Moniek schreef op zondag 18 juni 2006, 0:42:


Als je zelf de stalen binnebrengt in een steriel gehouden containertje 150€/ Hier in Belgie. Goe specifieren wat je wil laten checken en dat het voor dierlijke consumptie is .

Huertecilla schreef op zondag 18 juni 2006, 17:26:


De enige die volgens mij "het schouder binnenwaarts" op een volledige en zeer correcte manier uitlegt en uitvoert is "Hempfling" ook zijn uitleg over de hulpen hierbij ga ik volledig mee akkoord. 90 % procent van de zgnaamde schouder binnenwaarts wordt vanuit de hals uitgevoerd en over de schouder vallend dus volledig verkeerd.

Huertecilla schreef op zondag 18 juni 2006, 19:18:


Hempfling citeert en legt de methode van La Gueriniere op een correcte en goed onderbouwde manier uit . Hij beweert niet de perfecte rijstijl uitgevonden te hebben maar stelt ten vraag waarom de haut ecole van toen zo'n veranderingen heeft ondergaan dat van de goed uitgebouwde dressuuroefeningen eigenlijk slechte kopies oveblijven die de fysiek van het paard niet ten goede komen. Dat tientallen ruiters voor hem net hetzelfde schreven doet niets af aan zijn standpunten. De oude grieken rijden ten tijde van oorlog zonder zadel tuig of teugels zijn de standpunten en publicaties van La gueriniere, Nezvorov,Solinski,De Saunier en voor mijn part N Nicholson dan een verdoken vorm van plagiaat ? De manier waarop iets uitgelegd wordt , de manier waarop iets getoont wordt , de wijze waarop iets effectief uitgevoerd wordt en niet zomaar op papier toevertrouwd wordt is vele malen efficienter en veelzeggender. Als ik Hempfling zijn wendingen zie rijden zijn appuyer en zijn ren - en travers "op losse teugel" perfect verzameld paard "met of zonder hoofdstel" heb ik echt de nijging deze persoon de graad van "iemand die echt weet waarover die het heeft" toe te vertrouwen . Ik heb het dan niet over Hempfling als persoon maar hemplfing als ruiter . De dag dat ik iemand hetzelfde "zie "doen op verschillende paarden krijgt die persoon van mij hetzelfde respect . Papier(e mail) is geduldig en aanvaardt elke vorm van fantasie of wishfull thinking .
Ikzelf heb reeds menig persoon een uitdaging gegeven als een bepaalde manier van rijden werd afgedaan als "fantasie" of niet van deze wereld . Tot op heden heeft nog iemand de handschoen opgenomen. Papieren ridders of echte krijgslui . You tell me !!
Met beste groeten.
Eddy.

Huertecilla schreef op maandag 19 juni 2006, 8:50:


Heb nergens in mijn mail beweerd ze niet te kennen, ik reageerde op je opmerking over schouder binnenwaards oefening. Hempfling rijdt die net omgekeerd dan overal wordt beschreven(druk via buitenbeen met diagonaal inzetten heup zonder teugeldruk) en na dit aan de praktijk getoetst te hebben moet ik zeggen dat de paarden op zijn manier "effektief" schouder binnenwaarts lopen en niet over de schouder naar binnen vallend of over de hals. Mijn opmerking ovr de oude franse leraars en de jongere amerikaanse werd naar jou toe als vraag gesteld ? Is wat deze mensen dan op papier hebben gezet gewoon voortkauwen op de geschiedenis en er een eigen interpretatie aan geven, want dat is net wat je van Hempfling beweerd , dat hij gewoon op papier zette wat tientallen al voor hem hebben gedaan . Ik voer geen kruistochten, ik stel vragen over ruiters en hun methodes .Ik krijg echter weinig "to the point" antwoorden. Zoals ik reeds zei , de oude grieken reden reeds zonder tuig (of hun huurlingen op aangekochte paarden) is alles wat erna gebeurde dan gesneje koek opnieuw bakken???? Antoine heb ik nog niet de eer gehad hem te "zien" rijden . Ik heb hem al wel met de paarden zien werken en hij gaat ook dikwijls over schouder binnenwaarts naar wending toe om de flexibiliteit in schouder en lendenen te verkrijgen en te bevorderen. Ik ben iemand die graag de persoon ,die een bepaalt standpunt probeert de wereld in te blazen, op een paarderug ziet, met dit paard wendingen rijdt , dressuuroefeningen toont en vervolgens een uur of drie in zwaar terrein je zijn achterkant laat zien omdat jezelf nog niet die status van perfektie hebt bereikt. Dus vandaar mijn sluitzin . Papieren ridders of echte krijgers......

Els Kleverlaan schreef op maandag 19 juni 2006, 11:23:

Spelevaren, is gewoon lekker om het koude water op je buik te splashen, en de koele modder houdt insecten weg. Paarden gaan over het algemeen niet te diep in het water dan zijn ze te kwetsbaar(met uitzonderingen die echte waterratten zijn )zwemmen of een rivier oversteken gebeurt enkel uit noodzaak om andere graaslanden te bereiken of op de vlucht voor roofdieren.In het echte ondiepe oeverwater wordt er na dat graven ook al is gerold, dus je weet waar je moet voor opletten als je derop zit .

Christel Provaas schreef op maandag 19 juni 2006, 16:41:


Effe wachten , dat opgeven is eigen aan prooidieren inderdaad maar heeft eigenlijk niks met de roofdieren te maken , een paard dat zich vastzet in een sloot zal in eerste instantie vechten (al naargelang het karakter van het paard langer of korter) maar zodra de shock en het krachtsverlies toeneemt geven ze zich gewonnen, ze gaan in een soort van trance (dankzij een ingenieus systeem van moedertje natuur) en zakken langzaam in een lethargische toestand . Dit noodzakelijk afweermechanisme versneld de dood bij aanval door prooidieren . Ik weet dat het volgende gruwelijk is maar vergeet niet dat de meeste prooidieren nog levend worden opgegeten door hun predatoren ! Door deze vegetatieve toestand waarin de prooidieren raken bij uitzichtloze situaties wordt eigenlijk het lijden verkort.

Renske M vdH schreef op maandag 19 juni 2006, 17:37:


Nu alleen maar te hopen dat je geen "penny" genoemd wordt ! Héééél veel succes gewenst met die hengst en laat die zogenaamde trainers maar eens een poepje ruiken.

Wil schreef op maandag 19 juni 2006, 19:52:


Die belgen toch hé , eerst terughoudend maar eens ze los komen !!! man man wat een volk .

Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 20:03:


Marianne , ik bewonder je moed en doorzettingsvermogen . Door mijn aard ben ik nogal een "vooruit" mens, ik heb hier ooit eens een haflinger gehad die er uiterst tevreden mee was om op één plekje te blijven staan "de ganse dag lang" en hooi te eten , geen zin om te werken, spelen, interacteren met andere paarden ,niks maar dan ook helemaal niks kon dit paard interreseren. Voor mij een echte uitdaging maar niet een die ik niet graag aanging. Het enige wat dit paard echt kon wakkermaken was eten en zolang ie kon eten deed ie wat ie moest doen. Héél véél aandacht weg van de groep en wandelingen, zonder te laten grazen en met beloningen heeft uiteindelijk de doorslag gegeven , maar met de eigenaresse blijft het probleem.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 19 juni 2006, 20:18:


Nog iemand die problemen heeft met die Paardemensen Ego's , zou het een epidemie aan het worden zijn ? .

Frans Veldman schreef op maandag 19 juni 2006, 22:58:


Klinkt niet alleen mooi is ook waar en allang geen theorie meer. Al eens een zebra , gnoe ,of gemsbok zien opgevreten worden door leeuwen , Hyena's of afrikaanse wilde honden ? Het slachtoffer leeft nog wanneer de ingewanden al uit de buik puilen en de lendenen en onderbuik al opengereten zijn(sorry he mensen) , een mens in die situatie krijgt de kracht van tien en verweerdt zich met alle mogelijke middelen tot zijn krachten het opgeven, een prooidier vervalt in een lethargische toestand en laat zichzelf opvreten , door vermoeidheid , shock, opgave ? You name it .
Maar zet een predator in dezelfde situatie en die vecht tot hij sterft. Moedertje natuur heeft er wel degelijk iets mee te maken , alleen al door de aard van de soort . Deze basis emoties zijn instinctief meegegeven en vormen het verschil tussen prooi en roof dier. Een mens die bevriest verliest zijn zin voor gevoel , pijn en emotie , hij zakt langzaam in een diepe slaap en sterft , ook een afweer mechanisme van moeder natuur , al ooit eens een medemens zijn bevroren ledematen laten ontdooien in koud water ? Goddank voor de afweermechanismen van moeder natuur. Respect Frans .
Met beste groeten
Eddy.

Nick Altena schreef op maandag 19 juni 2006, 23:48:


Goh Nick ja zenne op National geographic zijn daar al talloze afleveringen aan gewijdt maar daar heb ik mijn overtuiging niet van , ik heb door mijn rondzwervingen talloze prooidieren dit lot zien ondergaan en onder de afrikaners heerst deze wijsheid reeds lang . Een antilope drijf je geqwoon tot de uitputting en je raapt hem gewoon op van de grond en snijdt zijn strot over. Moet je is proberen met een luipaard die zo uitgeput is dat hij zijn hoofd niet meer kan opheffen. Korter bij huis echter . Stafford terrier in schapewei , schapen lopen zichzelf een ongeluk totdat hij ze beet heeft en de dood treedt relatief snel in . Border collie verdedigt zijn troep en moet ook het onderspit delven maar wel zonder opgave alleen de dood heeft hem gestopt. Moeder natuur ? Zeker weten ! De aard van de soort , prooi of roofdier.