Els Kleverlaan schreef op donderdag 30 maart 2006, 14:30:



Hallo Els,

Helaas is dit geen antwoord op mijn vraag. Mijn paard en ik kennen elkaar al jaren (vanaf zijn geboorte) en het grondwerk ging ons erg goed af! Dat kennen we dus al! Daar komt bij dat ik al jaren parelli hanteer, dus ik vraag me af waar je je antwoord op hebt gebaseerd.
Rijd jij ook bitloos? Wat zijn jouw ervaringen? Ik neem aan dat je ook een jong paard hebt. Hoe is het grondwerk verlopen? Hoe heb jij dat dan verder opgebouwd? Die stadia die je noemt, waren wij binnen 3 weken voorbij (het hals v/d hand) Ik vond eigenlijk dat ik het wel goed gedaan heb. Amigo is dan wel jong, maar we vormen echt een superteam samen. We hebben ontzettend veel vertrouwen in elkaar en lol in het samenwerken. Het enige waar ik tegenaan loop dat is de verwarring tijdens bitloos in de bak rijden. Dit wil ik graag oplossen want ik rij liever zonder bit. Ik hoop dat je antwoorden voor me hebt!

Groetjes, Marcelle

Christel Provaas schreef op donderdag 30 maart 2006, 14:57:

Hallo Christel,

Nee, qua zit doe ik niets anders dan voorheen zeg maar. Het enige dat anders is, is dat ik nu, dit paard bitloos rijd. Deze beslissing kon ik maken omdat dit mijn eigen paard is en ik dus niet te maken heb met een andere eigenaar. Da's wel heel fijn, dat had ik nl wel toen ik nog paarden van andere reed. Zij bepaalden. Nu ik met het bitloze hoofdstel rij, geef ik voor mijn gevoel een tegenstrijdige hulp. Ik 'trek' aan de linker teugel en dan voelt hij rechts op z'n neus druk. Naar mijn mening is dat andersom. Als je aanleuning geeft en je doet dit links, dan gebruik je daar normaliter je linkerteugel voor. Dit maakt het verwarrend voor Amigo en mij. Ik ben dus op zoek naar een reactie op deze verwarring. Ik hoop dat iemand ons kan helpen of een idee heeft hoe het opgelost kan worden!

Groetjes,
Marcelle

Jean Mclean schreef op vrijdag 31 maart 2006, 9:25:

Hallo,

Jeetje zeg wat een reacties.
Jean, dank je wel voor jou reactie. Ik voel me best wel aangevallen moet ik zeggen. Wat een leuk en hartelijk gevoel van welkom zeg op deze site. Volgende keer bedenk ik wel 10 keer of ik advies zal vragen.

Amigo is een paard dat van veulen af aan ontzettend veel problemen heeft gehad. Ik ben iemand die echt geduld heeft met een paard en weet er ook best veel van af. Ook weet ik dat 3 te jong is om te berijden, echt waar. Uiteraard loopt hij niet veel, maar misschien heb ik het wel te 'groots' opgeschreven. Het was dan ook mijn bedoeling om pas deze zomer te gaan BEGINNEN. Helaas had ik geen keus en heb ik eerder moeten beginnen. Verder heb ik geen zin om alles uit te gaan leggen en mijn 'verplichte keuze' hier tot in den treuren te gaan verdedigen.
Wat ik nog wel kwijt wil, is dat ik nu (dus voorheen niet) een heel gelukkig paard heb, dat veel vetrouwen in mensen heeft gekregen, geen voernijd meer heeft en belangrijk is en zich gehoort voelt. Samen zijn we een fantastisch duo en we genieten dagelijks volop van elkaar............................

Groetjes,
Marcelle