Arabesk schreef op dinsdag 9 september 2014, 18:52:


Dat beweer ik al de jaren al....

Het mes snijdt echter aan twee kanten.
Het hoefsmederijgebeuren is in NL een grove boerenlullen business. Altijd al zo geweest voor het overgrote deel. Een beetje hoefsmid van engelse komaf haalt er de neus voor op. Dat komt door de TB cultuur daar (en niet hier).
Vandaag de dag is het er alleen maar slechter op geworden, worden hoeven naar de vorm van de fabrieksijzertjes gemodelleerd i.p.v. andersom, etc.
En niemand zegt er iets van want niemand schijnt beter te weten of is gewoon bang dat de smid niet meer terug komt en zelf doen willen of durven ze niet.

Op dat stramien moeten moderne bekappers gewoon niet voort borduren. Kansloos.

Het normale hoefonderhoud moet zelf geleerd en gedaan worden. De plaats van de moderne bekapper cq. hoefspecialist is daarin die van specialist, de persoon die je normaalgesproken niet nodig hebt maar die wel een specialistensalaris kan vragen en dienovereenkomstig dient te presteren. Just my 2c.

joop schreef op dinsdag 9 september 2014, 18:53:


Zo staat het niet in mijn oude hoefsmidsboeken hoor (standsverandering lukt alleen in mate bij zo jong mogelijke veulens). Belangrijk is dat eens beseft wordt, dat het kwartje eindelijk eens valt dat het gaat om kennis van een eeuw of langer geleden. Dat was toen lang niet altijd verkeerd maar is in het huidige tijdsbeeld onmogelijk vol te houden.
De goede hoefsmid van toen kende zijn klanten (=paarden) bestand, had zelfs passende ijzers individueel voor iedereen op voorraad. Dat hoefsmidsvak is ondertussen zwaar geërodeerd, het zou ook onbetaalbaar zijn nu (behalve dan voor de enkeling voor wie geld letterlijk totaal geen enkele rol speelt), véél duurder nog dan de moderne hoefspecialist zoals ik die voor ogen heb af en toe langs te laten komen voor een passend salaris.
Niet alleen de rol van de smid is totaal veranderd, maar ook de maatschappelijke plaats van onze paarden zelf. Dat vraagt dus ook al om een andere benadering.

Piet schreef op dinsdag 9 september 2014, 23:11:


Zonde van je tijd en moeite. Ik kan me nog voorstellen dat je uit passie leuke, dankbare klanten waar je wat eer van je werk krijgt hebt. Ik weet natuurlijk ook wel, en uit praktijk, over de 3-maanders en erger, maar dat doe je toch niet voor je lol... en een haalbaar beroep is dat nmm zeer zeker niet.


Ze gaan dat opknappen voor een fooi uiteindelijk allemaal opgeven, verwacht ik. En da's jammer want zo komt de cultuurverandering nooit door het dooie punt heen.

Het is allemaal een beetje verweven met dat iedereen maar paarden moet kunnen hebben. Verstand ervan hebben is niet nodig en de fysiek minder leuke karweitjes hebben we geen zin in. Zo werkt het nou eenmaal niet en zo heeft het nooit gewerkt!
Paarden hebben is vreselijk duur! Da's altijd en overal zo geweest tenzij je zelf van alles en nog wat kan en weet en er je lifestyle van maakt.

Wieteke schreef op woensdag 10 september 2014, 14:31:


Cognitieve dissonantie, we hebben het er eerder in diverse soorten en toonaarden over gehad. Misschien nog handiger als je dat even zou vertalen en de vertaling hier en/of op het PN-vreesboek plaatsen met bronvermelding

joop schreef op donderdag 11 september 2014, 14:08:


Adviezen of raad heb ik zomaar ook niet. Wel een paar vragen:
- je geeft de indruk dat de vermagering zomaar ineens plotseling opgetreden is, maar hoe snel is dat in werkelijkheid gegaan? Als in van te dik of goed naar (te) mager?
- gebitscheck?
- mestcheck? Wormen?
- eet weinig/normaal/veel?

Toen ik nog echt veel pony's had was er bij tijd en wijle ook altijd wel een tussen die mager werd om voor mij duistere reden. Dat kwam altijd vanzelf weer goed. Misschien is dit toch wel iets om wat goede hoop te houden.

Locanda schreef op donderdag 11 september 2014, 23:55:


Ik zou toch even afwachten voordat ik aan cortison e.d. begin. Met even afwachten bedoel ik de tijd om te kunnen zien of de gegeven Equimax effect sorteert (geen paniekvoetbal van allerlei dingen tegelijk doen en toedienen). Over een maandje zien we verder, tenzij hij natuurlijk merkbaar achteruit gaat, dan is het anders.
Ik snap natuurlijk wel dat het een niet vergelijkbare impact op je heeft wanneer het je enige lieveling is of dat er nog 20 lopen... als Els iets zou gaan mankeren, moet ik ook liever niet aan denken. Maar rationeel bezien is het helemaal niet gek dat ook pony's zich af en toe niet zo goed voelen, misschien wel een virusje of ander pestje, ik weet het ook niet maar het kan allemaal.