maar ik rij daarvoor waarschijnlijk niet vaak genoeg buiten, dus ben ik heel blij met de oplossing.

Bedankt voor alle reacties,
grtz Wendy

amai myr, chique, veel pret gewenst met de wandelingen!
t ziet er heel gezellig uit bij jullie

volgende week heb k wat congé , tijd om met t paard tochtjes maken, en nu vlotjes over elk type ondergrond , al joggend...

grtz Wendy

Gisteren ben ik 'off the road' in de ardennen geweest met het paard en haar 4 nieuwe schoenen, het werd een afwisselende en avontuurlijke 4-uren tocht, vaak over smalle en soms vrij ruwe weggetjes, nog eens een goede test voor de schoenen dus...

Ik leerde ondertussen m'n nieuwe paardje ook beter kennen, ik ben aangenaam verrast over m'n behendig 'berg'paardje en met de soepele schoenen gaan we over de alle soorten weggetjes : modderig, bergop en bergaf, stenen, rotsige bodem, boomwortels, stukken met grind, nat gras, stukje natte asfalt, noem maar op. Geen moment heeft het paard geschoven of gestruikeld met de schoenen, vol zelfvertrouwen gaat ze dapper en enthousiast vooruit, zalig!
Supercontent van de joggingshoes , zowel paard als ruiter . Nadien de schoenen nagekeken op eventuele slijtage, na het afspoelen van de modder, zagen ze er nog als nieuw uit.

Wendy

Hoi Ilma,

we zijn ongeveer 4 à 5 uur weggeweest, inclusief pauzes.
Achteraf geen enkel schaaf- of schuurplekje te zien, en 2 dagen later ook niet zichtbaar.
Ik heb slechts 1 paar neopreen sokken (cavallo), die deed ik aan de achterhoeven.
Aan de voorhoeven deed ik dus geen extra sokken, en ook daar geen schuurplekjes te zien, hoewel we door modder gingen, bleef het zand enkel wat aan de buitenkant van de schoenen plakken, binnenin nauwelijks modder/zand, omdat de schoenen mooi aansluiten. Ze waren wat vochtig binnenin, maar dat gaf geen probleem.
Er zaten wel wat losse vachtharen in de schoenen na het uittrekken, maar het paard zit erg in de rui nu, en ze heeft stevige vetlokken/behang aan de benen.
Ik ben vrij gerust dat de schoenen niet schuren, ze zijn zacht en flexibel maar toch stevig materiaal dat niet snel stuk gaat. Ik ga voor de zekerheid toch een 2e paar neopreen sokken aanschaffen, om ze dan als extra bescherming aan te doen, zeker voor langere afstanden.

ps na de tocht, trok ik de schoenen uit, maar ik legde één schoen niet ver genoeg weg en paardje ging er per ongeluk staan met haar hoef, aiai dacht ik, maar de schoen plooide gewoon mee, en er was niks aan te zien , oef. Het is gelukkig een redelijk licht paardje.

groetjes, Wendy

Hoi,

Onze ijslander rijd ik met een nurtural ( kaakgekruisd hoofdstel) Toevallig staat dat hoofdstel op de foto van m'n avatar , maar op onze shet. Echter voor de shet is hij wat te groot. De shetter rijden de kinderen nu met een bitloos hoofdstel van barefoot, past beter, idem kaakgekruisd.

De nurtural kan je in verschillende maten krijgen, ik heb hem via een webshop in België gekocht. Het gaat om een synthetische, maat cob (nu is dat maat 'arabier' denk ik, maar ook kleiner verkrijgbaar of in lederen uitvoering).

Wat me bevalt aan de nurtural voor onze ijslander, is dat het mogelijk is om met lichte aanleuning te rijden in de tölt, als ik dit niet doen, dan gaat ons paard heel makkelijk gewoon draven en gaat ze nooit in tölt. Ze werd vroeger gereden met bit (niet bij ons) dus ik denk dat het daarmee te maken heeft, dat ze gewend is aan aanleuning tijdens de tölt. Met de nurtural gaat dit perfect. Ik hou dan even de aanleuning zachtjes aan bij het aantölten en dan loopt ze uiteindelijk wel zelfstandig in de tölt, maar dan is het duidelijk dat we gaan tölten en niet draven.

De release van dit hoofdstel is goed, aan de reacties van het paard te zien. Het is ook goed mogelijk om duidelijke 'halve ophoudingen' te maken, dit geeft in ons geval duidelijkheid aan het paard in het rijden van de verschillende gangen (het is een vijfganger, soms met nog meer variaties ) Bij onduidelijkheid gooit ze de gangen door elkaar en dat is vermoeiend voor ons beiden. De nurtural zit ook fijn rond haar neusje (antislip bandje), ze heeft nogal een fijn hoofdje en neusje, en alles zit mooi en schuurt niet.

Met een bosal heb ik weinig ervaring, weet wel dat het wordt gebruikt bij western natural horsemanship, waarbij vooral gestreefd wordt richting neckreining. Lijkt me voor het rijden van de gangen beetje raar, maar als je het niet probeert weet je het niet.
Dus gewoon even uittesten met je paard wat werkt en laat hier op het forum even weten wat het best bevalt (ben benieuwd)

grtz
Wendy

@ e m kraak : dus u rijdt met het libra-touwtje, waarbij het wel mogelijk is om, indien nodig, teugelcontact te houden, maar dat het ongewenst/onmogelijk is om te trekken? Zo lezen we het juist, toch? Wat gebeurt er als men toch zou trekken?

Ja , het is toch uiteindelijk het doel om vanuit de zit, ademhaling, stem, ontspanning, etc te rijden, waarbij continu teugelcontact niet nodig is, harmonisch zijn met je paard, juist he?

ivm het 'getuttel' met hoofdstellen, k vind het best een interessant onderwerp hoor, om ervaringen uit te kunnen wisselen, het gaat alvast NIET om het getuttel met bitten he! Daar vind ik het woord getuttel (klinkt meer als 'geklungel' hoor) beter op z'n plaats dan wanneer het over een bitloze optomingen gaat...en u heeft gelijk , dat bij de test het de bedoeling lijkt dat er maar wat aan getrokken moet worden, om het paard te draaien en te stoppen . Het uiteindelijke doel is het gebruik van zo weinig mogelijk druk op het paardenhoofd/neus, maar zoveel als nodig is, dus vermoed ik dat men vrij hoge druk heeft getest om na te gaan wat de zwaarste inwerking op het paardenhoofd zou kùnnen zijn.

En helemaal mee eens, dat het om een hulpmiddel gaat, in het aanleren van een gemeenschappelijke taal, waar het toch om gaat is om één zijn met je paard ! Aanleren, maw leerproces.

In ons geval heb ik daarbij wat teugelcontact voor nodig (dus bedoeld om gewoon even op te vangen, niet trekken !), vooral voor de tölt, en dat zelfs niet continu, na een poosje contact snapt het paard duidelijk wel wat de bedoeling is en tölt het paard verder op eigen benen. Toevallig met de nurtural, gewoon omdat ik die had liggen, was vroeger ooit miskocht voor de shetter, waarvoor hij te groot bleek. Nu dacht ik, ik probeer eens met m'n ijslander (paard heb ik nu 2 maand), en ik ben héél tevreden over het hoofdstel, komt duidelijk over op het paard met name voor het rijden van de verschilldende gangen. De overschakeling naar bitloos (bij vorige mensen met bit gereden) ging super vlot. In het begin nam ik geen direct teugelcontact, maar kreeg ik ook geen tölt, enkel draf en al de rest...
Een sidepull zou ook goed in aanmerking komen denk ik, zolang er geen ruw lassotouw is gebruikt als neusriem. Heb een sidepull of touwhalster&knoopteugel niet uitgeprobeerd omdat ik die gewoon niet bezit.

grtz
Wendy

ik vind het ontwerp van het libraRB (opgezocht op de betreffende site) op dat van de nurtural lijken ; uiteraard met het verschil in gebruikte materialen, nl synthetische straps of leder ipv touw. De nurtural lijkt wel een beetje afgekeken van de libraRB, op enkele aanpassingen na nl wat ze noemen de circleX onderaan aan de kaakgekruiste straps, en een soort antislipmateriaal in het neusriempje.
ik zag dat het topic verder gaat onder de noemer touwhoofdstellen, ik ga dit met interesse volgen,
Wendy