Wil schreef op donderdag 23 mei 2013, 18:30:
> Piet schreef op donderdag 23 mei 2013, 7:30:
>> Nou.... hoe onze herinnering ons parten kan spelen. In de mijne ging het
>> toch iets anders. Het was heel dramatisch. De pony viel in feite bovenop
> Wil.
>
> Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
> staat met z'n rug naar de toekomst....
Ach Wil, dat geheugen... en verhalen verhaalt door derden, vierden... Pony van mijn zusje, een stevig hafje, werd vaak op de oprit aangebonden als zus vanaf de boer naar huis kwam, thee en een koekje nuttigde en dan met vriendinnetje van 2 straten verderop terug reed naar die boer. Op een gegeven moment deed hafje zichzelf 'los' van de boom, draaide haar bevallige brede achterwerk naar mijn moeders oude volkswagen station en liet haar billen zakken... Ze bleef zitten tot zus de thee ophad en stond toen nuffig - en héél langzaam op. Onze moeder heeft de auto opgereden met die brede ronde deuk in de achterklep. Ik zag Hafje opstaan, met een kreuntje, toen ik terug kwam van een zeilles, maar zus vertelt nog steeds over steigeren en dat zij er achterwaarts afgleed op de achterklep van de auto... duh.
't Kind dat toen dat Hafje bij een boer had is inmiddels ook de veertig gepasseerd!
Warboel
