Onze paarden staat nogal eens samen met wilde zwijnen op de weide gezellig te peuzelen.
Verder staan er ook tamme varkens en een kruising wildzwijn/ wolvarken waar de paarden gezellig mee neuzen.
Maar in het bos reageren ze ook wel op de geur van een zwijn. Ik heb persoonlijk één confrontatie gehad met mijn vorige paard terwijl ik er naast liep. Er kwamen toen 2 zwijnen uit de stuiken op ons af racen maar besloten ons toch achterlangs te passeren pfieuw....
Niek ging wel uit zijn bol maar die is dus ook een keer aan zijn achterbeen verwond door een zwijn.
Hoe Quiberon er op reageerd weet ik nog niet. Hij ruikt ze iig wel eerder dan ik, staat dat even stil en gaat weer verder. Oog in oog weet ik dus niet wat er gebeurt.
Onze merrie heeft de neiging om om te draaien maar ze is hierin wel te corrigeren en loopt uiteindelijk gewoon door zodra het zwijn weer weg is.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Oktober en november is de bronstijd bij de everzwijnen en de reeën.
Mogelijk versprijden de dieren een geur waar jouw pony op reageert.
_______
Herman
"Art in Nature ~ Nature is Art"

Herman schreef op dinsdag 6 november 2012, 8:14:


Dat zou zeker kunnen, de geur die het paard waarneemt is sterker. Ikzelf herken de geur van de zwijnen (nog) niet, maar ik ruik momenteel wel onze dwerggeitenbok die kan er ook wat van....

Bedankt voor de reacties, ik ben in ieder geval gerustgesteld dat even afstijgen 'aanvaardbaar' is. Dat is meestal -not done- in ogen van sommige (traditionele?) ruiters. Die noemen het aanstellerij van het paard, dat ze me in de maling neemt. Ik denk niet dat het paard zo in elkaar zit. Het zal gewoon de nieuwe geur zijn waar de pony moeite mee heeft. Ze woonde vorige herfst nog niet bij ons, dus onbekende geur, en aangezien het niet haar gewoonte is om te gaan staken, zal dat wel de logische verklaring zijn. Het is ook jachtseizoen in de streek, zou ze de spanning die onder het wild heerst ook oppikken (stresshormonen)? Of is het logischer dat het gewoon de geur van de bronsttijd is (nu voor de evers, maar voor de edelherten is dan al voorbij)? Uiteraard ga ik niet uit rijden bij jacht, maar wel daarna als het bos weer toegelaten terrein is...

groeten
Wendy

Wendy74 schreef op dinsdag 6 november 2012, 14:23:


Het kernwoord is 'vertrouwen'. Het maakt niet uit hoe je dat verkrijgt, als je het maar verkrijgt. Aanstellerij... dat kan best, sommige paarden zijn koppig, maar blijkbaar mist daar dan óók het vertrouwen.

of je het nu 'not done', 'aanstellerij' of 'koppigheid' noemt maakt mijn niks uit.
ik stap nooit af
wel al vaak een stukje teruggereden (enkele meters kan al voldoende zijn) en dan vriendelijk opnieuw proberen ...de aanhouder wint

Ik stap ook af hoor
Ik rijd een haflingertje en die blijft soms ook stokstijf staan als ze iets eng vind. Ik kan dan kiezen, boos worden, slaan en hard drijven. Maar ik kan ook rustig blijven, afstappen, paar meter lopen (meer dan 4 meter is niet nodig) en dan stap ik weer op en rijd verder (zonder belonen overigens). Beide manieren geven resultaat, toch kies ik voor afstappen omdat dat geen stress geeft.
Er zijn genoeg mensen die het belachelijk vinden dat ik afstap, nou ja, hebben zij ook wat, het geeft mij een goed gevoel en die praat dat je dan je leiderschap ondermijnt geloof ik niet zo

Ik stap ook af hoor
Ik rijd een haflingertje en die blijft soms ook stokstijf staan als ze iets eng vind. Ik kan dan kiezen, boos worden, slaan en hard drijven. Maar ik kan ook rustig blijven, afstappen, paar meter lopen (meer dan 4 meter is niet nodig) en dan stap ik weer op en rijd verder (zonder belonen overigens). Beide manieren geven resultaat, toch kies ik voor afstappen omdat dat geen stress geeft.
Er zijn genoeg mensen die het belachelijk vinden dat ik afstap, nou ja, hebben zij ook wat, het geeft mij een goed gevoel en die praat dat je dan je leiderschap ondermijnt geloof ik niet zo