Coralie schreef op dinsdag 13 augustus 2013, 22:09:


Door ondergeschoven hielen, als de hoefwand dus onder de hiel groeit, of getrapt wordt, zal de steunsel ook omhoog gedrukt worden. Hij kiept ahw omhoog. Maar heel vaak wordt gewoon het hele zooitje platgedrukt wat natuurlijk net zo min goed is, omdat dan op die plek de doorbloeding ook nihil wordt. Helaas heb ik daar geen beetje duidelijke foto's van.
Staat op mijn nog "to do" lijst.... maar die is nogal lang helaas.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Coralie schreef op dinsdag 13 augustus 2013, 21:27:


Yep, je bent aardig in de buurt. Dacht al, als ik ook nog moet gaan vertellen dat je in die 'zool' moet gaan vijlen... dan is 't kot hier te klein
Mss nog kort even over die scoops, als je die uitgesproken maakt, geef je volgens mij de hielen de kans om onder te komen en maak je het de teen makkelijker om (te ver) vooruit te groeien, wat niet wil zeggen dat je de kwartieren langer moet laten worden dan zoolniveau.
En uiteraard minstens iedere week de afronding van de hoefwand verzorgen op de manier zoals eerder beschreven. Het buitenste randje maak je niet-dragend. Als je het bijhoudt dan kunnen die kwartieren niet gaan flaren.

e m kraak schreef op dinsdag 13 augustus 2013, 21:03:


Dan breng je de échte apex terug op de plaats zoals hierboven beschreven en breng je de breakover geleidelijk achteruit door opzet te geven tot in de zool. Belangrijk is dan om de ontstane hoekige vorm van de hoefwand goed af te ronden.
Hielen laat je met rust.

Qwienda schreef op dinsdag 13 augustus 2013, 23:48:


Wat is de echte apex?
Ik kan daar niets mee omdat het een gevolg is. Ik zie niets in ideaalplaatjes.


Ik vind dit een moeilijke en onduidelijke discussie worden eerlijk gezegd.
Het hangt er nmm nogal vanaf, of het onderschoven model genetisch van aanleg is, of het door omstandigheden ontstaan is, of er omkeerbaar onderhoud niet gedaan is, etc. Allemaal nogal lastig te beoordelen zonder er een echt paard bij te zien dat bij de hoeven hoort. Zover ik er kijk op heb is er vaak sprake van ontstaan in de veulentijd al... dan acht ik de kans op correctief herstel jaren later niet groot, in de zin dat het zorgenhoefjes blijven met een durende neiging onderuit te gaan.

Hoeveel meelezers denk je zijn er die echt proberen hoe de papieren hoefwandmodelletjes zich gedragen als ze gemanipuleerd, verschillend 'bekapt', ingeknipt, etc. worden?
Is dit nog wel een discussie voor hoefnatuurlijk of dwaalt het steeds verder af van wat van gemiddelde zelfwerkzaamheid gevraagd kan worden?
We hebben nu (hopelijk) al gezien dat er al minstens 3 verschillende soorten scheuren mogelijk zijn: echte erosiescheurtjes zijn en blijven oppervlakkig, scheuren door materiaalwerking niet, scheuren vanwege mechanische kracht (te lange wand) zijn makkelijk op te lossen. Blijft alleen de materiaalwerkingscheur over als probleemgeval. Ik vind dat A3/Waldo dat prima opgelost heeft, wellicht met wat geluk maar zonder dat vaart niets wel. Dat is iets waar zelfwerkzaamheid nog iets mee kan.
Ik pas er persoonlijk voor om correctieve hoefstanden te gaan bespreken. Dat wil ik best in mail, met Piet en/of jou maar niet op het forum. Ik wil niet het risico lopen medeverantwoordelijk te zijn voor misverstanden die, zoals we hier fragmentarische berichten posten, makkelijk kunnen ontstaan. Als het aan mij ligt komen NBers niet in de zool.

Qwienda schreef op dinsdag 13 augustus 2013, 23:24:


Ben het helemaal eens met Egon in een latere reactie. We raspen niet in de zool. Maken geen opzet, Een paard hoort gebruik te kunnen maken van zijn hele voet.
Alleen als je blijft denken dat je de voet vlak moet maken -en dus ouderwets traditioneel bekapt- kun je schrijven wat je schrijft.
Als je natuurlijk bekapt is het technisch onmogelijk om kwartierbogen te maken als je de zool aanhoudt, Als het een gezonde hoef is zitten die er dan automatisch. Dat maakt het dan tevens onmogelijk dat daardoor de hielen zouden "onderkomen".

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Toch meen ik mij te herinneren dat er (in het boek en/of op de site) wel over de ondergeschoven hielen en een opzet gesproken wordt en dat het uitgelegd wordt.
Zou het opnieuw moeten lezen om het precies uit te zoeken, hoor...
Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op woensdag 14 augustus 2013, 10:18:


Blz. 157/158 in de 2de herziene druk van 2007.
Ik stel voor dat Piet deze bladzijde uit zijn boek scheurt en dat Egon ze herleest
(grapje hé mannen)
Men vertrekt er vanaf het breedste punt van de zool, enz.
Dit is al goed maar kan beter omdat bij een te ver vooruit gegroeide hoef dit breedste punt ook te ver vooruit is.

Qwienda schreef op woensdag 14 augustus 2013, 11:06:


Ik zou zelfs de ontwerpbekapcursus-thuisprints uit 2004/5 die Frans me ooit opgestuurd heeft niet meer kunnen vinden
Om ieder misverstand te voorkomen: ik ben niet aan PN Inc.™ verbonden. Onafhankelijk dus.


Met 'beter' bedoel je sneller, toch?
Een belangrijke invalshoek van NB/zelfbekappen en de PN cursus lijkt mij dat het zoveel mogelijk foolproof moet zijn. Correctieve bekappingen zijn dat niet en al helemaal niet wanneer je 'niet in de zool komen' niet als harde grens stelt. 1 Ivanhoe is genoeg.
Als je hoefwerking snapt kun je nmm risicoloos nog iets doen met hoefwand selectief te lang laten (als je het niet snapt is er kans op flare maar da's niet zo heel erg want makkelijk oplosbaar); 'te lang' komt in natuurlijke omstandigheden ook algemeen voor.

Sneller, moet dat dan?
Het kan. Maar ik denk dat het vaak niet eens zinnig is, omdat wanneer er echt zaken mis zijn er op zoek gegaan moet worden naar de oorzaken van het mis gaan. Voor hoeven zijn dat in nmm logische volgorde:
1) omgevingsomstandigheden
Nmm is omgeving verbeteren véél belangrijker dan bekappen!!!
2) ontwikkelingsafwijkingen, al veel lastiger achteraf iets aan te doen. Ik heb wel eens geschreven dat veulens met foutieve hoefontwikkeling maar beter snel opgegeten kunnen worden, maar dat zal ik niet overnieuw zo kort door de bocht schrijven want omgeving komt eerst aan de beurt. Pas als omgeving goed moet zijn komt ontwikkeling aan de beurt.
3) genetische ellende, niets aan te doen behalve accepteren. Helaas pindakaas, paardenbiefstuk of het gewoon niet erg vinden dat je paard scheve hoeven o.i.d. heeft. Het is vaak helemaal niet zo erg als je het 'ideaalplaatje' los laat.

De snelste, beste manier om tot goede hoeven te komen is dus nmm omgeving verbeteren. Dáár kun je het meest efficiënt de grootste slag maken. Bekappen/onderhoud zijn daarvan uitgaand als vanzelf een sluitpost.
Narigheden zoals scheuren en kloven, flares, etc. vallen daarom nmm in een andere bespreekcategorie dan afwijkingen t.o.v. een ideaalplaatje zoals beenstanden, voetas, hoefvorm etc.

Piet schreef op dinsdag 13 augustus 2013, 7:56:


Och, heb alles in de kroeg geplaatst. Heeft gewoon glaassie teveel gehad en dat valt slecht met de verkeerde paddo's

Marlies Sanders schreef op woensdag 14 augustus 2013, 10:18:


doe maar

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Qwienda schreef op woensdag 14 augustus 2013, 11:06:


Ik heb dat boek niet meer , wat staat er?

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

e m kraak schreef op woensdag 14 augustus 2013, 14:20:


ja, staat er toch, heb nog een boek gevonden bij bevangen paarden en veel te lange hoeven. Maar wat er vooral staat is zeer terughoudend te zijn en zeker niet bij normale voeten.
Laat dus de professionele bekapper komen voor je bevangen paard een vooral in het laatste geval laat ze een keer goed zetten en houdt ze daarna veel regelmatiger bij dan onze professionele vriend ooit zou kunnen zonder opzet.
Mooiste is natuurlijk niet hoeven hoeven te bekappen, maar als je de omstandigheden niet perfect hebt....Elke dag één keer de rasp heen en weer halen is óók bekappen

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op woensdag 14 augustus 2013, 16:47:

Grote knip


Groetjes Marlies

Dat is wel zo maar wat doe je dan met de steunsels?

stukkie afsnijden als nodig is

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen